Kultura – Strona 16 – Ethos Catholicus

Śmierć jako narzędzie inżynierii społecznej: modernistyczny koszmar w „Humanitarnie” Caitlin Cronenberg

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal „Tygodnik Powszechny” (26.09.2025) relacjonuje treść filmu „Humanitarnie” Caitlin Cronenberg, córki Davida Cronenberga, jako dystopijną wizję rządowego programu eutanazji służącego „walce z przeludnieniem”. Wymuszony na rodzinie „dobrowolny” wybór osoby do eksterminacji stanowi jedynie pretekst do krwawej rozgrywki w stylu horroru. Recenzentka chwali „zabawę w stylu «kto tu kogo i jak ukatrupi»”, ignorując głębię deprawacji moralnej tej koncepcji.

Kultura

Gdynia 2025: triumf świeckiego humanitaryzmu nad katolicką prawdą

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Ekipa filmu „Ministranci”, laureaci 50. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Gdynia, 27 września 2025. Fot. Materiały prasowe FPFF Nagrodzeni Złotymi Lwami „Ministranci” nie są najlepszym filmem w dorobku Piotra Domalewskiego. Ciekawie jednak łączą w sobie społeczną wrażliwość z przystępną formą. To kino, które spodoba się widowni.

Portal „Więź” (19 czerwca 2025) relacjonuje triumf filmu „Ministranci” Piotra Domalewskiego podczas 50. Festiwalu Filmowego w Gdyni, przedstawiając go jako „kinowe odzwierciedlenie chrześcijańskich wartości” połączone z „społeczną wrażliwością”. W rzeczywistości mamy do czynienia z klasyczną redukcją religii do świeckiego aktywizmu, w której cultus Dei (kult Boga) zastępuje się cultus hominis (kultem człowieka).

Kultura

Modernistyczny festiwal „Korczak Dzisiaj” jako laboratorium antykatolickiej indoktrynacji

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) relacjonuje przygotowania do 29. edycji festiwalu teatralnego dla dzieci i młodzieży pod hasłem „Wyobraź to sobie, sobie”, promującego brytyjską twórczość sceniczną przy współpracy z British Council. W programie znalazły się spektakle walijskiego Teatru Iolo o „samotności i przyjaźni” oraz angielski interaktywny projekt taneczny, uzupełnione konferencją o „sztuce performatywnej dla dzieci o zróżnicowanych potrzebach”. Polską reprezentację stanowią adaptacje „Małego Księcia”, „Koziołka Matołka” czy „Pinok.IO”, rywalizujące o nagrody przyznawane przez międzynarodowe jury i „Jury Młodych” z udziałem nastolatków. Finałem będzie prapremiera szwedzkiego projektu „Strażnicy Bogów” o „doświadczeniu dzieciństwa w świecie dorosłych”. Festival stanowi klasyczny przykład modernistycznej inżynierii kulturowej, gdzie pod płaszczykiem „edukacji artystycznej” przemyca się relatywizm moralny i naturalistyczną wizję człowieka.

Kultura

Wirtualne królestwa bez Chrystusa: Gra jako narzędzie relatywizacji moralnej

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal „Tygodnik Powszechny” (23 września 2025) promuje grę „Many Nights a Whisper” jako „interaktywny esej o marzeniach, presji i oczekiwaniach”, gdzie gracz wciela się w bohaterkę odpowiedzialną za losy krainy poprzez podejmowanie „trudnych decyzji”. Artykuł zachwala mechanikę polegającą na wyborze między „pozytywnymi zmianami” a „ukrytymi nieszczęściami”, całkowicie pomijając ontologiczny wymiar moralności i nadprzyrodzony porządek stworzenia.

Kultura

Modernistyczna deformacja sztuki jako narzędzie ideologicznego przewrotu

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) informuje o jesiennych wystawach w polskich muzeach i galeriach, gloryfikujących twórczość feministyczną, modernistyczną oraz synkretyczne zestawienia sztuki dawnej ze współczesnymi eksperymentami. Artykuł stanowi apologię rewolucji kulturowej, gdzie estetyka służy destrukcji porządku nadprzyrodzonego.

