Portal LifeSiteNews relacjonuje projekt ustawy AB 495 w Kalifornii, znany jako Family Preparedness Plan Act of 2025, który ma zapewnić opiekę nieletnim w przypadku separacji rodzin spowodowanej egzekucją imigracyjną, uwięzieniem lub służbą wojskową. Ustawa rozszerza formularz Caregiver’s Authorization Affidavit, umożliwiając dorosłym podejmowanie decyzji o edukacji i opiece zdrowotnej nad nieletnimi bez podpisu rodziców, co krytycy, w tym California Family Council, uznają za narzędzie do podważania autorytetu rodzicielskiego i zwiększania kontroli państwa nad rodzinami. California Catholic Conference, reprezentująca biskupów stanu, niespodziewanie poparła ustawę, mimo początkowego braku stanowiska, wzywając gubernatora Gavina Newsoma do jej podpisania. Artykuł podkreśla kontrast z opozycją grup ewangelikalnych i ostrzega przed ryzykiem dla dzieci, w tym tych z dysforią płciową.
Demaskowanie naturalistycznego sojuszu sekty posoborowej z laickim państwem
W obliczu tej legislacyjnej ofensywy, sekta posoborowa w Kalifornii, poprzez California Catholic Conference, nie tylko milczy wobec zagrożeń dla integralności rodziny, ale aktywnie wspiera mechanizmy, które systematycznie rozbijać mają naturalny porządek rodzinny ustanowiony przez Boga. Projekt AB 495, pod pozorem troski o dzieci migrantów, tworzy furtkę dla obcych osób do przejmowania kontroli nad nieletnimi bez weryfikacji, co jest jawnym zamachem na ius naturale (prawo naturalne) rodzicielskiej władzy. Jak podkreśla California Family Council, ustawa ta „tworzy system, w którym obcy, znajomi lub dalecy krewni mogą rościć sobie prawo do dzieci”, co nie jest przypadkiem, lecz świadomym krokiem w kierunku państwowego uzurpatorstwa nad Boskim porządkiem.
Z perspektywy integralnej wiary katolickiej, takiej jaka była wyznawana przed soborową rewolucją, rodzina jest ecclesia domestica (kościołem domowym), komórką społeczną, w której ojciec i matka sprawują władzę zleconą przez Stwórcę. Św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologica (II-II, q. 10, a. 12) naucza, że władza rodzicielska wywodzi się bezpośrednio z prawa naturalnego, a państwo nie ma prawa jej naruszać bez ciężkiej przyczyny, proporcjonalnej do dobra wspólnego. Tymczasem AB 495, popierana przez „biskupów” sekty, usuwa wymóg podpisu rodziców i weryfikacji tożsamości, otwierając drzwi dla handlu dziećmi, pedofilii i porwań, jak słusznie ostrzega pastor Jack Hibbs. To nie jest ochrona słabych, lecz subversio ordinis divini (podważanie Boskiego porządku), gdzie państwo staje się fałszywym opiekunem, a sekta posoborowa – wspólnikiem w tej apostazji.
California Catholic Conference, jako „oficjalny głos katolickiej społeczności” w polityce publicznej, ujawnia tu swą modernistyczną naturę, ograniczając się do naturalistycznych priorytetów jak imigracja i opieka nad „słabymi”, bez żadnego odniesienia do nadprzyrodzonych środków zbawienia. Ich oświadczenie, że ustawa „pozwala rodzicom na kochające, odpowiedzialne plany”, to pusta retoryka, pomijająca grzech rozbijania rodzin i brak wezwania do nawrócenia. Gdzie jest tu obrona panowania Chrystusa Króla nad społeczeństwem? Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) ostrzega: „Nadzieja trwałego pokoju nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa nie uznają panowania Zbawiciela naszego”. Sekta posoborowa, popierając takie prawa, zdradza to panowanie, podporządkowując się świeckim ideologiom.
Pominięcie prawdy o rodzinie jako sanktuarium łaski Bożej
Artykuł słusznie wskazuje na milczenie California Catholic Conference wobec innych ustaw, jak AB 1084 ułatwiająca zmianę imion i dokumentów dla dzieci z dysforią płciową, czy AB 727 nakazująca drukowanie numeru LGBTQ+ infolinii na kartach identyfikacyjnych uczniów. To nie przypadkowe przeoczenia, lecz symptomatyczna relatywizacja grzechu w ramach fałszywego ekumenizmu i tolerancji. Sekta posoborowa, unikając potępienia tych abominacji, przemilcza, że rodzina ma być szkołą cnót, gdzie dzieci uczone są Bożych przykazań, nie ideologii płciowej. Katechizm Soboru Trydenckiego (część III, o sakramencie małżeństwa) podkreśla, że małżeństwo sakramentalne ma na celu prokreację i wychowanie potomstwa w wierze katolickiej, co jest ad impossibilia nemo tenetur (nikt nie jest zobowiązany do rzeczy niemożliwych) w świecie, gdzie państwo promuje gender jako „prawa człowieka”.
