Portal eKAI (5 września 2025) relacjonuje wizytę prezydenta Karola Nawrockiego w Watykanie, w tym audiencję u uzurpatora Leona XIV oraz modlitwę przy miejscu pochówku Jana Pawła Wojtyły. Artykuł bezkrytycznie powiela posoborową nowomowę, legitymizując antykościelne struktury i kult apostaty.
Teatr świętokradztwa w bazylice watykańskiej
Tekst opisuje rytuał demolitur templum Dei (burzenia świątyni Bożej) w całej jego obscenicznej rozciągłości:
„Wraz z rodziną modlił się przy grobie św. Jana Pawła II […] przeszedł przez Drzwi Święte w Bazylice św. Piotra […] odmówił modlitwę do Ducha Świętego, która była szczególnie bliska św. Janowi Pawłowi II”.
Milczenie o dwóch kluczowych faktach stanowi herezję zaniechania:
1. Jan Paweł II został „kanonizowany” przez strukturę pozbawioną jurysdykcji, w procedurze sprzecznej z kanonami 1997-2141 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., które wymagają m.in. 50-letniego procesu i cudów zatwierdzonych przez Kongregację Obrzędów.
2. Modlitwa przy grobie heretyka (Wojtyła publicznie zaprzeczał dogmatom o nieomylności papieskiej, jedyności Kościoła, królewskiej władzy Chrystusa) stanowi communicatio in sacris zakazaną pod karą ekskomuniki (can. 2314 §1 CIC 1917).
Leon XIV: antypapież w sukcesji apostatów
Audiencja u „papieża” Leona XIV to akt uznania haeretici manifesti (jawnych heretyków) za głowę Kościoła. Jak zaznaczał Pius XII w Humani Generis:
„Kościół nie może zmieniać niczego w tym, co Bóg objawił i co Kościół raz już orzekł. Prawda bowiem i nakazy Boże nie zmieniają się z upływem czasu”.
Tymczasem linia od Jana XXIII do Bergoglia systematycznie odrzucała depozyt wiary:
- Relatywizacja Extra Ecclesiam Nulla Salus (Dekret Lamentabili, prop. 21)
- Promocja wolności religijnej potępionej w Quanta Cura Piusa IX
- Ekumeniczna zdrada w Asyżu (1986) – jawne łamanie kanonu 1258 CIC
Bp Krzysztof Nykiel, jako „regens Penitencjarii”, występuje w roli advocatus diaboli (adwokata diabła), błogosławiąc tę apostazję słowami:
„Niech to papieskie dziedzictwo […] stanie się […] wsparciem z nieba dla jego służby dla dobra naszej Ojczyzny”.
To bezpośrednie naruszenie konstytucji Cum Ex Apostolatus Officio Pawła IV, która stanowi: „Jeśliby jakikolwiek biskup […] przed swą nominacją […] odszedł od wiary katolickiej […] taka nominacja jest nieważna, bezskuteczna i bez znaczenia”.
Drzwi Święte: masoński portal synkretyzmu
Przechodzenie przez „Drzwi Święte” w posoborowej parodii roku jubileuszowego stanowi akt duchowego samobójstwa. Jak uczył Benedykt XIV w De Synodo Dioecesana:
„Przywileje odpustowe są nierozerwalnie związane z prawowitym sprawowaniem władzy kluczy i wymagają stanu łaski u wiernego”.
Tymczasem:
- „Rok jubileuszowy” 2025 nie został ogłoszony przez prawowitego papieża
- Obrzęd prowadzony jest przez kapłanów z nieważnymi święceniami (zmiana formy święceń w 1968 r.)
- Cała ceremonia ma charakter ekumenicznego spektaklu, nie zaś katolickiego aktu pokuty
Polityk jako narzędzie antyewangelii
Uczestnictwo prezydenta w tym bluźnierczym teatrze ma konkretny cel polityczny:
„Niech to papieskie dziedzictwo Ducha stanie się […] wsparciem z nieba dla jego […] służby dla dobra naszej ukochanej Ojczyzny”.
To jawna próba:
- Legitymizacji modernistycznej sekty jako autorytetu moralnego
- Wprowadzenia lex falsa (prawa fałszywego) opartego na dekalogu rewolucji francuskiej, nie zaś na Ewangelii
- Przygotowania gruntu pod ratyfikację Konkordatu z 1993 r., który w art. 1 uznał posoborową sektę za „Kościół katolicki”
Jak ostrzegał św. Pius X w Notre Charge Apostolique: „Każde przedsięwzięcie, które by chciało budować społeczeństwo bez uwzględnienia Kościoła, buduje na piasku”.
Zbrodnia milczenia
Najcięższą winą autorów tekstu jest przemilczenie następujących faktów:
- Jan Paweł II podpisał deklarację z Abu Dhabi (2019) zaprzeczającą boskiemu pochodzeniu Chrystusa
- Leon XIV w encyklice Fratelli Tutti zanegował konieczność nawrócenia dla zbawienia
- Bp Nykiel uczestniczył w „mszach” nowego rytu, których ważność jest co najmniej wątpliwa
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie „msza” została zredukowana do stołu zgromadzenia (versus populum), a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, stanowi świętokradztwo.
Katolicka odpowiedź
Wierni pozostający w łączności z nieprzerwanym Magisterium Kościoła powinni:
- Odmówić Credo w intencji nawrócenia polityków uwikłanych w tę zdradę
- Zachować vacantis sedis świadomość trwania sedewakantyzmu od śmierci Piusa XII
- Odrzucić jakąkolwiek współpracę z neo-kościołem, kierując się kanonem 2314 §3 CIC
Jak pisał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Herezjarcha przestaje być papieżem w momencie upadku w herezję, nawet jeśli nie został jeszcze prawnie zdetronizowany”.
Za artykułem:
O godz. 11 prezydent Nawrocki zostanie przyjęty przez Papieża (vaticannews.va)
Data artykułu: 05.09.2025
