Portal eKAI (20 września 2025) relacjonuje uroczystości pogrzebowe „biskupa” Antoniego Dydycza, podczas których odczytano telegram od „papieża” Leona XIV. Uzurpator watykański określił zmarłego jako „prowadzącego wiernych do zbawienia”, dziękując za jego „gorliwą pasterską służbę”.
Teologiczne świętokradztwo w służbie synagogi szatana
„Oddany Kościołowi, Ojczyźnie i rodzinie prowadził on wiernych do zbawienia”
To bezczelne kłamstwo demaskuje istotę apostazji posoborowej. Żaden kapłan ani biskup związany z sektą Vaticanum II nie może prowadzić do zbawienia, będąc częścią struktury odrzucającej extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia). Jak nauczał Pius IX w Quanto conficiamur moerore: „Wiadomo Nam i z duszy bolejemy, że są tacy, którzy nie wahają się twierdzić, że ludzie żyjący w błędzie i odłączeni od prawdziwej wiary oraz katolickiej jedności, mogą osiągnąć życie wieczne”.
Demoniczna parodia sakramentalna
Sam rytuał „pogrzebu” stanowi publiczne znieważenie katolickiej nauki o śmierci, sądzie i czyśćcu. Brakuje jakiegokolwiek wezwania do modlitwy ekspiacyjnej za duszę zmarłego, zastąpionego bluźnierczym zapewnieniem o „zawierzeniu miłosierdziu Bożemu”. Tymczasem św. Augustyn ostrzegał: „Gdy chodzi o zmarłych wiernych, modlitwy Kościoła nie mogą pomóc tym, którzy umarli bez prawdziwej pokuty” (De cura pro mortuis gerenda).
Kult człowieka zamiast chwały Bożej
Cała narracja koncentruje się na ludzkich „zasługach” Dydycza, całkowicie pomijając:
1. Obowiązek publicznego wyznawania wiary katolickiej (Dominus Iesus Piusa X)
2. Grozę sądu szczegółowego (Hebr 9:27)
3. Konieczność zadośćuczynienia za grzechy
4. Możliwość wiecznego potępienia
Jak trafnie zauważył św. Robert Bellarmin: „Gdzie znika kazanie o piekle, tam znika prawdziwy Kościół”. Tymczasem posoborowcy zamienili Requiem w hagiograficzne widowisko, łamiąc kanon 1240 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., zabraniający pogrzebu „jawnym apostatom, heretykom i schizmatykom”.
Masoneria w liturgicznych szatach
Wspomniane „zawołanie” Dydycza Populus Tuus – hereditas Tua to typowy przykład posoborowego przywłaszczenia świętych tekstów dla celów modernistycznej propagandy. Podczas gdy prawowici biskupi katoliccy (jak św. Jan Fisher) umierali z zawołaniem Ecce Agnus Dei, heretyccy uzurpatorzy posługują się sakralną frazeologią do maskowania wierności antychrystowi.
Posoborowa Trójca bluźniercza
W telegramie „kardynała” Parolina pojawia się charakterystyczne trio demonicznych deformacji:
1. Fałszywy ekumenizm („wspólnota Ludu Bożego” zamiast Militantis Ecclesiae)
2. Kult stworzenia („Najświętsza Maryja Panna” – posoborowy neologizm odrzucający tytuł Deipara)
3. Naturalistyczna eschatologia (milczenie o Sądzie Ostatecznym)
To perfekcyjne odzwierciedlenie potępionych w Syllabusie błędów (pkt 17, 23, 77) oraz zaprzeczenie encykliki Mortalium animos Piusa XI, który ostrzegał przed „fałszywym pojęciem jedności sprzecznym z nauką katolicką”.
Grobowa cisza o jedynym Zbawicielu
Największą zbrodnią tej farsy jest całkowite pominięcie Jedynego Pośrednika – Naszego Pana Jezusa Chrystusa Króla. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
– Konieczności przynależności do Kościoła Katolickiego dla zbawienia
– Ofierze Kalwarii jako jedynym źródłu łaski
– Obowiązku publicznego wyznawania wiary przed władzami
Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Jeśliby kiedy ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa, jak należyta wolność, jak porządek i uspokojenie, jak zgoda i pokój”. Tymczasem posoborowie głosi ewangelię człowieka bez Krzyża.
Epitafium dla zdrajcy
W świetle kanonu 2314 Kodeksu z 1917 r., który automatycznie ekskomunikuje każdego współpracującego z antykościołem, cała ta „liturgia” stanowi publiczne świętokradztwo. Zamiast modlitwy De profundis za duszę odstępcy, mamy tu celebrację apostazji jako wzoru do naśladowania.
Jak zapisał św. Wincenty z Lerynu: „Kiedy więc nastąpi taka niegodziwa przemiana w tak wielkiej tajemnicy religii? Gdy to, co było niegdyś religią, przestanie nią być, i przeciwnie, to, co nie było religią, zacznie nią być” (Commonitorium).
Za artykułem:
Papież o śp. bp. Dydyczu: prowadził wiernych do zbawienia (vaticannews.va)
Data artykułu: 20.09.2025