California Catholic Conference śledziła 42 ustawy, sprzeciwiając się tylko pięciu, w tym dwóm antyaborcyjnym, podczas gdy sześć wspierało politykę imigracyjną. To liberalna interpretacja katolickiej nauki społecznej, oderwana od integralnej doktryny, gdzie priorytetem jest obrona życia od poczęcia i potępienie sodomii. Pius IX w Syllabusie Błędów (1864, pkt 77-80) potępia ideę, że katolicyzm nie powinien być jedyną religią państwa, a sekty posoborowe, popierając pluralizm, stają się sojusznikami laicyzmu. Ich brak stanowiska wobec AB 727, promującego Trevor Project – „raj dla groomerów” – to milcząca zgoda na deprawację młodzieży, bez wezwania do spowiedzi i łaski usankcjonującej.
Ton oświadczeń CCC, skupiony na „kochających planach” i „niepewności deportacji”, jest asekuracyjny i biurokratyczny, unikający konfrontacji z grzechem. To język modernizmu, gdzie veritas Dei (Prawda Boża) ustępuje „dialogowi” z grzesznikami, bez ostrzeżenia o piekle. Jak naucza Sobór Laterański IV (1215, kan. 21), Kościół musi głosić całą Ewangelię, w tym kary za nieposłuszeństwo, czego sekta posoborowa nie czyni, ograniczając się do humanitaryzmu.
Symptomy apostazji: Od bierności do aktywnego poparcia dla antyrodzinnej agendy
Kontrast z California Family Council, skupioną na ochronie praw rodzicielskich i norm rodzinnych, ukazuje duchowe bankructwo sekty posoborowej. CFC mobilizuje przeciw AB 495, AB 1084 i AB 727, oferując praktyczne instrukcje opt-out z ideologii gender w szkołach, podczas gdy CCC milczy lub wspiera. To nie komplementarne podejścia, lecz rozłam: CFC broni naturalnego prawa, sekta – państwowego interwencjonizmu, co jest owocem soborowej rewolucji, gdzie „Kościół” stał się narzędziem światowych sił.
Pastor Hibbs nazywa AB 495 „snem handlarza ludźmi i pedofila”, a tysiące ewangelików protestowało, podczas gdy katedra Najświętszego Sakramentu, blok od Kapitolu, była pusta od katolików. Dlaczego? Bo sekta posoborowa nie mobilizuje wiernych do walki o Królestwo Boże, lecz do bierności. Artykuł wspomina brak odpowiedzi CCC na zapytania LifeSiteNews – to occultatio veritatis (ukrywanie prawdy), typowe dla struktur okupujących Watykan od 1958 roku. Ich poparcie dla siedmiu ustaw imigracyjnych, w tym AB 495, to cheerleading dla demokratycznej agendy, ignorujące, że prawdziwa caritas wymaga konwersji, nie tylko pomocy materialnej.
Z perspektywy sedewakantystycznej, ta bierność i poparcie demaskują „biskupów” jak Oscar Cantú jako zdrajców, nie pasterzy. Sobór Watykański I (1870, konst. Pastor Aeternus) definiuje nieomylność papieża w sprawach wiary i moralności, ale uzurpatorzy od Jana XXIII zdradzili to, wprowadzając wolność religijną i ekumenizm. Pius X w Lamentabili sane exitu (1907, pkt 64) potępia ideę, że katolicyzm musi ewoluować w „liberalny protestantyzm” – dokładnie to, co CCC praktykuje, popierając prawa, które niszczą rodziny bez wezwania do Chrystusa Króla.
Milczenie o nadprzyrodzonym aspekcie – sakramentach małżeństwa, stanie łaski, sądzie ostatecznym – to najcięższe oskarżenie. AB 495 zagraża duszom dzieci, wystawiając je na deprawację bez ostrzeżenia o wiecznym potępieniu. Sekta posoborowa, redukując wiarę do polityki, staje się ohyda spustoszenia (Mt 24,15), gdzie pseudo-sakramenty symulują katolickość, lecz sieją bałwochwalstwo. Prawdziwy Kościół, trwający w wiernych wyznających integralną wiarę, musi demaskować to jako apostazję, wzywając do oporu w imię praw Bożych ponad „prawami człowieka”.
Ostatecznie, ta kalifornijska farsa obnaża teologiczne bankructwo posoborowia: zamiast krzewić panowanie Chrystusa, wspiera państwo w uzurpacji, prowadząc dusze do zguby. Jak ostrzega Pius XI, tylko uznanie Króla zapewni pokój – sekta to odrzuca, stając po stronie szatana.
Za artykułem:
California bishops side with Democrats on bill critics call a ‘kidnapper’s dream’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 18.09.2025
