Portal CNA (20 września 2025) relacjonuje skutki ustawy z 2023 roku zakazującej w Minnesocie tzw. terapii konwersyjnej dla nieletnich. Prawo, podpisane przez gubernatora Tima Walza, penalizuje wszelkie działania terapeutyczne nieafirmujące walki z pożądliwością przeciwnej płci lub dezorientacji płciowej. David Kirby, psychoterapeuta, wskazuje, że ustawa tworzy „nową mniejszość”: młodych ludzi pragnących uwolnić się od nieuporządkowanych skłonności, pozbawionych prawa do pomocy.
Prawo naturalne kontra ideologiczny dyktat
„Są ludzie, dla których homoseksualne pożądanie jest ego-dystoniczne […] wiedzą, że nie tak zostali stworzeni” — mówi Kirby.
To stwierdzenie, choć poprawne w swej ontologicznej prawdzie, zostaje natychmiast zdyskredytowane przez narrację portalu, który bezkrytycznie powołuje się na Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA). APA — od 1973 roku narzędzie rewolucji moralnej — twierdzi, że „zachowania homoerotyczne są normalną i pozytywną odmianą ludzkiej seksualności”. Tymczasem Casti connubii Piusa XI (1930) jednoznacznie naucza: „Grzech sodomski głosi się jako nienaganny, przeciw naturze występujący”.
Moderniści celowo mieszają pojęcia: „terapia konwersyjna” kojarzona jest z elektrowstrząsami z lat 50., choć od dziesięcioleci chodzi wyłącznie o pomoc w osiągnięciu cnót czystości poprzez modlitwę, ascezę i zrozumienie traum. „Zakaz zamyka ludzi w przekonaniu »nie mogę się zmienić«” — podkreśla Kirby. To klasyczny przykład relatywizmu praktycznego potępionego w Lamentabili sane exitu św. Piusa X (1907): „Dogmaty mają znaczenie wyłącznie praktyczne”.
Psychologia w służbie bałwochwalstwa
Portal powtarza tezę APA, że „próby zmiany orientacji niosą ryzyko szkody”. To kłamstwo obalone przez setki świadectw osób, które — jak Colin Mason czy Joseph Sciambra — odzyskały wolność dzięki łasce i terapii. Kongregacja Nauki Wiary w Persona humana (1975) przypomina: „Skłonność homoerotyczna jest obiektywnie nieuporządkowana, ale osoby takie zasługują na szacunek i pomoc w dążeniu do czystości”.
Największym przeoczeniem artykułu jest pominięcie nadprzyrodzonej perspektywy walki duchowej. „Nie chodzi o zmianę płci, lecz o odnalezienie najgłębszego bólu” — mówi Kirby. Słusznie, ale jako katolik powinien dodać: ten ból leczy się jedynie przez Chrystusa w sakramencie pokuty i Eucharystii. Milczenie o statusie łaski uświęcającej jako warunku zdrowia psychicznego to zdrada misji katolickiego dziennikarstwa.
Ofiary ideologii: od Westmana do Ulmów
Artykuł wspomina Robina Westmana, który przed masakrą w szkole katolickiej pisał: „Wiem, że nie jestem kobietą, ale nie czuję się mężczyzną”. To efekt kulturowego samobójstwa zapowiedzianego w Quas primas Piusa XI (1925): „Nadzieja trwałego pokoju nie zaświeci narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą panowania Zbawiciela”. Gdy państwo neguje prawo do walki z pożądliwością — rodzą się Westmanowie.
Jednocześnie portal bezkrytycznie promuje tzw. „świętych” posoborowych jak rodzina Ulmów, pomijając fakt, że nie zginęli ex odio fidei, a nienarodzone dziecko nie mogło być święte bez chrztu. To kolejny przykład ideologicznej instrumentalizacji tragedii.
Koniec wolności sumienia
„Terapeuci boją się, że klienci mogą być szpiegami” — przyznaje Kirby. Minnesota należy do 23 stanów, gdzie pomoc w osiągnięciu cnoty czystości jest przestępstwem. To realizacja żądań Manifestu komunistycznego: „zniesienie rodziny”. Jak przypomina Syllabus błędów Piusa IX (1864): „Państwo jako źródło wszelkich praw może dowolnie ograniczać Kościół” (błąd 39).
Ustawa z Minnesoty to nie „ochrona” młodzieży, lecz narzucenie neomarksistowskiej ortodoksji. Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi: „Moderniści zastępują objawienie immanentyzmem uczuć”. Gdy APA staje się nową Magisterium, a terapeuci — kapłanami Gender, jedynym ratunkiem pozostaje powrót do Regnans in excelsis Piusa V: „Królestwo Chrystusa musi być przywrócone nad narodami”.
Za artykułem:
Clinician says Minnesota law harms kids struggling with sexual orientation, gender identity (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 20.09.2025
