Portal ACI Africa (10 września 2025) relacjonuje wystąpienie „biskupów” z Sekretariatu Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM) na Drugim Szczycie Klimatycznym w Addis Abebie. „Biskup” Roger Coffi Anoumou z diecezji Lokossa w Beninie odczytał dokument nawołujący do „śmiałych, sprawiedliwych i pilnych działań” w zakresie polityk klimatycznych „kierowanych przez Afrykę”, opartych na „energii odnawialnej” i „sprawiedliwości klimatycznej”. Struktura SECAM, współpracująca z kontrowersyjnym ruchem Laudato Si’ oraz Caritas Africa, domaga się od bogatych narodów „spłaty długu ekologicznego” poprzez finansowanie „zielonych” projektów i wdrażanie tzw. Funduszu Strat i Szkód.
Naturalistyczna redukcja misji Kościoła
Całość wystąpienia stanowi jawną apostazję od nadprzyrodzonej misji Kościoła, sprowadzonej do roli ekologicznego NGO. Brak jakiegokolwiek odniesienia do Regnum Christi (Królestwa Chrystusowego) – fundamentu katolickiej nauki społecznej wyrażonej w encyklice Quas Primas Piusa XI – demaskuje modernistyczną agendę autorów. Jak nauczał papież Pius XI: „Katolicy powinni wysilać się wszelkimi siłami, aby nie tylko panowanie Chrystusa było uznane, ale także, aby prawa Jego były zachowane”. Tymczasem dokument SECAM operuje wyłącznie językiem ONZ-owskich rezolucji, całkowicie pomijając:
- Grzech pierworodny jako źródło wszelkiego nieładu w przyrodzie (Katechizm Rzymski, rozdz. III)
- Obowiązek podporządkowania polityk publicznych prawu Bożemu (Pius IX, Syllabus Errorum, pkt 39-42)
- Nadprzyrodzony cel stworzenia – oddanie chwały Bogu (I Sobór Watykański, konst. Dei Filius)
„Afryka nie może być jedynie odbiorcą zagranicznych agend, ale pełnym architektem swojej ekologicznej przyszłości” – deklarują sygnatariusze.
To czysto rewolucyjny postulat, sprzeczny z encykliką Mit brennender Sorge Piusa XI, która potępia „bunt przeciwko porządkowi ustanowionemu przez Boga”. Kościół nigdy nie głosił suwerenności kontynentów wobec praw moralnych! Jak przypomina Syllabus (pkt 62), zasada nieingerencji jest „zgubnym błędem” gdy służy umacnianiu niesprawiedliwości.
Marksistowska nowomowa w służbie ekologistycznej utopii
Język dokumentu – pełen frazesów o „długu ekologicznym”, „sprawiedliwości klimatycznej” i „przejściu energetycznym” – to kalka neomarksistowskiej retoryki Forum Społecznego w Davos. Tymczasem św. Pius X w encyklice Pascendi demaskował takich modernizatorów: „Chcą oni, by Kościół stał się demokratyczny, otworzył się na świeckie idee. To nie Kościół Chrystusowy, lecz jego karykatura”.
Szczególnie oburzające jest żądanie „rekompensat” od narodów rozwiniętych – czysto materialistyczna koncepcja, całkowicie ignorująca prawdziwy dług Afryki: debitum fidei (dług wiary) wynikający z zaniedbań ewangelizacyjnych. Gdzie postulat masowych nawróceń? Gdzie wezwanie do publicznego uznania Chrystusa Króla jako jedynego Zbawiciela narodów? Jak pisze Pius XI w Quas Primas: „Jeżeli panujący i prawowici przełożeni mieć będą to przekonanie, że wykonują władzę nie tyle z prawa swego, jak z rozkazu i w zastępstwie Boskiego Króla, każdy to zauważy, jak święcie i mądrze będą używać swojej władzy”.
Laudato Si’ – kryptopanteistyczny manifest
Współpraca SECAM z ruchem Laudato Si’ (wspieranym przez bergogliońską sektę) demaskuje duchowe zepsucie sygnatariuszy. Dokument Lamentabili sane św. Piusa X wyraźnie potępia: „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (pkt 20), co właśnie realizuje ekologistyczna teologia „integralnej ekologii”. To powrót do pogańskiego kultu Gai pod płaszczykiem troski o stworzenie!
Propozycje „odnawialnych źródeł energii” jako panaceum ignorują katolicką zasadę pomocniczości i prawowite interesy państw rozwijających się. Jak przypomina Syllabus (pkt 58): „Cała doskonałość moralności polegać powinna w gromadzeniu bogactw wszelkimi sposobami” – co w praktyce oznacza prawo narodów do wykorzystania własnych zasobów dla dobra obywateli.
Zdrada duchowieństwa wobec ludów Afryki
Najcięższym zarzutem jest milczenie o prawdziwych problemach kontynentu: ekspansji islamu, prześladowaniach chrześcijan, laicyzacji prawa i aborcyjnemu ludobójstwu sponsorowanemu przez ONZ. Zamiast żądać usunięcia organizacji antynatalistycznych (jak UNICEF czy WHO), „biskupi” SECAM proszą o pieniądze na panele słoneczne! To klasyczna strategia modernizmu: „Kościół nie może skutecznie bronić etyki ewangelicznej, ponieważ niezmiennie trwa przy swych poglądach” (potępione w Lamentabili, pkt 63).
Jak ostrzegał św. Pius X: „Współczesnego katolicyzmu nie da się pogodzić z prawdziwą wiedzą bez przekształcenia go w pewien chrystianizm bezdogmatyczny, to jest w szeroki i liberalny protestantyzm” (Lamentabili, pkt 65). Wystąpienie SECAM to właśnie realizacja tej groźby – redukcja Kościoła do ekologicznej agencji rozwojowej, która zapomniała, że „nie masz w żadnym innym zbawienia” (Dz 4,12).
Zamiast nawoływać do publicznego pokajania się, postów i modlitwy o nawrócenie grzeszników, „pasterze” Afryki wolą żebrać o dotacje od globalistów. Tym samym zdradzają zarówno Chrystusa Króla, jak i powierzone im owczarnie. Jak pisze Pius XI w Quas Primas: „Błądziłby bardzo, kto odmawiałby Chrystusowi władzy nad jakimikolwiek sprawami doczesnymi”. Prawdziwe rozwiązanie kryzysów? Tylko jedno: Instaurare omnia in Christo – Odnowić wszystko w Chrystusie (Efez. 1:10).
Za artykułem:
African bishops call for ‘Africa-led, community-rooted’ solutions for climate crisis (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 10.09.2025
