Kultura

Duchown katolicki w starej świątyni, modlący się przy krzyżu, symbolizujący wierność tradycji i krytykę nowoczesnych zagrożeń duchowych
Kultura

Modernistyczny naturalizm w powieści Helle Helle jako duchowe bankructwo współczesnej literatury

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Więź.pl (22 sierpnia 2025) publikuje fragment powieści „Hafni mówi” duńskiej pisarki Helle Helle, przedstawiający serię banalnych zdarzeń z życia bohaterki: problemy z parkingiem, rozmowy o psach i kanapkach, obserwację ptaków oraz codzienne rytuały pozbawione jakiegokolwiek transcendentnego wymiaru. Tekst stanowi archetyp współczesnego literackiego naturalizmu, który całkowicie pomija rzeczywistość nadprzyrodzoną, redukując człowieka do poziomu biologicznego funkcjonowania.

Rekolekcja katolicka w tradycyjnym kościele z kapłanem i filmowcem, symbolizująca krytykę modernistycznej sztuki w Kościele
Kultura

Naturalistyczna apoteoza dokumentu jako wyraz modernistycznej dezorientacji

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Więź (20 sierpnia 2025) informuje o śmierci Marcela Łozińskiego, przedstawiając go jako „mistrza polskiego dokumentu” charakteryzującego się rzekomą „pokorą” i „bezkompromisowością”. Artykuł autorstwa Marka Hendrykowskiego gloryfikuje dokument filmowy jako autonomiczną formę sztuki, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar ludzkiej twórczości i jej podporządkowanie prawom moralnym ustanowionym przez Boga. „Kinematografia, która ma w swoich szeregach kogoś takiego jak Marcel Łoziński, nie może być uznana za przeciętną” – czytamy w tekście, który stanowi klasyczny przykład modernistycznej apoteozy człowieka oderwanego od porządku łaski.

Kapłan w tradycyjnych szatach przed ołtarzem z krzyżem, świecami, symbolizujący wierność prawdzie katolickiej w kontekście krytyki modernistycznej.
Kultura

Paw zwyczajny: groteskowa apoteoza człowieka bez Boga

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Tygodnik Powszechny (19 sierpnia 2025) informuje o austriackim filmie „Paw zwyczajny”, przedstawiając go jako komedię demaskującą społeczne udawanie poprzez historię agencji wynajmującej podstawianych krewnych i partnerów. Artykuł Anity Piotrowskiej chwali reżysera Bernharda Wengera za „wdzięczną groteskę” o „czynniku ludzkim” burzącym mechaniczne odgrywanie ról, porównując dzieło do kina Rubena Östlunda. Krytyczka pomija jednak, że cała narracja tkwi w modernistycznej pułapce redukcji człowieka do poziomu zwierzęcia – tytułowego pawia.

Tradycyjny katolicki kościół z kapłanami w liturgicznych szatach podczas modlitwy, podkreślający powagę i wiarę
Kultura

Sztuczność jako idolatria: modernistyczna apologia dekadencji w recenzji Firbanka

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Tygodnik Powszechny (19 sierpnia 2025) prezentuje recenzję powieści Ronalda Firbanka „Smutek w tropikach”, gloryfikującą „sztuczność”, „frywolność” i „pisarską swobodę” jako rzekome wartości literackie. Recenzent Olivier Sobota-Szamocki wychwala „estetyzowane przedstawienia” i „cukrową nieważkość” prozy, przeciwstawiając je „oficjalnym powinnościom” i „ideologiom”. Artykuł stanowi jawny manifest antychrześcijańskiej estetyki, gdzie kult formy zastępuje poszukiwanie prawdy.

