Kultura

Praktyka nadziei bez Chrystusa - obrązek przedstawiający pustkę duchową na Festiwalu Conrada 2025
Kultura

Festiwal Conrada 2025: Nadzieja bez Chrystusa, świat bez Odkupienia

Portal Tygodnik Powszechny relacjonuje przebieg pierwszego dnia Festiwalu Conrada 2025 zatytułowanego „Nadzieja radykalna”. W centrum wydarzenia znalazły się dyskusje o „naprawianiu świata” poprzez literaturę, ekologiczną troskę oraz „etykę współistnienia” z przyrodą. Uczestnicy – jak Auður Ava Ólafsdóttir, Ołeksandr Myched czy Faruk Šehić – forsują wizję nadziei rozumianej jako czysto immanentna praktyka ludzkiego samozbawienia, gdzie naprawa cieknącego kranu czy opieka nad dzikim zwierzęciem zastępują łaskę uświęcającą. W całym tekście ani słowa o prawdziwym źródle nadziei – Chrystusie Królu, którego społeczne panowanie stanowi jedyne antidotum na kryzysy opisywane przez uczestników festiwalu.

Pianino w starym kościele katolickim z ukrytym portretem Chopina i krzyżykiem
Kultura

Neurotyczny triumf: Konkurs Chopinowski jako symptom kryzysu kultury bez Boga

Portal „Tygodnik Powszechny” (21 października 2025) relacjonuje wyniki XIX Konkursu Chopinowskiego, wskazując na zwycięstwo Erica Lu przy jednoczesnym braku entuzjazmu publiczności. Krytyk Jakub Puchalski podkreśla techniczne niedostatki finałowych wykonań, szczególnie w interpretacjach Poloneza-fantazji i Koncertów fortepianowych, wskazując na brak „przekonującej interpretacji” u laureatów. Artykuł skupia się na walorach estetycznych i zawodowych aspektach konkursu, całkowicie pomijając duchowy wymiar muzyki Chopina – kompozytora głęboko zakorzenionego w katolickiej mistyce. To milczenie o transcendentnym przeznaczeniu sztuki odsłania prawdziwe oblicze współczesnej kultury: zsekularyzowanej areny, gdzie duchowe dziedzictwo służy jedynie popisom technicznej wirtuozerii.

Wnętrze katedry z fortepianem w centrum i pianistą w stroju koncertowym, otoczone katolicką ikonografią.
Kultura

Triumf człowieka nad Bogiem: Konkurs Chopinowski jako pomnik świeckiego humanizmu

Portal Gość Niedzielny relacjonuje wyniki XIX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, gdzie amerykański pianista Eric Lu zdobył złoty medal, zaś polski uczestnik Piotr Alexewicz – V nagrodę. Organizatorzy podkreślają „spełnienie marzeń” laureatów i „wspaniałe wyniki”, całkowicie pomijając demonstrację pogańskiego kultu geniuszu ludzkiego w oderwaniu od Boga.

Zaniedbany kościół z pianinem, symbolizujący utratę duchowego wymiaru muzyki Chopina
Kultura

XIX Konkurs Chopinowski: triumf techniki nad duchem katolickiej sztuki

Portal Opoka (21 października 2025) relacjonuje wyniki XIX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, gdzie zwyciężył Amerykanin Eric Lu. Organizowany przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina konkurs przyznał także nagrody specjalne, w tym Nagrodę Polskiego Radia za wykonanie mazurków oraz Nagrodę im. Belli Davidovich za interpretację ballady. Artykuł koncentruje się na emocjach laureatów i technicznych aspektach rywalizacji, całkowicie pomijając katolicki kontekst sztuki i duchowy wymiar muzyki Chopina.

Wnętrze tradycyjnego kościoła z modlącą się wspólnotą przed krucyfiksem, kontrastujące z ciemnym kącikiem z groteskowymi maskami i marionetkami z wystawy Ensora/Wojtkiewicza.
Kultura

Karnawał śmierci: modernistyczna deformacja sztuki w Muzeum Narodowym

Portal Więź.pl (21 października 2025) prezentuje entuzjastyczną relację z wystawy „Czarny karnawał. Ensor / Wojtkiewicz” w Muzeum Narodowym w Warszawie, gloryfikującą dekadencką twórczość dwóch modernistycznych artystów. Wychwalane jako „wielobarwna, karnawałowa sceneria” dzieła Jamesa Ensora i Witolda Wojtkiewicza ukazują się jako symptomy głębokiego kryzysu duchowego epoki oderwanej od nadprzyrodzonych pewników.

