[Posoborowie] Katedra Chrystusa Króla jako scena modernistycznej parodii władzy kościelnej
Ingres modernistycznego urzędnika w katowickiej katedrze: teatr nieposiadający sakramentalnej ważności
Portal Konferencji Episkopatu Polski (3 września 2025) donosi o planowanym ingresie Andrzeja Przybylskiego do katedry Chrystusa Króla w Katowicach, nazywając go „arcybiskupem metropolitą katowickim” z nominacji „Ojca Świętego Leona XIV”. Całość stanowi groteskowe widowisko sprzeniewierzające się principiis obsta (przeciwstaw się początkom) – bo oto kolejny funkcjonariusz sekty posoborowej odgrywa rytuał pozbawiony nadprzyrodzonej legitymizacji.
Kanoniczne objęcie urzędu? Parodia władzy biskupiej!
Zgłoszenie, iż „kanoniczne objęcie urzędu będzie miało miejsce o godz. 9.00 w Kurii Metropolitalnej” przed samym ingresem, demaskuje czysto biurokratyczne pojmowanie władzy kościelnej. W prawdziwym Kościele katolickim sakrament święceń kapłańskich i biskupich stanowił jedyne źródło jurysdykcji, podczas gdy posoborowie zastąpiło go świecką koncepcją „urzędów” nadawanych przez masońskie struktury. Jak stwierdza Pius XII w encyklice Ad Apostolorum Principis: „Nikt nie może być uważany za prawowitego biskupa, jeśli nie pozostaje w jedności z Następcą Piotra” – co automatycznie wyklucza wszystkich mianowanych przez uzurpatorów od Jana XXIII.
„Jego dewizą biskupią są słowa: «In Christo» (W Chrystusie)”
Ta rzekoma dewiza, oderwana od doktrynalnego kontekstu, służy jedynie kamuflowaniu modernistycznej esencji. Gdyby bowiem Przybylski rzeczywiście działał in Christo, odrzuciłby współpracę z antykościołem narzucającym:
- Relatywizację dogmatu extra Ecclesiam nulla salus (Sobór Watykański II, Lumen Gentium)
- Czczenie pogańskich religii poprzez Asyż
- Zniesienie prawdziwej Mszy Świętej na rzecz protestanckiej „Wieczerzy Pańskiej” (Novus Ordo Missae)
Kariera w strukturach apostazji: od „Niedzieli” do przewodniczenia posoborowym gremiom
Wspomnienie, że nominat był „stałym publicystą tygodnika «Niedziela»” oraz pełnił funkcje w komisjach KEP, stanowi żywą ilustrację jego doktrynalnej nieprawowitości. Periodyk ten od dziesięcioleci propaguje:
- Fałszywy ekumenizm potępiony przez Piusa XI w Mortalium Animos
- Czczenie posoborowych „świętych” jak Faustyna Kowalska – której pisma trafiły na Indeks Ksiąg Zakazanych
- Promocję „ducha Soboru” potępionego eksplicite przez św. Piusa X jako „synteza wszystkich herezji”
Jego członkostwo w Radzie ds. Społecznych KEP to jawna zdrada katolickiej nauki społecznej, gdyż organ ten od lat forsuje:
- Dialog z masonerią (wbrew Humanum Genus Leona XIII)
- Akceptację demoliberalnego ustroju sprzecznego z Quas Primas Piusa XI
- Milczenie wobec aborcyjnego i genderowego lobby
Katedra Chrystusa Króla jako scena bluźnierczej parodii
Wybranie katedry pod wezwaniem Chrystusa Króla na miejsce tej anty-liturgii to szczególne szyderstwo z doktryny o społecznej władzy Zbawiciela. Gdy Pius XI ustanawiał święto Chrystusa Króla, podkreślał, że „królestwo Jego (…) domaga się, by państwo układało swe prawa i postępki stosownie do zasad i przykazań chrześcijańskich”. Tymczasem posoborowie:
- Usunęło z kalendarza święto Chrystusa Króla
- Zastąpiło ideę panowania Chrystusa „dialogiem” z rewolucją
- Przekształciło świątynie w miejsca spotkań ekumenicznych
„Bp Andrzej Przybylski nowym arcybiskupem metropolitą katowickim”
To zdanie zawiera potrójne kłamstwo:
- Przybylski nie jest biskupem, bo święcenia w posoborowym rycie są wątpliwej ważności (zwłaszcza po 1968)
- Nie może być arcybiskupem, gdyż nie posiada jurysdykcji od prawowitego następcy Piotra
- Katowicka struktura nie jest archidiecezją, lecz częścią pseudokościelnej administracji
Milczenie o warunkach ważności sakramentów: pułapka dla dusz
Najcięższym zarzutem wobec tej ceremonii jest całkowite przemilczenie kwestii ważności sakramentów. Uczestnicy zostają poddani ryzyku:
- Świętokradzkiej „komunii” pod postacią chleba i wina (wbrew dekretom Świętego Oficjum)
- Uczestnictwa w niegodnej „mszy” nowego rytu, która nie jest Ofiarą przebłagalną
- Uznania antybiskupa za pasterza, podczas gdy jest on wilkiem w owczej skórze
Jak ostrzega Pius XII w Sacramentum Ordinis, do ważności święceń konieczne są ściśle określone materia, forma i intencja – wszystkie kwestionowane w posoborowych „rytach”. Dlatego wierni katoliccy muszą pamiętać słowa św. Pawła: „Nie wprzęgajcie się z niewiernymi w jedno jarzmo. Alboż bowiem jakaś zgoda między Chrystusem a Belialem?” (2 Kor 6,15).
Za artykułem:
4 października: Ingres abp. Przybylskiego do katedry Chrystusa Króla w Katowicach (episkopat.pl)
Data artykułu: 03.09.2025