Starsza katolicka kobieta modląca się w kościele z widokiem na łódź rybacką, symbolizująca wiarę i krytykę materializmu
Kultura

Bałtycka idylla bez Boga: dokumentalne uwielbienie doczesności w służbie naturalizmu

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Tygodnik Powszechny (19 sierpnia 2025) relacjonuje powstanie filmu dokumentalnego „Bałtyk” autorstwa Igi Lis, przedstawiającego historię starszej kobiety prowadzącej wędzarnię ryb w Łebie. Artykuł gloryfikuje „codzienną postawę” i „wytrwałość w pracy” bohaterki, całkowicie pomijając jakiekolwiek odniesienia do życia duchowego, moralności katolickiej czy nadprzyrodzonego celu ludzkiej egzystencji.

Rewerentny obraz katolickiej mszy w tradycyjnym kościele z kapłanem i wiernymi, ukazujący powagę i duchową głębię liturgii
Kultura

Carole King i kult doczesności: krytyka z perspektywy katolickiej integralności

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Więź.pl (17 sierpnia 2025) przedstawia Carole King jako „boginię muzyki”, gloryfikując jej album „Tapestry” za rzekomą odwagę w wyrażaniu tęsknoty, smutku i „autentyczności”. Autor, Damian Jankowski, wychwala rzekome „przenikanie duszy” w twórczości King, jej przyjaźń z Jamesem Taylorem oraz późniejsze zaangażowanie w „sprawy społeczne i klimatyczne”, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar ludzkiego istnienia. To typowy przejaw modernistycznej idolatrii, gdzie sztuka zastępuje religię, a emocje – obiektywną prawdę moralną.

Kapłan w sutannie w tradycyjnej świątyni katolickiej, symbolizujący wierną naukę Kościoła w obliczu modernistycznych tendencji
Kultura

Humanistyczny kult człowieka w prozie Sama Sheparda jako przejaw duchowej dezorientacji

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Więź (16 sierpnia 2025) prezentuje apologetyczny portret Sama Sheparda, gloryfikując amerykańskiego pisarza jako proroka „twardej i czułej prawdy”. Artykuł wychwala rzekomo głęboki humanizm Sheparda, który w opowiadaniach miałoby objawiać „autentyczne człowieczeństwo” poprzez akceptację życiowej marności i sprzeczności. Krytyka integralnej wiary katolickiej demaskuje tę narrację jako klasyczny przykład naturalistycznej idolatrii, gdzie człowiek zastępuje Boga jako centrum wszechświata.

Kardynał w tradycyjnym stroju kapłańskim w kościele, modlący się przed Biblią, symbolizujący duchową walkę z modernistycznymi interpretacjami i zagrożeniami dla katolickiej wiary.
Kultura

Robinson Crusoe jako Manifest Humanistycznej Apostazji: Dekonstrukcja Modernistycznej Recepcji

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) przedstawia nowe wydanie „Robinsona Crusoe” Daniela Defoe, eksponując jego „moralistyczno-filozoficzne” przesłanie oraz interpretując dzieło jako „przypowieść” mającą „ilustrować moralną lekcję”. Artykuł gloryfikuje wieloznaczność tekstu, pomijając całkowicie jego duchowe niebezpieczeństwa i sprzeczność z katolickim porządkiem nadprzyrodzonym.

Obraz Wawelu jako świętego miejsca, ukazujący jego historyczną i religijną godność w realistycznym stylu
Kultura

Wawelskie rysunki jako manifest kulturowej apostazji

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) prezentuje album Marcina Maciejowskiego „Rysunki wawelskie” jako kronikę współczesności poprzez pryzmat wzgórza wawelskiego. Autor chwali artystę za dokumentowanie protestów przeciwko zaostrzeniu prawa aborcyjnego w 2020 roku oraz wykorzystanie postaci historycznych do „prowadzenia aktualnych sporów”. Książkę określa się jako „jeden z piękniejszych artbooków” ostatnich dekad, gloryfikując subiektywizm narracji i świecki humanizm jako podstawę interpretacji rzeczywistości. Ta pozornie niewinna apologia sztuki współczesnej okazuje się manifestem ideologicznej rewolucji wymierzonej w porządek nadprzyrodzony.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Powered by  Zgodności ciasteczek z RODO
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.