Neo kościół otwiera drzwi herezji: lgbt i zamknięcie na katolików w Jubileuszu 2025
Portal LifeSiteNews (29 sierpnia 2025) relacjonuje, że struktury okupujące Watykan oficjalnie promują na stronie Jubileuszu 2025 pielgrzymkę grupy „La Tenda di Gionata” – włoskiego stowarzyszenia lgbt głoszącego, iż „Pismo Święte nie potępia związków homoseksualnych”. Równocześnie usunięto wzmiankę o pielgrzymce Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X. Wydarzeniom towarzyszyć będzie „Outreach” – organizacja założona przez jezuitę Jamesa Martina, znanego z propagowania „tęczowej” pseudoteologii. Program obejmuje m.in. „modlitwę” z „tęczowym krzyżem”, Mszę celebrowaną przez „biskupa” Francesco Savino oraz udział w Anioł Pański z „papieżem” Leonem XIV. Jak podkreślono, inicjatywę wspiera Włoska Konferencja „Biskupów” oraz Towarzystwo Jezusowe. Rino Fisichella, urzędnik Dykasterii Ewangelizacji, stwierdził: „Włączamy wszystkich, którzy pragną przeżywać wiarę… Nie widzę powodu, by kogokolwiek wykluczać”. Otwarte przyjęcie antychrześcijańskiej rewolucji moralnej pod płaszczem „Jubileuszu” demaskuje całkowite zerwanie posoborowia z depozytem wiary.
Religijna legitymizacja grzechu wołającego o pomstę do nieba
Fakt umieszczenia wydarzenia na oficjalnej stronie Jubileuszu stanowi approbatio (zatwierdzenie) dla działań jawnie sprzeciwiających się odwiecznemu prawu Bożemu. Już Liber Genesis (19, 1-29) ukazuje zniszczenie Sodomy i Gomory jako „exemplum ignis aeterni poenam sustinentium” (przykład karę wiecznego ognia ponoszących – Jud 1,7). Święty Paweł w Listie do Rzymian (1, 26-27) nazywa homoseksualne czyny „nieprzyzwoitością”, „zboczeniem” i „sromotną namiętnością”, podkreślając, iż „sami na sobie ponoszą zapłatę należną za zboczenie”. Sobór Trydencki w sesji VI, kan. 19 potępił tych, „którzy twierdzą, że nic nie jest nakazane poza wiarą, a przykazania są niepotrzebne dla zbawionych”. Grzechy nieczyste contra naturam, do których zalicza się akty homoseksualne, są zawsze „gravia et mortalia ex genere suo” (ciężkie i śmiertelne z samej swej natury – św. Tomasz z Akwinu, Summa Theologiae II-II, q. 154, a. 12).
Organizatorzy pielgrzymki nie tylko lekceważą dogmat o grzechu sodomskim, ale wręcz konstruują pseudo-liturgię opartą na profanacji symboli. Przedstawienie „tęczowego krzyża” na modlitewnym czuwaniu to jawne sacrilegium (świętokradztwo), gdyż krzyż jest znakiem odkupieńczej ofiary Chrystusa, a nie manifestacją buntu przeciw Jego prawu. Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) nauczał: „Krzyż na ołtarzach oznacza, że w tym znaku przyjdzie Pan sądzić żywych i umarłych”.
Milczenie o sądzie Bożym jako wyraz apostazji
Szczególnym oskarżeniem wobec całej inicjatywy jest całkowite pominięcie kategorii łaski, grzechu, pokuty i sądu ostatecznego. Program ogranicza się do „wysłuchania doświadczeń” i „modlitewnego spotkania”, co wpisuje się w modernistyczną redukcję religii do subiektywnych emocji. Święty Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis (1907) demaskował takich modernistów: „Dla nich bowiem wiara nie jest rozumnym przyjęciem prawdy objawionej, lecz uczuciem i doświadczeniem, które wyrasta z potrzeby sacrum”.
Kolejna zdrada dokonuje się podczas „Mszy” celebrowanej przez „biskupa” Savino. Jakiekolwiek sprawowanie Najświętszej Ofiary w kontekście gloryfikacji grzechu ciężkiego stanowi dodatkowe bluźnierstwo. Ryt rzymski wyraźnie podkreśla: „Haec quotiescumque feceritis, in mei memoriam facietis” (Ilekroć to czynić będziecie, czyńcie to na moją pamiątkę – Kanon rzymski). Święty Paweł ostrzegał: „Kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej” (1 Kor 11,27).
Fałszywy ekumenizm jako narzędzie rewolucji
Słowa Fisichellego: „Nie widzę powodu, by kogokolwiek wykluczać” stanowią kwintesencję posoborowego błędu wolności religijnej potępionego przez Piusa IX w Syllabus Errorum (1864) oraz Piusa XI w Quas Primas. Sobór Watykański II w deklaracji Dignitatis Humanae (1965) wprowadził herezję, iż „osoba ludzka ma prawo do wolności religijnej”, podczas gdy papież Grzegorz XVI w encyklice Mirari Vos (1832) nazwał wolność sumienia „szaleństwem”, „pomysłem najzgubniejszym” i „zarazą”.
Hipokryzja wobec katolików wiernych Tradycji
Usunięcie wzmianki o pielgrzymce SSPX przy jednoczesnym promowaniu grup lgbt demaskuje rzeczywiste priorytety neo kościoła. Choć Bractwo Świętego Piusa X zachowuje integralną doktrynę katolicką, jest traktowane jako „nieregularne”, podczas gdy jawni heretycy otrzymują przywileje. Jak zauważył św. Robert Bellarmin: „Melius est scandalum nasci quam veritatem derelinqui” (Lepiej, by powstał zgorszenie, niż by prawda miała być opuszczona – De Controversiis).
Towarzystwo Jezusowe jako awangarda modernizmu
Zaangażowanie jezuitów w promocję wydarzenia nie dziwi, biorąc pod uwagę ich destrukcyjną rolę od czasów „soboru”. Już w 1981 roku „generał” Pedro Arrupe współorganizował kontynuację rewolucji w duchu „otwartego kościoła”. Postać Jamesa Martina – kapłana jawnie głoszącego herezje – pokazuje całkowity upadek zakonu, który niegdyś był wiernym obrońcą Stolicy Apostolskiej.
Teologiczne bankructwo Jubileuszu 2025
Całe przedsięwzięcie stanowi parodię prawdziwego Jubileuszu, który zgodnie z bullą Antiquorum Habet (1300) Bonifacego VIII miał prowadzić wiernych do „prawdziwej pokuty i odnowienia życia w łasce”. Tymczasem struktury posoborowe organizują anty-jubileusz, w którym „drzwi święte” otwierają się dla bałwochwalstwa, a zamykają dla katolików trzymających się wiary ojców. Jak zapowiedziano w Ewangelii św. Łukasza (18,8): „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”.
Za artykułem:
Vatican recognizes pilgrimage by LGBT group but not SSPX on Jubilee website (lifesitenews.com)
Data artykułu: 29.08.2025
