Portal Catholic News Agency (20 września 2025) informuje o wystąpieniu sędziego Sądu Najwyższego USA Samuela Alito w siedzibie sądów watykańskich. Dyskusja zorganizowana przez ambasadę USA przy „Stolicy Apostolskiej”, konferencję „biskupów” amerykańskich oraz „Dykasterię Ewangelizacji” stanowiła część „Jubileuszu Nadziei”. Alito, określany jako katolik, spotkał się wcześniej z uzurpatorem tronu Piotrowego Lwem XIV podczas audiencji dla „pracowników sprawiedliwości”. W rozmowie z „ksędzem” Laurence’em Spiterim, emerytowanym „sędzią” watykańskiego sądu małżeńskiego, amerykański prawnik rozwijał koncepcję pogodzenia sprawiedliwości z miłosierdziem w systemie prawnym.
Teologiczna herezja w sercu pseudo-Kościoła
Kluczowa teza Alito brzmi: „Sprawiedliwość to coś, do czego każdy ma prawo… Miłosierdzie to coś, na co niekoniecznie zasługujemy. Całkowite pogodzenie tych dwóch rzeczy uważam za tajemnicę, którą możemy jedynie mgliście pojąć w tym świecie”. To stwierdzenie stanowi jawną herezję w świetle katolickiej doktryny. Chrystus Król jako Wcielone Słowo doskonale jednoczy sprawiedliwość i miłosierdzie w Odkupieniu, co Pius XI w Quas Primas podkreślał: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi… On jest źródłem zbawienia dla jednostek i dla ogółu” (nr 18). Redukcja tej jedności do „tajemnicy” odrzuca możliwość poznania Boga poprzez Objawienie, co potępia Syllabus błędów Piusa IX (pkt 3-4).
„Mercy should be built into the laws… the authority to make the laws rests with Congress and Congress should build in mercy when it enacts laws” („Miłosierdzie powinno być wpisane w prawa… władza stanowienia praw spoczywa w Kongresie i Kongres powinien uwzględniać miłosierdzie przy tworzeniu ustaw”).
To stwierdzenie ignoruje fundamentalną zasadę Lex Divina. Św. Pius X w Lamentabili sane potępił błąd, że „dogmaty mają być dostosowane do postępu nauk” (pkt 64). System prawny oderwany od Regnum Christi (Królestwa Chrystusowego) staje się narzędziem tyranii, co Pius XI ostrzegał: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw… zburzone zostały fundamenty władzy” (Quas Primas, nr 18).
Demontaż katolickiej koncepcji władzy
Alito twierdzi: „Odpowiedzialnością władzy wykonawczej, na czele z prezydentem, jest egzekwowanie prawa. Ale egzekwowanie prawa często wiąże się z pewnym zakresem dyskrecji, a osoba mająca taką dyskrecję powinna egzekwować prawo z miłosierdziem”. Ta pozornie niewinna formuła kryje relatywizm moralny potępiony przez Piusa VI w konstytucji Auctorem fidei (1794). „Miłosierdzie” oderwane od sprawiedliwości opartej na prawie naturalnym staje się arbitralną łaską władzy, co Pius IX potępił w Syllabusie (pkt 39).
Obecność „kardynała” Raymonda Burke’a i „biskupa” Arriety legitymizuje tę apostazję. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 1949 r., współpraca z antykościelnymi strukturami stanowi ciężki grzech świętokradztwa. Uczestnictwo w „jubileuszu” organizowanym przez antykościół to akt zdrady wobec Mystici Corporis Christi (Mistycznego Ciała Chrystusa).
Posoborowa parodia jubileuszu
Wspomnienie o „Jubileuszu Nadziei” stanowi bluźnierczą parodę prawdziwego Roku Świętego. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas, jubileusz ma prowadzić do „odnowienia poświęcenia się Sercu Pana Jezusa” (nr 32), nie zaś do promocji naturalistycznych koncepcji prawnych. Brak jakiejkolwiek wzmianki o konieczności pokuty, nawrócenia czy kultu Chrystusa Króla demaskuje demoniczny charakter tego przedsięwzięcia.
Całość wydarzenia potwierdza diagnozę Piusa X z Pascendi: „Moderniści starają się zniszczyć wszystko, co jest katolickie”. Promowanie świeckiego prawnika jako autorytetu w Watykanie to realizacja masonkiego planu opisanego w Humanum genus Leona XIII – zastąpienie Królestwa Chrystusa „królestwem człowieka”.
Za artykułem:
Justice Alito speaks at the Vatican about justice and mercy (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 21.09.2025
