Pielgrzymki na Jasnej Górze a królestwo Chrystusa przeciw modernizmowi
Streszczenie artykułu: Cytowany artykuł relacjonuje napływ kolejnych pielgrzymek do Jasnej Góry przed uroczystością Wniebowzięcia Najświętszej Marji Panny, opisuje trasy, liczebność grup i programy duchowe związane z wydarzeniami, w tym mszę odprawianą na wałach klasztornych. Relacja koncentruje się na nagromadzeniu ludzi, dynamice ruchu pątniczego i znaczeniu miejsca dla zwykłych diecezji, bez głębszej teologicznej refleksji nad łaską, sakramentami czy sensem ofiary Mszy Świętej. Brak w centrum uwagi ostrzeżenia przed duchowym zamgleniem wynikającym z modernistycznego rozwarstwienia liturgii, brak wyraźnego przypomnienia o konieczności życia sakramentalnego i łaski uświęcającej. Pokój możliwy jest jedynie w Królestwie Chrystusa (Pius XI, encyklika Quas Primas); bez tego prawdy społeczne tracą swoje źródło i sens. Wbrew tradycyjnej doktrynie, artykuł nie ukazuje, że prawdziwy Kościół jest widzialnym ciałem Chrystusa, któremu przewodniczy „papież” i „biskupi” ważnie wyświęceni. „Lex orandi, lex credendi” (Prawo modlitwy, prawo wiary) – liturgia kształtuje wiarę. Konieczna jest ostrzegająca diagnoza: relacja pokazuje jedynie zewnętrzną pobożność bez głębi łaski i jedności Kościoła.