Portal eKAI (1 września 2025) informuje o XII Regatach Żeglarskich „Diecezji Radomskiej” imienia „ks.” Zdzisława Domagały, zorganizowanych przez „Akcję Katolicką” na zbiorniku wodnym w Siczkach. Zwyciężyła załoga klubu Top Spin Pionki spośród 15 uczestniczących ekip. Według „prezes” Teresy Połeć, wydarzenie miało uczcić pamięć „ks.” Domagały – „pasjonata żeglarstwa” i organizatora pielgrzymek na Jasną Górę. „Asystent” AK „ks.” Grzegorz Wójcik wskazał na cel „integracji środowiska żeglarskiego bliskiego Kościołowi”. Regaty zabezpieczała OSP Jedlnia-Letnisko, wykorzystując 8 jachtów klasy omega turystyczna.
Świeckość jako wyznanie wiary neo-kościoła
Fakt, iż struktura okupująca miejsce Kościoła katolickiego w Radomiu organizuje zawody sportowe pod płaszczykiem działalności „duszpasterskiej”, potwierdza całkowite odwrócenie hierarchii celów. Podczas gdy Chrystus Pan nakazał „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19), posoborowcy redukują misję do poziomu klubów hobbystycznych. Już Pius XI przestrzegał, że „Kościół, który miałby się ograniczać do troski o doczesne dobro wiernych, nie zasługiwałby już na miano Kościoła Chrystusowego” (Divini Redemptoris, §54).
Teologia zastępcza: kult człowieka zamiast kultu Boga
Nadanie regatom imienia „ks.” Domagały stanowi klasyczny przykład kultu człowieka, potępionego przez św. Piusa X jako „prawdziwe samobójstwo dla Kościoła” (Notre charge apostolique). W katolickiej perspektywie, jedynym godnym upamiętnienia tytułem jest męczeństwo za wiarę lub heroiczność cnót – nie zaś organizacja pielgrzymek czy hobby żeglarskie. Milczenie o łasce uświęcającej jako celu pielgrzymowania (podkreślane choćby przez św. Ludwika Marię Grignion de Montfort w „Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Marji”) demaskuje naturalistyczne podejście autorów.
Duchowa pustka w języku komunikatów
Analiza wypowiedzi przedstawicieli „Akcji Katolickiej” ukazuje systemową apostazję poprzez język:
„cele regat to integracja środowiska bliskiego Kościołowi”
Nie padają tu żadne odniesienia do:
– Uświęcenia uczestników
– Kultu Boga w Trójcy Jedynego
– Obowiązku publicznego wyznawania wiary
– Miejsca sakramentów w życiu katolika
Jak nauczał Leon XIII: „Kościół nie jest ludzkim stowarzyszeniem, lecz nadprzyrodzonym i boskim” (Satis cognitum, §3). Tymczasem słownictwo ogranicza się do terminologii korporacyjnej („prezes”, „asystent”, „formuła przesiadkowa”, „baza logistyczna”), co Pius XII nazwałby „zdradą poprzez biurokratyzację sacrum” (Allocution to the Roman Patriciate and Nobility, 1946).
Symtom soborowej rewolucji: Kościół jako NGO
Organizacja regat przez „Akcję Katolicką” stanowi bezpośrednią realizację soborowego programu „aggiornamento” (Dekret Apostolicam actuositatem, §2), gdzie Krzyż zastępuje się żaglem, a Ewangelię – regulaminem regat. Gdy św. Pius X nakazywał katolikom świeckim „pracować przede wszystkim dla własnego uświęcenia” (Il fermo proposito, §6), neo-kościół oferuje im rozrywkę na poziomie świeckich klubów sportowych.
Anatomia duchowej katastrofy
Całe wydarzenie potwierdza diagnozę kard. Alfredo Ottavianiego z „Krótkiej analizy krytycznej Novus Ordo Missae”: „Tendencja do rozmycia granicy między sacrum a profanum prowadzi do bałwochwalczego kultu człowieka”. Brak jakiegokolwiek nawiązania do:
– Modlitwy przed/po regatach
– Błogosławieństwa łodzi
– Ofiarowania trudów Chrystusowi Królowi
– Nawiązania do symboliki żeglugi jako drogi do zbawienia (por. hymn „Ave Maris Stella”)
jest nie przypadkową niedbałością, lecz świadectwem teologicznego bankructwa. Jak pisał św. Augustyn: „Gdy Kościół przestaje być solą ziemi, staje się bezwartościowym śmieciem deptanym przez świat” (Sermo 77, 6).
Za artykułem:
W Siczkach koło Radomia rozegrano Regaty Żeglarskie Diecezji Radomskiej (ekai.pl)
Data artykułu: 31.08.2025