Kultura

Koszykarskie bożki i pustka duchowa w „Sezonie spadających gwiazd”

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal „Tygodnik Powszechny” (23 września 2025) prezentuje recenzję komiksu Marcina Podolca *”Sezon spadających gwiazd”* jako rzekomo „słodko-gorzką historię o poszukiwaniu własnej ścieżki życiowej”. Opowieść o grupie chłopców zafascynowanych koszykówką w małomiasteczkowym środowisku lat 90. XX wieku przedstawiana jest jako „przekonujący obraz drobnych zachwytów i większych przykrości”, gdzie sport staje się ucieczką od osobistych dramatów. Recenzent Remigiusz Różański zachwala rzekomy realizm psychologiczny i unikanie „sentymantalnej laurki”, porównując dzieło do *”Fistaszków”* Charlesa M. Schulza. Artykuł stanowi jednak klasyczny przykład modernistycznej redukcji człowieka do wymiaru czysto horyzontalnego, gdzie bożkiem staje się kult ciała i sportowej rywalizacji.

Kultura

Teatralne widowiska jako manifest upadku moralnego współczesności

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) promuje dwa spektakle teatralne jako rzekome źródła „odwagi” i „mocy”. „Proces Pelicot” Milo Raua gloryfikuje publiczną ekshibicję prywatnego dramatu gwałtu, podczas gdy „Filokteja. Powrót” Justyny Wielgus redukuje ludzkie cierpienie do płytkich „symulacji” współczesnych słabości. Oba projekty, zdaniem portalu, mają „budować relacje oparte na empatii”, pomijając zupełnie nadprzyrodzony wymiar ludzkiego losu.

Kultura

Pawilon Polski w Osace: modernistyczna profanacja dziedzictwa narodu katolickiego

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal „Tygodnik Powszechny” relacjonuje wydarzenia w Pawilonie Polski na Wystawie Światowej Expo 2025 w Osace, przedstawiając drewnianą konstrukcję projektu Interplay Architects jako przestrzeń nasyconą dźwiękami polskiej przyrody oraz muzyką Chopina i jazzem. Autorzy zachwycają się „festiwalem Jazz From Poland in Japan” z udziałem m.in. Agi Derlak, Kuby Więcka czy Nikoli Kołodziejczyka, podkreślając „niezwykłą różnorodność prezentowanej przez nich muzyki”. Cała narracja stanowi jednak jaskrawy przykład wypierania katolickiego dziedzictwa Narodu Polskiego na rzecz modernistycznej synkretyzacji kultur.

Kultura

Maski pływającej dezintegracji: emigracyjna sztuka jako symptom duchowej pustki

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal „Więź” (23 września 2025) prezentuje prace Wojciecha Kutylli, artysty emigranta tworzącego pod pseudonimem „Wojtek”, który w cyklu Tu, tam, nigdzie eksploruje doświadczenie zawieszenia między kulturami poprzez fotograficzne autoportrety w masce „zielonego stwora”. Projekt nawiązuje do anglosaskiego terminu floating, oznaczającego stan permanentnego wykorzenienia. Artykuł gloryfikuje tę „ironiczną inność” jako artystyczną sublimację emigracyjnego dyskomfortu, całkowicie pomijając jego duchowe i moralne implikacje.

Kultura

Sztuka bez Boga: Renesans słuchowisk jako symptom dekadencji

Zostaw komentarz / Kultura / Defensor Fidei

Portal „Więź” w artykule Sebastiana Adamkiewicza (23 września 2025) prezentuje tzw. renesans słuchowisk w kontekście popularności audiobooków i podcastów, gloryfikując „potęgę wyobraźni stymulowanej przez dźwięk” na przykładzie reakcji słuchaczki zachwyconej „przystojnym” bohaterem. Autor pomija całkowicie transcendentny wymiar sztuki, sprowadzając ją do poziomu czysto zmysłowego doznania.