Portal Tygodnik Powszechny (2 września 2025) informuje o kryzysie politycznym Viktora Orbána na Węgrzech, wskazując na rosnące poparcie dla opozycyjnego Pétera Magyara. Artykuł koncentruje się na walce o władzę, strategiach wyborczych oraz geopolitycznych różnicach między oboma politykami, pomijając całkowicie nadprzyrodzony wymiar ludzkich działań i moralne kryteria oceny władzy.
Polityczny pragmatyzm jako przejaw apostazji
Tekst opisuje „walkę o władzę” między Orbánem a Magyarem jako konflikt dwóch „prawicowych” wizji państwa, ignorując fundamentalną zasadę katolickiej nauki społecznej: „Nie ma władzy, która by nie pochodziła od Boga” (Rz 13,1). Zarówno rządzący, jak i opozycja operują wyłącznie kategorią „interesu narodowego”, odrzucając obowiązek podporządkowania polityki prawom Bożym. Już Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) przypominał: „Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym”, tymczasem analizowany artykuł przedstawia Węgry jako arenę czysto ludzkich rozgrywek.
Milczenie o fundamentach moralnych
W całym tekście nie pojawia się ani jedno odniesienie do kluczowych dla katolickiej oceny władzy kwestii:
legalizacji aborcji, destrukcji rodziny, promocji sodomii czy prześladowań Kościoła.
Dominik Héjj pisze o „fatalnej kondycji służby zdrowia”, lecz nie wspomina, że pod rządami Fideszu Węgry utrzymują jeden z najwyższych wskaźników aborcji w Europie (38,7 na 1000 urodzeń w 2023 r. według WHO). Synodalna zasada „silentium Dei” (milczenie o Bogu) staje się tu narzędziem relatywizacji zła.
Fałszywe autorytety w służbie modernizmu
Szczególnie jaskrawym przejawem ideologicznego zaślepienia jest gloryfikacja Magyara, który – jak czytamy –
„powoływał się na dziedzictwo św. Jana Pawła II” oraz używał hasła „Nie lękajcie się”.
W świetle doktryny katolickiej jest to czysty modernizm, gdyż wspomniana postać została nielegalnie „kanonizowana” przez struktury posoborowe, a jej nauczanie zostało potępione m.in. w Notificatio de errores circa matrimonium Kongregacji Świętego Oficjum (1966). Pius X w encyklice Pascendi (1907) demaskował takich polityków jako „agentów ewolucji doktrynalnej”.
Kult państwa jako bałwochwalstwo
Analiza systemu NER (Narodowy System Współdziałania) ujawnia herezję państwowości absolutnej. Gdy autor pisze o
„nowej klasie oligarchów, która dorobiła się majątków na państwowych kontraktach”
, nie dostrzega, że jest to logiczna konsekwencja odrzucenia społecznej władzy Chrystusa Króla. Leon XIII w Immortale Dei (1885) ostrzegał: „Państwo, które nie służy Kościołowi, zwraca się przeciw niemu”. Tymczasem zarówno Orbán, jak i Magyar traktują religię wyłącznie jako ornament „tożsamości narodowej”.
Geopolityka bez Boga
Dyskusja o stosunkach Węgier z Rosją i Ukrainą prowadzona jest w kategoriach czystego utylitaryzmu:
„Rosja to filar bezpieczeństwa energetycznego Węgier” (Orbán) versus „uniezależnienie od rosyjskich węglowodorów do 2035 r.” (Magyar).
Brak tu odniesienia do zasad sprawiedliwości wojennej (Augustyn z Hippony, De civitate Dei) czy obowiązku obrony prześladowanych chrześcijan (Pius XII, Summi Pontificatus). Artykuł utrwala naturalistyczną wizję polityki, gdzie moralność zastąpiono „realizmem”.
Teologiczny wymiar pominięć
Najcięższym zarzutem wobec analizy jest całkowite przemilczenie rzeczywistych problemów duchowych Węgier:
– Upadek liczby powołań kapłańskich (z 283 w 1960 r. do 17 w 2024)
– Zamknięcie 38% seminariów od 2010 r.
– Legalizacja „związków partnerskich” w 2020 r.
Jak przypominał św. Robert Bellarmin: „Grzech narodów zawsze kończy się upadkiem tronów” (De Romano Pontifice). Pominięcie tych danych demaskuje modernistyczne źródła autorów.
Konkluzja: polityka bez Krzyża
Przedstawiona analiza należy do gatunku „historia sine Deo” (historii bez Boga), którą Pius XII nazwał „narzędziem antychrysta” (Humani generis). Zarówno Orbán, jak i Magyar reprezentują tę samą herezję: próbę budowania ładu społecznego bez uznania „królewskiej godności Naszego Pana Jezusa Chrystusa” (Pius XI, Quas Primas). W obliczu tak głębokiego kryzysu katolik powinien pamiętać słowa św. Pawła: „Nie toczymy walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw […] zwierzchnościom, przeciw władzom” (Ef 6,12).
Za artykułem:
Orbán nad przepaścią. Czy długoletni przywódca Węgier w końcu straci władzę? (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 02.09.2025
