Portal LifeSiteNews (2 września 2025) informuje o lawinowym rozwoju pornografii generowanej przez sztuczną inteligencję, wskazując na jej destrukcyjny wpływ szczególnie na młodzież oraz bezradność systemów prawnych wobec nowych technologii. Autor Jonathon Van Maren przytacza przypadki wykorzystania AI do tworzenia tzw. deepfake’ów – przeróbek zdjęć koleżanek szkolnych na materiały pornograficzne, prowadzących do samobójstw nastolatek. Artykuł krytykuje opieszałość legislacyjną, przywołując przykład sądu w Indianapolis, który uniewinnił oskarżonego o tworzenie AI-owskiej pornografii dziecięcej ze względu na lukę prawną. Mimo słusznego potępienia zjawiska, tekst pomija fundamentalną analizę moralną w świetle niezmiennego nauczania Kościoła Katolickiego, redukując problem do kwestii społeczno-prawnych.
Redukcja moralnego zła do problemu technologicznego
Przedstawiona analiza koncentruje się wyłącznie na skutkach społecznych pornografii AI, całkowicie pomijając jej grzeszny charakter jako obrazę Boga i naruszenie prawa naturalnego. Jak przypomina Pius XI w encyklice Divini Illius Magistri: „Grzech nie przestaje być grzechem dlatego, że staje się powszechny, ani dlatego, że przybiera nowe formy technologiczne”. Artykuł LifeSiteNews, choć słusznie wskazuje na zagrożenia:
„Girls are already being viciously bullied by AI porn apps, where boys can create deep fake pornography of their peers. This has already resulted in a string of suicides…”
jednak nie wyciąga wniosku teologicznego: że jest to jedynie logiczna konsekwencja społeczeństwa odrzucającego panowanie Chrystusa Króla. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie błędów (1864): „Moral laws do not stand in need of the divine sanction” (pkt 56 – potępiony błąd). Brak jednoznacznego wskazania, że AI-pornografia to jedynie nowe narzędzie służące staremu grzechowi nieczystości, potępionemu w Dekalogu i katolickiej moralności.
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze grzechu
Szokujące jest przemilczenie w tekście konieczności sakramentalnej spowiedzi dla użytkowników pornografii oraz wiecznych konsekwencji grzechu. Św. Alfons Liguori w Teologii Moralnej podkreślał: „Grzech nieczysty jest szczególnie znienawidzony przez Boga, gdyż profanuje świątynię Ducha Świętego” (1 Kor 6,19). Tymczasem autor ogranicza się do stwierdzeń typu:
„the argument that pornography rewires the minds of the user – and that millions of those users are now children”
redukując problem do psychologicznych i neurologicznych skutków, nie zaś utraty łaski uświęcającej i ryzyka potępienia wiecznego. To klasyczny przykład naturalizmu potępionego przez Piusa IX (Syllabus, pkt 1-7), gdzie grzech analizuje się wyłącznie przez pryzmat doczesnych konsekwencji.
Fałszywe remedium: legislacja zamiast nawrócenia
Proponowane rozwiązania w artykule sprowadzają się do świeckiej legislacji, co stanowi przejaw błędnego przekonania, że państwo może zastąpić funkcje Kościoła w kształtowaniu moralności. Jak przypominał Pius IX: „Human reason, without any reference whatsoever to God, is the sole arbiter of truth and falsehood, and of good and evil” (Syllabus, pkt 3 – potępiony błąd). Gdy senator Aaron Freeman deklaruje:
„Indiana has updated our law and accommodates the law for these new and AI images… We will work to get to a solution there…”
wpisuje się w modernistyczną iluzję, że bez odwołania do prawa Bożego możliwe jest skuteczne zwalczanie zła. Tymczasem Leon XIII w Immortale Dei nauczał: „Państwo, które nie uznaje podporządkowania porządkowi nadprzyrodzonemu, buduje na piasku”.
Technologiczny bałwochwalstwo jako symptom apostazji
Artykuł nie diagnozuje źródła problemu: cywilizacyjnej apostazji, która umieściła technologię na miejscu Boga. Jak ostrzegał św. Pius X w Lamentabili: „Moderniści przedkładają ludzki postęp nad Boże Objawienie” (pkt 64). Tworzenie AI-pornografii to jedynie logiczny finał społeczeństwa kierującego się zasadą: „Right consists in the material fact” (Syllabus, pkt 59 – potępiony błąd). Gdy autor konstatuje:
„AI porn will, I think, likewise shift the window, so that the baseline of content becomes much wilder, much more exotic”
nie dostrzega, że jest to nieuchronna konsekwencja odrzucenia katolickiej koncepcji człowieka jako imago Dei. Bez powrotu do nauczania Piusa XI z Casti Connubii o świętości ciała i czystości, jakakolwiek walka z pornografią – czy to „tradycyjną”, czy AI – skazana jest na porażkę.
Duchowa pustka współczesnego antyporno-krucjaty
Największym brakiem tekstu jest nie wspomnienie ani słowem o konieczności modlitwy, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy nieczyste. Pomija się historię świętych – jak św. Maria Goretti – którzy oddali życie, by nie zgrzeszyć przeciw czystości. Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest jeżeli nie li 'tylko’ świętokradztwem, to bałwochwalstwem. Jak zauważył św. Pius X: „Moderniści uczynili z liturgii zabawkę swoich doktrynalnych eksperymentów” (Lamentabili, pkt 61).
Walka z AI-pornografią bez odwołania do Niepokalanej Marji – pogromczyni wszystkich herezji – oraz bez przywrócenia prawdziwej Mszy Świętej, jest jak gaszenie pożaru lasu szklanką wody. Dopóki społeczeństwo nie powróci do uznania publicznego panowania Chrystusa Króla we wszelkich sferach życia – w tym technologicznej – każda legislacja pozostanie „płaszczykiem łatanym” (Mt 9,16) na gangrenę moralnego upadku.
Za artykułem:
The law is unable to deal with AI pornography, and our children are paying the price (lifesitenews.com)
Data artykułu: 02.09.2025
