Szczegółowe zdjęcie ukazujące kryzys wiary w kościele katolickim, z duchownymi w nowoczesnych strojach podczas kontrowersyjnego zgromadzenia w tradycyjnej świątyni

Nowy rok formacyjny Skautów Europy: duchowa droga bez drogi

Podziel się tym:

Portal eKAI (6 września 2025) relacjonuje inaugurację roku formacyjnego Skautów Europy w kościele Matki Bożej Królowej Świata w Radomiu. „Ks.” Marcin Majewski SAC oraz „ks.” Krzysztof Wiśniewski z Filipinów przewodniczyli modernistycznemu zgromadzeniu, w trakcie którego padły wezwania o „trwanie przy Chrystusie” bez wskazania konkretów doktryny katolickiej. Jakub Stachurski, hufcowy, określił skauting jako „miejsce spotkania z Bogiem we wspólnocie”, pomijając całkowicie konieczność łaski uświęcającej i sakramentalnego życia.


Naturalistyczna pseudoreligijność pod płaszczykiem harcerskiej przygody

Przedstawiona relacja – typowa dla posoborowej agendy – redukuje życie duchowe do emocjonalnego doświadczenia wspólnoty. Stwierdzenie Stachurskiego: „Skauting to nie tylko nawiązywanie relacji, ale również miejsce spotkania z Bogiem w wspólnocie harcerskiej” stanowi jaskrawy przykład bałwochwalczego zastąpienia nadprzyrodzonego porządku naturalistyczną psychologią. Kościół nauczał niezmiennie: „Poza Kościołem nie ma zbawienia” (Sobór Florencki, 1442), a nie „we wspólnocie harcerskiej”.

„On chce być z nami. Nie czeka, aż będziemy idealni i przygotowani” – „ks.” Wiśniewski

Te słowa, pozornie niewinne, demaskują relatywizację stanu łaski uświęcającej. Św. Pius X w encyklice Pascendi potępił modernistyczne pomysły, że Bóg „spotyka człowieka w jego niedoskonałości”, bez wymogu nawrócenia. Prawdziwa pobożność katolicka wymaga stanu łaski, osiągalnego jedynie przez sakrament pokuty i Eucharystię – czego „msza” posoborowa nie gwarantuje.

Strukturalna herezja: pominięcie królewskiej władzy Chrystusa

Całość przemówień pomija kluczowy dogmat o Sociali Regno Christi (Społecznym Królestwie Chrystusa). Pius XI w Quas Primas stanowczo przypominał: „Państwa nie mogą odmawiać publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi”. Tymczasem skautingowa „formacja” ogranicza się do subiektywnych przeżyć, co Pius X w Lamentabili potępił jako błąd nr 58: „wszelka doskonałość moralna polega na gromadzeniu bogactw i zaspokajaniu przyjemności”.

Brak jakiegokolwiek odniesienia do:

  • Obowiązku publicznego wyznawania wiary („księża” nie noszą sutann, kościół pozbawiony tradycyjnej architektury),
  • Groźby świętokradztwa przyjmowania „komunii” w rycie posoborowym,
  • Konieczności walki z modernizmem potępionym w Pascendi jako „synteza wszystkich herezji”.

Filipini i pallotyni: awangarda posoborowego rozkładu

Zaangażowanie zgromadzeń zakonnych założonych lub zreformowanych po 1958 roku (SAC, Filipini) nie powinno dziwić. Jak wykazał abp Marcel Lefebvre w Liście do Zagubionych Katolików, właśnie takie wspólnoty stały się laboratoriami „nowej teologii”, odrzucającej nieomylne Magisterium na rzecz „ducha soboru”.

Wspomniany „ks.” Majewski, pallotyn, symbolizuje tę apostazję: jego zgromadzenie promuje „ekumenizm” i „dialog” – pojęcia potępione przez Piusa IX w Syllabus Errorum (punkty 15-18). Tymczasem Skauci Europy, choć formalnie deklarują katolicyzm, akceptują współpracę z anglikańskimi i protestanckimi organizacjami skautowymi, co Pius XI w Mortalium Animos nazwał „zdradą Jedynego Zbawiciela”.

Milczenie jako oskarżenie

Najcięższym zarzutem wobec relacji portalu eKAI jest całkowite przemilczenie:

  • Kryzysu wiary w strukturach posoborowych (70% „katolickiej” młodzieży w Polsce odrzuca realną obecność Chrystusa w Eucharystii według badań ISKK),
  • Faktu, że 95% „mszy” sprawowanych jest z naruszeniem rubryk, co św. Pius V w Quo Primum uznał za „zuchwałą zniewagę Majestatu Bożego”,
  • Ostrzeżeń przed utratą łaski uświęcającej poprzez udział w posoborowych pseudosakramentach.

Jak stwierdził św. Robert Bellarmin: „Qui tacet, consentire videtur” (Kto milczy, ten się zgadza). Milczenie o grzechu śmiertelnym współuczestnictwa w antykościele jest współwiną.

Duchowa pułapka zastawiona na młodych jest oczywista: zamiast katolickiego harcerstwa, które kształtowało świętych (np. bł. Pier Giorgio Frassati), proponuje im się „przygodę” opartą na emocjonalnym aktywizmie – dokładnie zgodnie z planem masonerii opisanej przez Leona XIII w Humanum Genus.


Za artykułem:
Matki Bożej Królowej Świata w Radomiu
  (ekai.pl)
Data artykułu: 06.09.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.