Portal LifeSiteNews relacjonuje wyrok kanadyjskiego Public Sector Labour Relations and Employment Board, który uznał odmowę zwolnienia religijnego z obowiązku szczepienia przeciw COVID-19 przez Departament Obrony Narodowej (DND) za niezgodną z prawem. W centrum sprawy jest Marvin Castillo, wieloletni pracownik sił zbrojnych, zwolniony w 2021 roku za odmowę szczepionki z powodu szczerych przekonań religijnych opartych na Biblii. Castillo argumentuje, że szczepionka mRNA narusza świętość ciała jako świątyni Ducha Świętego (1 Kor 6,19) i jest powiązana z aborcjami, co czyni ją grzechem bez wygaśnięcia. Portal podkreśla rosnące orzeczenia sądowe faworyzujące odmawiających oraz szeroki kontekst mandatów Trudeau’a, które doprowadziły do masowych zwolnień. Ten pozorny triumf wolności sumienia maskuje jednak głębszą apostazję współczesnego świata, gdzie katolickie prawdy są relatywizowane do świeckich praw człowieka, a nie podporządkowane panowaniu Chrystusa Króla.
Odmowa szczepionki jako echo katolickiej godności ciała: fakty kontra modernistyczna manipulacja
Na poziomie faktograficznym, relacja LifeSiteNews trafnie oddaje przebieg sprawy Castillo, cytując jego słowa: „God created man in his own image (Genesis 1:27) and therefore I can’t alter my body in any way as my body is the temple of the Holy Ghost (1 Corinthians 6:19)” (tłum.: „Bóg stworzył człowieka na swój obraz (Rdz 1,27) i dlatego nie mogę zmieniać mojego ciała w żaden sposób, ponieważ moje ciało jest świątynią Ducha Świętego (1 Kor 6,19)”). Castillo słusznie wskazuje na genetyczną modyfikację jako naruszenie imago Dei (obrazu Bożego), a także na związek szczepionek z liniami komórkowymi z abortowanych płodów, argumentując: „All injections used by Canada to deal with Covid have been developed, produced or tested using, at any point, cells, tissue or DNA from aborted fetuses” (tłum.: „Wszystkie iniekcje używane w Kanadzie do walki z COVID zostały opracowane, wyprodukowane lub przetestowane, w którymkolwiek momencie, przy użyciu komórek, tkanek lub DNA z abortowanych płodów”). To odwołanie do biblijnych prawd jest godne pochwały, lecz portal pomija kluczowy kontekst: w integralnej teologii katolickiej sprzed 1958 roku, ciało ludzkie nie jest jedynie autonomicznym „templem”, lecz członkiem Mistycznego Ciała Chrystusa, podporządkowanym Jego królewskiemu panowaniu (por. Pius XI, Quas Primas, 1925: „Chrystus panuje nad nami nie tylko prawem natury Swojej, lecz także i prawem, które nabył sobie przez odkupienie nasze”).
Dekonstrukcja faktów ujawnia, że wyrok sądu – choć korzystny – opiera się na świeckim prawie pracy, nie na doktrynie Kościoła. Kanadyjski board orzekł o „sincere religious belief” (szczerym przekonaniu religijnym), ale to redukuje wiarę do subiektywnego odczucia, ignorując obiektywną prawdę katolicką. Syllabus Błędów Piusa IX (1864, pkt 15) potępia indyferentyzm: „Every man is free to embrace and profess that religion which, guided by the light of reason, he shall consider true” (tłum.: „Każdy człowiek jest wolny, by przyjąć i wyznawać tę religię, którą uzna za prawdziwą pod kierunkiem rozumu”). Tu wiara katolicka nie jest „jedyną prawdziwą religią” (kanon 21 Soboru Trydenckiego), lecz równorzędną z innymi „przekonaniami”, co umożliwia sekcie posoborowej relatywizację aborcji w szczepionkach. Portal milczy o tym, że prawdziwy Kościół, w osobie Piusa XII (encyklika Humani Generis, 1950), ostrzegał przed naturalizmem, gdzie nauka świecka uzurpuje miejsce Objawienia.
Język relatywizmu: od biblijnego autorytetu do humanitarnego banału
Ton artykułu LifeSiteNews jest mieszany: chwali Castillo za „strong pro-life advocate” (silnego obrońcę życia), lecz język tonie w naturalistycznej retoryce. Słowa jak „sincere religious beliefs” (szczere przekonania religijne) czy „federal labor board” (federalny sąd pracy) demaskują modernistyczną mentalność, gdzie sumienie jest autonomicznym prawem człowieka, nie posłuszeństwem wobec Magisterium. To echo Lamentabili sane exitu (1907, pkt 20): potępienie poglądu, że „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (tłum.: Objawienie to jedynie samoświadomość człowieka wobec Boga). Portal używa biblijnych cytatów, ale bez odniesienia do niezmiennej doktryny – np. pomija Katechizm Soboru Trydenckiego (1566), który naucza, że ciało jest stworzone do chwały Bożej, a grzech aborcji (nawet historycznej) plami sumienie na wieki, jak podkreśla Castillo, lecz bez katolickiego kontekstu spowiedzi i zadośćuczynienia.