Scena z pustego teatru z dwoma staruszkami w konflikcie i kobietą symbolizującą fałszywy pokój, podkreślająca brak moralnej prawdy
Kultura

Trucizna relatywizmu w „Żarze” – modernistyczne zwiedzenie w Teatrze Polonia

Portal Więź.pl relacjonuje spektakl „Żar” w Teatrze Polonia (19 października 2025), adaptację powieści Sándora Máraia w reżyserii Jana Englerta. Akcja koncentruje się na spotkaniu dwóch starzejących się przyjaciół – Henrika (Englert) i Konrada (Daniel Olbrychski) – którzy po 41 latach rozłąki podejmują próbę rozliczenia z przeszłością zdominowaną przez domniemaną zdradę małżeńską i niewyjaśnioną próbę zabójstwa. Postać Nini (Maja Komorowska/Anna Seniuk) przedstawiona jest jako „anioł pokoju” próbujący łagodzić konflikt. Spektakl eksploruje tematykę subiektywizmu pamięci, niemożności dotarcia do obiektywnej prawdy oraz emocjonalnych konsekwencji nieprzebaczonej krzywdy. Artykuł zachwyca się „koncertem aktorskim” i „dojrzałością psychologiczną”, całkowicie pomijając jakiekolwiek odniesienie do moralnego i nadprzyrodzonego wymiaru ludzkich wyborów.

Sobięgawcza koncertowa sala z fortepianem na scenie, oświetlona ciepłym naturalnym światłem. Poważna postać w tradycyjnym strój duchowny siedzi w widowni, głęboko zanurzona w modlitwie. Organy w tle podkreślają sakralny kontekst. Scena przenosi poczucie wzniosłości i transcendencji, kontrastując z chaosem współczesnych interpretacji muzycznych.
Kultura

Chopinowski chaos: gdy muzyka traci swój transcendentny wymiar

Portal „Więź” w artykule z 18 października 2025 r. relacjonuje przebieg XIX Konkursu Chopinowskiego, skupiając się na rzekomym związku muzyki z matematyką oraz atmosferze współczesnych przesłuchań. Autor sugeruje, że wykonawcy prezentują „boską wskazówkę porządku” w zchaotyzowanym świecie, jednocześnie kwestionując obiektywne kryteria oceny i podkreślając subiektywizm przeżycia muzycznego. Całość stanowi przykład modernistycznej redukcji sztuki do emocjonalnego doznania pozbawionego transcendentnego zakotwiczenia.

Sobór katolicki z marmurowym sarkofagiem Fryderyka Chopina przy ołtarzu z krzyżem drewnianym i księdzem udzielającym sakramentów.
Kultura

Chopin w służbie posoborowej mistyfikacji: instrumentalizacja śmierci kompozytora a dewastacja kultury katolickiej

Portal Opoka (17 października 2025) relacjonuje 176. rocznicę śmierci Fryderyka Chopina, eksponując jego nawrócenie za sprawą ks. Aleksandra Jełowickiego oraz krytykując uproszczenie tegorocznych obchodów przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Choć pozornie pobożny, artykuł stanowi przykład posoborowej manipulacji, gdzie katolicka narracja służy zakamuflowaniu głębszego kryzysu wiary i kultury.

Ciemny wnętrze kościoła z blaknącym krzyżem na tle. Grupa światowych autorów prezentuje swoje książki w przestworach bez Chrystusa Króla.
Kultura

Festiwal Conrada 2025: „Nadzieja” bez Chrystusa Króla

Portal Tygodnik Powszechny (15 października 2025) promuje 17. edycję Festiwalu Conrada pod hasłem „Nadzieja radykalna”, przedstawiając literaturę jako „krytyczne zwierciadło rzeczywistości” mające pomóc w „rozumieniu zmieniającej się codzienności”. Wśród zaproszonych autorów znaleźli się m.in. Abdulrazak Gurnah (laureat literackiej Nagrody Nobla 2021), Colm Tóibín i Emily St. John Mandel. Kompletny brak odniesień do nadprzyrodzonego porządku i społecznego panowania Chrystusa Króla demaskuje prawdziwie naturalistyczne oblicze tego przedsięwzięcia.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.