Portal eKAI (2 września 2025) relacjonuje wzrost liczby uczestników tzw. pielgrzymek na Jasną Górę w sezonie letnim 2025 roku. Według danych, 107,6 tys. osób uczestniczyło w różnych formach przemieszczania się – od pieszych po rolkowych. Przeor miejscowego klasztoru paulinów, Samuel Pacholski, określa to zjawisko jako „przygodę wiary” i „doświadczenie żywego Kościoła”, podkreślając rolę „braterstwa” i „solidarności”. Wymienia się udział modernistycznych hierarchy, w tym „kardynała” Grzegorza Rysia i „biskupa” Jacka Kicińskiego, oraz akcentuje „otwartość” na niekatolickich uczestników z Estonii czy Angoli. Tekst gloryfikuje naturalistyczne aspekty wydarzenia przy całkowitym milczeniu o nadprzyrodzonych celach pobożności katolickiej.
Duchowa imitacja zamiast pielgrzymki pokutnej
„Trzeba iść na własnych nogach. Jest głoszone Słowo Boże, jest wspólna Eucharystia, jest sakrament pojednania. No i idziemy do Maryi na Jasną Górę” – deklaruje „przeor” Pacholski. Ta wypowiedź demaskuje totalne zerwanie z teologią pielgrzymki katolickiej, która zawsze stanowiła actus poenitentialis (czyn pokutny) w celu przebłagania Boga za grzechy i zyskania łask przez wstawiennictwo świętych. Sobór Trydencki w dekrecie o odpustach (Sess. XXI, cap. IX) podkreślał, że prawowite pielgrzymowanie musi być nierozerwalnie związane z dyscypliną pokutną i intencją zadośćuczynienia sprawiedliwości Bożej.
Tymczasem relacja portalu eKAI opisuje wydarzenie jako rodzaj religijnego festiwalu, gdzie „zasala się” uczestników modernistycznym pojęciem „braterstwa”, podczas gdy Codex Iuris Canonici z 1917 r. (kan. 125 § 2) wyraźnie ostrzegał przed mieszaniem celów religijnych z rozrywkowymi. Brak jakiegokolwiek odniesienia do ascezy, umartwienia czy konieczności stanu łaski ujawnia herezję naturalizmu potępioną już przez papieża Piusa IX w Syllabus errorum (propoz. 3).
Kult człowieka zamiast kultu Boga
Opisywane „pielgrzymowanie” sprowadza się do antropocentrycznej celebracji ludzkich osiągnięć: „chłopiec był dumny, że […] mógł […] iść o własnych siłach”, „swoim entuzjazmem zachwyciła wszystkich” (o siostrze na deskorolce). Ten profaniczny ton stanowi jawną obrazę powagi miejsca świętego. Św. Robert Bellarmin w De Controversiis (Tom III, ks. II, rozdz. 6) przypominał, że pielgrzymka bez intencji czci Bożej staje się grzechem próżnej chwały.
Organizatorzy chełpią się udziałem „siostry Julii” rolkującej na deskorolce, co dobitnie ilustruje duchową degrengoladę sekty posoborowej. Papież św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis (1907) demaskował takich modernistów: „Religię […] nie trzeba szukać poza człowiekiem, ponieważ się w nim zawiera i jest jedną z form jego życia” (§ 6). Tymczasem prawdziwy katolik wie, że peregrinatio est quaedam mortificatio (pielgrzymka jest pewnego rodzaju umartwieniem) – jak uczył św. Bonawentura w Itinerarium mentis in Deum.
Nieważne sakramenty i świętokradztwa
Najcięższym zarzutem jest promowanie świętokradzkich praktyk pod płaszczykiem pobożności: „jest wspólna Eucharystia, jest sakrament pojednania”. Kanon 731 § 1 Kodeksu z 1917 r. stanowił nieodwołalnie: „Tylko kapłan ważnie wyświęcony może konsekrować”. Tymczasem „duchowni” sekty posoborowej, wyświęceni po 1968 roku w nieważnym rycie Paul VI, nie posiadają kapłaństwa (Święta Oficja, deklaracja z 21 listopada 1969 r.). Uczestnictwo w ich „mszach” stanowi ciężki grzech bałwochwalstwa, o czym milczy zarówno autor artykułu, jak i cytowani „przeorzy”.