Ukryte założenia są gorsze: relacja gloryfikuje „wyrok” świeckiego sądu jako „landmark decision” (historyczne orzeczenie), co implicite stawia prawa człowieka ponad Prawami Bożymi. Pius XI w Quas Primas gromi: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo […] nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi” (tłum.: cytat z św. Augustyna, podkreślający, że państwo bez Chrystusa to ruina). Język portalu – skupiony na „unemployment in Guatemala” (bezrobociu w Gwatemali) i „orphanage in Tanzania” (sierocińcu w Tanzanii) – sprowadza wiarę do filantropii, milcząc o nadprzyrodzonym celu: zbawieniu duszy. To symptomatyczne dla posoborowej apostazji, gdzie „dialog” z sekciarskimi rządami zastępuje krucjatę za Królestwo Chrystusowe.
Teologiczne bankructwo: aborcja w szczepionkach jako symbol sekty posoborowej
Na poziomie teologicznym, argument Castillo o aborcjach jest trafny, lecz portal nie demaskuje, jak struktury posoborowe – te paramasońskie struktury okupujące Watykan – tolerują takie zło. W 2005 roku „Kongregacja Nauki Wiary” pod „ratzingerem” wydała oświadczenie dopuszczające szczepionki z liniami HEK-293 (z abortowanego płodu), co jest bluźnierstwem przeciw V Przykazaniu. Syllabus Błędów (pkt 65) potępia relatywizację małżeństwa i życia: „The doctrine that Christ has raised marriage to the dignity of a sacrament cannot be at all tolerated” (tłum.: Doktryna, że Chrystus wyniósł małżeństwo do godności sakramentu, nie może być tolerowana) – analogicznie, tolerancja aborcji w medycynie to atak na sacramentum życia. Prawdziwy Kościół, w bulli Unam Sanctam Bonifacego VIII (1302), naucza: „Porro subesse Romano Pontifici omni humanae creaturae declaramus, dicimus, definimus et pronunciamus omnino esse de necessitate salutis” (tłum.: Zatem oświadczamy, mówimy, określamy i pronuncjujemy, że posłuszeństwo Rzymskiemu Papieżowi jest absolutnie konieczne dla zbawienia każdej istoty ludzkiej).
Portal pomija milczeniem sąd ostateczny: Castillo ryzykował „livelihood” (środki do życia), ale gdzie ostrzeżenie o wiecznym potępieniu za komunię z grzechem aborcji? W integralnej wierze katolickiej, ciało to nie tylko „temple”, lecz narzędzie do Najświętszej Ofiary, gdzie Chrystus Króluje (Pius XI: „Chrystus jest Królem serc z powodu swojej […] miłości”). Sekta posoborowa, celebrując „msze” z aborcyjnymi powiązaniami, symuluje kult, lecz to bałwochwalstwo – jak ostrzega Lamentabili (pkt 39): sakramenty ewoluują, co tu widzimy w medycznej „ewolucji” akceptującej morderstwo. Brak wzmianki o obowiązku katolika do oporu wobec tyranii, jak w encyklice Immortale Dei Leona XIII (1885): państwo musi uznawać panowanie Chrystusa, nie „prawa” do zabijania.
Symptomy apostazji: od mandatów Trudeau’a do globalnego naturalizmu
Ta sprawa objawuje systemową ruinę: mandaty COVID to owoc sekty posoborowej, która odrzuciła Quas Primas, gdzie Pius XI wzywa: „Niech więc nie odmawiają władcy państw publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi”. Trudeau, wychowany w posoborowym „katolicyzmie”, narzuca bezbożne prawa, a portal chwali świecki sąd, nie wzywając do nawrócenia narodów. To echo Syllabusu (pkt 55): „The Church ought to be separated from the State” (tłum.: Kościół powinien być oddzielony od państwa) – potępione jako herezja. W Kanadzie, gdzie „biskupi” milczą o aborcjach w szczepionkach, wiara degeneruje do „pro-life advocacy”, nie krucjaty.
Dekonstrukcja pominięć jest druzgocąca: brak odniesienia do ekskomuniki za herezję modernizmu (Pascendi Dominici gregis, Pius X, 1907), gdzie nauka bez Objawienia to trucizna. Castillo, jako „Catholic”, opiera się na Biblii, lecz portal nie przypomina, że prawdziwy Kościół – ten trwający w wiernych integralnej wiary – wymaga posłuszeństwa Magisterium sprzed 1958, nie subiektywnych „przekonań”. To duchowe bankructwo: świat, odrzucając Króla, buduje Babilon, gdzie „prawa człowieka” maskują satanizm. Tylko powrót do panowania Chrystusa – z Jego prawem nad narodami – przyniesie pokój (Pius XI: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki […] nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”).
Za artykułem:
Canadian board rules in favor of Christian military member denied religious exemption to COVID shot (lifesitenews.com)
Data artykułu: 16.09.2025
