„Nadzieja” bez nawrócenia: liturgiczna fasada i modernistyczna pustka
Artykuł poniższy relacjonuje nieszpory w bazylice Trójcy Świętej, podczas Kapituły Generalnej Zakonu Kaznodziejskiego, którym przewodniczył Marek Jędraszewski. W centrum znalazła się perykopa o Przemienieniu Pańskim, wzywanie do „słuchania Jezusa”, wzmianka o Pięćdziesiątnicy i przykładach posłuszeństwa Apostołów, a kulminacją jest wezwanie: „Podczas tej wieczornej modlitwy Kościoła prośmy Pana, aby wzrastała w nas nadzieja na nasze ostateczne i pełne szczęśliwości przemienienie w Panu”. Całość utrzymana jest w tonie ogólnej pobożności, pozbawionej wyraźnego nakazu pokuty, potępienia błędu i wskazania warunków łaski; to modelowy przykład pastoralnej retoryki, która odrywa nadzieję od wiary i nawrócenia, skazując ją na sentymentalną beztreściowość.