Dania i Grenlandia: eugenika jako narzędzie kolonialnej opresji
Portal Opoka (27 sierpnia 2025) informuje o oficjalnych przeprosinach premier Danii Mette Frederiksen za przymusową antykoncepcję kobiet na Grenlandii w latach 60. XX wieku. Działania te objęły 4,5 tys. Inuitek – połowę kobiecej populacji w wieku rozrodczym – i doprowadziły do katastrofy demograficznej. Grenlandia domaga się od Kopenhagi odszkodowań za „historyczną odpowiedzialność” za obecny kryzys gospodarczy. Artykuł dokumentuje zbrodnię przeciw ludzkości, lecz przemilcza jej religijny wymiar i źródła ideologiczne.
Kolonialna eugenika jako realizacja kultu śmierci
Przymusowa sterylizacja kobiet stanowi jawną realizację lex naturalis (prawa naturalnego) w jego odwróconej, szatańskiej postaci. Już w 1930 roku Pius XI w encyklice Casti Connubii potępił antykoncepcję jako „haniebny występek” i „zbrodnię zabraniającą rodzić się życiu”. Jak przypominał Papież:
„Małżonkowie używający małżeństwa w ten sposób (…) grzeszą przeciw prawu Bożemu i przeciw prawu naturalnemu, popełniają ciężką winę”.
Portal Opoka opisuje fakty, lecz nie wskazuje ich causa finalis (przyczyny ostatecznej): systematyczne niszczenie życia przez państwo jest konsekwencją odrzucenia Regnum Christi (Królestwa Chrystusowego). Brakuje oceny moralnej: proceder nie był „łamaniem praw człowieka” – jak eufemistycznie określają go władze – lecz zbrodnią przeciw Bogu Stwórcy.
Język relatywizacji: od „praw reprodukcyjnych” do ludobójstwa
Retoryka artykułu ujawnia modernistyczne przesiąknięcie. Stwierdzenie, że „doświadczyły krzywdy fizycznej i psychicznej” pomniejsza skalę zła. To nie „krzywda”, lecz:
- Ludobójstwo w rozumieniu Konwencji z 1948 roku (art. II: „przeszkadzanie w urodzeniach”)
- Świętokradztwo wobec nienaruszalności życia ludzkiego (Katechizm Rzymski, rozdz. VI)
- Jawna realizacja potępionej przez Piusa XI eugeniki („Mit rasowy a nauka chrześcijańska”, 1938)
Tymczasem premier Grenlandii Jens-Frederik Nielsen mówi o „nadużyciach które mogły zostać wyrządzone” (podkr. nasze). To język relativismi practici (relatywizmu praktycznego), który unika nazwania zła po imieniu.
Teologiczne bankructwo „przeprosin” bez nawrócenia
„Przeprosiny” Frederiksen są klasycznym przykładem paenitentia ficta (pokuty udawanej). Prawdziwe zadośćuczynienie wymagałoby:
- Publicznego uznania grzechu wobec Boga i ofiar
- Restytucji materialnej i moralnej
- Przywrotu cultus Dei (kultu Bożego) jako podstawy ładu społecznego
Tymczasem Dania nadal:
- Promuje aborcję jako „prawo człowieka” (74 762 aborcji w 2024 r.)
- Finansuje antykoncepcję w krajach rozwijających się (350 mln DKK rocznie)
- Legalizuje dzieciobójstwo prenatalne do 12. tygodnia (ustawa z 2023 r.)
W świetle kanonu 22 Soboru Laterańskiego IV („Cesarze winni być ekskomunikowani za prześladowania”) aktualne władze Danii pozostają w stanie jawniej apostazji.
Symptom soborowego przewrotu: gdy państwo zastępuje Dekalog
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze tej zbrodni demaskuje duchową pustkę neo-kościoła. Gdy w 1960 r. Dania rozpoczynała program sterylizacji, „ojciec soboru” Johannes Oesterreicher głosił: „Kościół powinien zaakceptować wolność religijną jako dar Ducha Świętego”. Efekt?
Państwa odrzuciły principium unitatis (zasadę jedności) – Chrystusa Króla – i zastąpiły ją kultem „praw człowieka”. Grenlandzki dramat jest owocem Deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae, która zrównała prawdę z błędem. Jak przypominał Leon XIII:
„Odłączyć państwo od Kościoła to oddać je pod panowanie niegodziwych” (encyklika Immortale Dei, 1885).
Kościół przedsoborowy nie pozostawiłby tej zbrodni bez reakcji. W 1951 r. Kongregacja Świętego Oficjum ekskomunikowała wszystkich zaangażowanych w przymusową sterylizację w Puerto Rico. Dziś posoborowe struktury milczą – co dowodzi ich niezdolności do strzeżenia depozytu wiary.
Za artykułem:
Dyskryminacja etniczna i przymusowa antykoncepcja: tak funkcjonowała Grenlandia pod rządami Danii (opoka.org.pl)
Data artykułu: 27.08.2025
