Portal PAP (18 czerwca 2025) informuje o pośmiertnej rehabilitacji gen. Stanisława Sosabowskiego przez rząd brytyjski, po tym jak został on niesłusznie obarczony winą za niepowodzenie Operacji Market Garden. Uroczystość z udziałem przedstawicieli Polski i Wielkiej Brytanii ma na celu uhonorowanie generała, którego większość historyków uważa za wybitnego dowódcę.
Z perspektywy integralnej wiary katolickiej, artykuł ten dotyka kwestii sprawiedliwości, honoru i pamięci o bohaterach narodowych. Należy jednak pamiętać, że ziemskie rehabilitacje i uznania mają wartość doczesną, a prawdziwa ocena człowieka dokonywana jest przez Boga na Sądzie Ostatecznym. Jak naucza św. Paweł w Liście do Rzymian (2, 6-11): „[Bóg] odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały i czci, i nieśmiertelności – życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, nieposłuszni prawdzie, a oddają się nieprawości – gniew i oburzenie. Ucisk i utrapienie spadną na każdego człowieka, który czyni zło, najpierw na Żyda, potem na Greka; ale chwała i cześć, i pokój każdemu, kto czyni dobrze, najpierw Żydowi, potem Grekowi. U Boga bowiem nie ma względu na osoby”.
„Został przez swojego brytyjskiego przełożonego, gen. Fredericka Browninga, obarczony odpowiedzialnością za niepowodzenie Operacji Market Garden.”
Niesprawiedliwe obarczenie winą niewinnego człowieka jest grzechem wołającym o pomstę do nieba. Gen. Sosabowski, jak wynika z artykułu, stał się ofiarą politycznych rozgrywek i poszukiwania kozła ofiarnego. Z perspektywy katolickiej, akt ten narusza przykazanie „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”. Katechizm Rzymski naucza, że fałszywe oskarżenia i oszczerstwa są ciężkimi grzechami, które wymagają zadośćuczynienia.
„Zdaniem historyków, Sosabowski stał się kozłem ofiarnym, a główną odpowiedzialność za fiasko Market Garden ponosił sam Browning.”
Artykuł słusznie wskazuje na niesprawiedliwość, jaka dotknęła gen. Sosabowskiego. Jednakże, z perspektywy katolickiej, należy pamiętać o cnocie przebaczenia. Choć sprawiedliwość wymaga naprawienia krzywd, to chrześcijanin powinien dążyć do przebaczenia swoim winowajcom, na wzór Chrystusa, który na krzyżu modlił się za swoich oprawców.
„Browningowi jednak się naraził, bo w krytycznym momencie zaprotestował przeciwko wysłaniu swoich żołnierzy do przeprawy przez Ren.”
Postawa gen. Sosabowskiego, który sprzeciwił się rozkazowi narażającemu życie swoich żołnierzy, zasługuje na pochwałę. Katolicki żołnierz ma obowiązek posłuszeństwa przełożonym, ale nie może ono prowadzić do popełniania grzechu lub narażania życia niewinnych ludzi. Jak naucza św. Augustyn: „Lex iniusta non est lex” (prawo niesprawiedliwe nie jest prawem).
„W Polskich Siłach Zbrojnych służył aż do ich rozwiązania w 1947 roku, a przez następne dwa lata pracował w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia.”
Służba gen. Sosabowskiego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie jest przykładem patriotyzmu i wierności Ojczyźnie. Katolik ma obowiązek miłować swoją Ojczyznę i służyć jej w potrzebie. Jednakże, należy pamiętać, że miłość do Ojczyzny nie może prowadzić do nienawiści wobec innych narodów. Jak naucza Pius XI w encyklice *Mit brennender Sorge*: „Kto rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwowy, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości społeczności ludzkiej – które w porządku doczesnym zajmują miejsce konieczne i zaszczytne – wydźwiga z ich ziemskiej skali wartości, czyniąc z nich najwyższą normę wszystkiego i bałwochwalczo je przebóstwia, ten przewraca i fałszuje porządek rzeczy stworzony i ustanowiony przez Boga”.
„Nigdy się nie uskarżał i we wspomnieniach zaznaczał, że »więcej zaszkodzili mu Polacy niż Anglicy«.”
Słowa gen. Sosabowskiego o tym, że więcej zaszkodzili mu Polacy niż Anglicy, są gorzkim świadectwem podziałów i zawiści, które trawiły polskie środowisko emigracyjne. Z perspektywy katolickiej, takie postawy są godne potępienia. Chrystus nauczał o miłości bliźniego i jedności, a podziały i waśnie są dziełem szatana.
„Rehabilitacji i uhonorowania nie doczekał. Zmarł 58 lat temu, w 1967 r., zaś w 1969 r. jego szczątki zostały przewiezione do Polski i złożone na Powązkach.”
Pośmiertna rehabilitacja gen. Sosabowskiego jest aktem sprawiedliwości, choć spóźnionym. Należy jednak pamiętać, że prawdziwe uhonorowanie czeka go w Królestwie Niebieskim, jeśli dochował wierności Bogu i Kościołowi. Modlitwa za zmarłych jest obowiązkiem każdego katolika. Jak naucza św. Augustyn: „Nie należy wątpić, że dusze zmarłych doznają ulgi dzięki modlitwom pobożnych i dzięki ofierze zbawiennej”.
Artykuł wspomina o służbie gen. Sosabowskiego w armii austro-węgierskiej w czasie I wojny światowej. Z perspektywy katolickiej, udział w wojnie jest dopuszczalny jedynie w obronie koniecznej, gdy zagrożone jest życie niewinnych ludzi lub integralność państwa. Wojna zawsze jest złem, ale czasami jest konieczna, aby zapobiec większemu złu. Jak naucza św. Tomasz z Akwinu, wojna sprawiedliwa musi spełniać trzy warunki: musi być prowadzona z upoważnienia władzy, musi mieć słuszną przyczynę i musi być prowadzona z właściwą intencją.
Artykuł wspomina o udziale gen. Sosabowskiego w kampanii wrześniowej i jego odznaczeniu orderem Virtuti Militari. Odwaga i poświęcenie w obronie Ojczyzny są cnotami godnymi pochwały. Jednakże, należy pamiętać, że prawdziwa odwaga polega na wiernym wyznawaniu wiary katolickiej i przeciwstawianiu się złu, nawet za cenę życia.
Podsumowując, artykuł o rehabilitacji gen. Stanisława Sosabowskiego jest okazją do refleksji nad kwestiami sprawiedliwości, honoru, patriotyzmu i przebaczenia. Z perspektywy integralnej wiary katolickiej, należy dążyć do naprawienia krzywd i uhonorowania bohaterów narodowych, ale przede wszystkim należy pamiętać o wieczności i o tym, że prawdziwa ocena człowieka dokonywana jest przez Boga. Należy modlić się za zmarłych i dążyć do przebaczenia swoim winowajcom, na wzór Chrystusa.
Za artykułem: Dziś gen. Sosabowski ma zostać zrehabilitowany przez brytyjski rząd
Data artykułu: 18.06.2025