Św. Alfons Liguori w Theologia Moralis (ks. VI, rozdz. II) przypominał, że „przyjmowanie sakramentów od heretyków jest zakazane pod karą ekskomuniki”. Tymczasem pątnicy są poddawani duchowemu niebezpieczeństwu przez niegodziwe „rozgrzeszenia” i profanację Komunii – czyny, które w prawdziwym Kościele karano ekskomuniką latae sententiae (kan. 2322 CIC 1917).
Modernistyczna infiltracja doktryny
Tekst ujawnia wszystkie symptomy apostazji posoborowej potępionej przez papieża św. Piusa X:
1. „Kościół jest wspólnotą otwartą” – herezja ecclesia universalis salutis (Kościół powszechnego zbawienia) odrzucona przez Piusa XII w Mystici Corporis (1943)
2. „Szukajmy różnych form docierania do ludzi młodych” – praktyczny relatywizm zakazany przez Leona XIII w Testem Benevolentiae (1899)
3. „Modlili się […] o pokój w świecie” – odrzucenie dogmatu o Regno Sociali Christi (Społecznym Królestwie Chrystusa) nauczanego przez Piusa XI w Quas Primas (1925)
Szczególnie obrzydliwy jest fragment o „modlitwie i poście w intencji pokoju w Ziemi Świętej” na wezwanie antypapieża Leona XIV. Prawdziwy katolik wie, że „nie ma pokoju bez panowania Naszego Pana Jezusa Chrystusa” (Pius XI, Ubi Arcano Dei), a nie poprzez dialog z heretykami i niewiernymi.
Teologiczne bankructwo „maryjnego” kultu
Cała narracja o „pielgrzymce do Marji” jest szczególnie zwodnicza, gdyż wykorzystuje pozory katolickiej pobożności do propagowania modernizmu. Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Marji Panny (rozdz. II) ostrzegał: „Najświętsza Panna jest straszliwie obrażana przez […] tych, którzy nadużywają Jej nabożeństwa do osłaniania swoich występków”. Tymczasem uczestnicy:
– Nie spełniają warunków nabożeństwa (stan łaski, intencja czysta)
– Oddają cześć w miejscu kontrolowanym przez apostatów
– Przyjmują sakramentalia od nieważnych szafarzy
Kanon 1258 § 1 starego Kodeksu zabraniał „czynnego uczestnictwa w kultach niekatolickich” pod karą ekskomuniki. Jasna Góra, będąc pod władzą modernistów, stała się ohydą spustoszenia (Mt 24:15), a nie miejscem świętym.
Duchowa ruina pod pozorem wzrostu
Chełpliwe podawanie liczb (107,6 tys. uczestników) przypomina faryzeuszowskie liczenie uczynków, podczas gdy Bóg patrzy na czystość intencji (Mt 6:5-6). Św. Jan od Krzyża w Nocy ciemnej (ks. I, rozdz. 2) przestrzegał przed „duchową zachłannością” polegającą na gromadzeniu zewnętrznych praktyk bez wewnętrznego nawrócenia.
Artykuł portalu eKAI jest manifestem apostazji ukrytej pod płaszczykiem tradycji. Wszystkie opisane działania – od „pielgrzymki rolkowej” po modlitwy za antypapieża – prowadzą dusze na zatracenie, co potwierdza nauka św. Pawła: „Choćbyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam ewangelię odmienną od tej, którą otrzymaliście – niech będzie przeklęty!” (Ga 1:8). Jedynym ratunkiem jest powrót do niezmiennej doktryny katolickiej i odrzucenie wszelkich form współpracy z sektą posoborową.
Za artykułem:
„Przygoda wiary” – więcej pielgrzymów na Jasnej Górze w sezonie letnim niż rok temu (ekai.pl)
Data artykułu: 02.09.2025
