Posoborowy neoprezbiter głosi modernistyczną wizję kapłaństwa
Portal Polskifr.fr (4 września 2025) przedstawia wywiad z „ks. Franciszkiem Grobelnym”, neoprezbiterem archidiecezji poznańskiej, który w swej wypowiedzi łączy szczątki katolickiej retoryki z pełną akceptacją posoborowej apostazji. Artykuł stanowi symptomatyczny przykład degeneracji „duchowieństwa” wyświęconego w nowym rycie po 1968 roku, gdzie kapłaństwo redukowane jest do psychologicznej autorealizacji.
Kapłaństwo jako narzędzie autokreacji
„Realizując plan Boży, w najlepszy sposób realizuję samego siebie”
To zdanie demaskuje antropocentryczną rewolucję Vaticanum II, gdzie opus Dei zastąpiono opus hominis. Św. Pius X w encyklice Pascendi przestrzegał: „Moderniści kapłana pojmują jedynie jako urzędowego rzecznika religijnych potrzeb wiernych” (nr 41). Tymczasem katolicka doktryna naucza, że kapłan jest alter Christus, przedstawicielem Chrystusa-Głowy wobec Mistycznego Ciała, a nie terapeutą spełniającym własne aspiracje.
Kult antypapieża jako objaw apostazji
Szokujące jest otwarte wyznanie czci dla „św. Jana XXIII” – głównego architekta soborowej destrukcji. Wspomniany „Dziennik duszy” tegoż uzurpatora pełen jest modernistycznych intuicji i teologicznych wieloznaczności potępionych przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili (propozycje 52-64). Kanonizacja przez bergoglia w 2014 roku stanowiła akt agresji przeciwko niezmiennej doktrynie o świętości.
Pozorność formacji seminaryjnej
„Bóg powołuje nas takimi, jakimi jesteśmy i jest w stanie przemienić nas w takich jakich chce mieć”
Ta paraliturgiczna frazeologia ukazuje całkowite odejście od tradycyjnej ascezy kapłańskiej. Sobór Trydencki (sesja XXIII) precyzyjnie określił konieczność „probacji cnót” przed święceniami, zaś Pius XI w Ad catholici sacerdotii podkreślał: „Kapłan winien być święty jak najświętszy”. Tymczasem współczesne „seminaria” produkują funkcjonariuszy kultu opartego na „duchu soboru” – herezji potępionej przez Piusa IX w Syllabusie (pkt 80).
Problem ważności święceń
Milczenie na temat formy sakramentalnej stosowanej w rytuale posoborowym jest szczególnie wymowne. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 1947 roku, do ważności święceń konieczne jest wyraźne określenie „ofiarowania władzy konsekracyjnej i udzielania Ducha Świętego dla kapłańskiej posługi”. Nowy ryt z 1968 roku (opracowany przez komisję z udziałem sześciu protestantów) celowo zafałszował tę intencję, stawiając pod znakiem zapytania ważność „święceń” takich jak „ks. Grobelnego”.
Eklezjalny solipsyzm
W całym wywiadzie brak jakiegokolwiek odniesienia do Ofiary Mszy Świętej jako źródła i szczytu kapłaństwa. Nie pada słowo „grzech”, „pokuta”, „wieczne potępienie” – kluczowe kategorie duszpasterskie według św. Karola Boromeusza (Acta Ecclesiae Mediolanensis). Kapłan sprowadzony do roli animatora wspólnoty to dokładne wypełnienie prognozy Piusa X: „Religia nie jest już transcendentną tajemnicą, lecz naturalnym odruchem duszy” (Lamentabili, pkt 22).
Spuścizna świętokradztwa
Wspomniane dziecięce „odprawianie Mszy” bez właściwej formacji teologicznej stanowi klasyczny przykład posoborowego bałwochwalstwa. Św. Pius X w Quam singulari (1910) zastrzegał, że do Eucharystii mogą przystępować jedynie dzieci „odróżniające Chleb eucharystyczny od zwykłego”. Tymczasem w neo-kościele liturgia stała się zabawą edukacyjną, co kard. Alfredo Ottaviani określił jako „dewastację najświętszego aktu kultu” (Krytyczny Rozbiór Nowej Mszy).
Zakończenie: ostrzeżenie dla wiernych
Prezentowany materiał to dokument apostazji epoki posoborowej. Jak ostrzegał Pius XI w Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…), zburzone zostały fundamenty władzy”. Katolicy trwający przy niezmiennej wierze mają moralny obowiązek odrzucać posługę „duchownych” wyświęconych w nieważnym rycie i głoszących heretycką eklezjologię. Jedyną drogą ocalenia pozostaje wierność Missale Romanum św. Piusa V i sakramentom udzielanym przez kapłanów z ważnymi święceniami.
Za artykułem:
Neoprezbiter: Bóg nie powołuje przemienionych, ale przemienia powołanych (ekai.pl)
Data artykułu: 04.09.2025
