Kurialiści

Rewerentny katolicki obraz z ołtarzem, krzyżem i świecami, ukazujący kapłana w sutannie trzymającego Biblię, symbolizujący głęboki szacunek dla tradycji i wiary katolickiej.
Kurialiści

Newman jako „Doktor Kościoła”: kanonizacja modernistycznego sumienia

Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej informuje, że „papież” Leon XIV zatwierdził decyzję o nadaniu tytułu Doktora Kościoła św. Johnowi Henry’emu Newmanowi. Cytowany artykuł relacjonuje ścieżkę Newmana od anglikańskiego pastora do „kardynała” w strukturach posoborowych, akcentując jego obronę „sumienia”, wkład w teologię oraz rzekome prekursorskie „intuicje” Soboru Watykańskiego II. Podkreślono też późniejszą nobilitację (beatyfikacja przez Benedykta XVI, „kanonizacja” przez Jorge Bergoglio) oraz aprobatę aktualnego uzurpatora dla uczynienia z Newmana Doktora Kościoła. Zwieńczeniem narracji jest pochwała Newmana jako wzoru dla współczesnego „Kościoła”, odczytana przez Franciszka w duchu emocjonalistycznego „serce do serca” i sentymentalnego kultu „sumienia”. Krótko: to nie jest celebracja katolickiej ortodoksji, lecz sakralizacja modernistycznego paradygmatu pod pozorem „doktoratu”.

Sytuacja liturgiczna w tradycyjnym kościele katolickim z kapłanem podczas Eucharystii, podkreślająca wiarę i pobożność w duchu katolickim.
Kurialiści

Jubileusz Młodzieży jako rytuał pustej „komunii”: modernistyczna propaganda zamiast wiary

Biuro Prasowe KEP relacjonuje pozdrowienia „papieża” Leona XIV skierowane do Polaków przybyłych do Rzymu na tzw. Jubileusz Młodzieży. Wystąpienie zawiera formuły: „spotkanie z Jezusem w braterskiej komunii”, wezwanie, by przyjąć dary wiary, nadziei, pokoju i miłości oraz dzielić się nimi w Ojczyźnie, zakończone „błogosławieństwem”. Nie ma wzmianki o Prawie Bożym, grzechu, nawróceniu, sakramentach, o konieczności wiary katolickiej integralnie, o panowaniu Chrystusa Króla, ani o potępieniu błędów, które niszczą dusze. W zamian proponuje się humanitarny slogan o „komunii” i „pokoju”. Teza jest prosta: ten przekaz nie tylko zubaża Ewangelię – on ją neutralizuje, promując naturalistyczny kult człowieka i program posoborowej apostazji.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie katolickiego kapłana z krzyżem w świątyni, wśród wiernych, ukazujące oddanie i sakralność.
Kurialiści

Jubileusz „influencerów” i cyfrowa ewangelizacja: triumf pustki nad Wiarą

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o „Jubileuszu cyfrowych misjonarzy i katolickich influencerów” w Rzymie (28–29 lipca 2025), wpisanym w Rok Święty 2025. Rzecznik KEP, ks. Leszek Gęsiak SJ, wzywa do obecności w mediach społecznościowych – Facebook, Instagram, X, YouTube, TikTok – aby „głosić przesłanie o chrześcijańskiej nadziei”, wskazując, że to „współczesna platforma ewangelizacji”. Tekst akcentuje „refleksję” nad owocami komunikacji cyfrowej i zachęca do wykorzystania Internetu jako miejsca „intensywnego życia”. Końcowa teza jest prosta: media społecznościowe to nowe forum „ewangelizacji” – wystarczy wejść, mówić o „nadziei” i być obecnym. To nie jest ewangelizacja, to jest sekularyzowany marketing „nadziei” bez nawrócenia, bez Ofiary Mszy, bez królowania Chrystusa.

Rewersywny obraz tradycyjnego katolickiego wnętrza kościoła z kapłanem modlącym się przed krzyżem, wywołujący duchowe wzruszenie i powagę.
Kurialiści

Humanitarna prośba o modlitwę bez wiary: symptom pustki doktrynalnej KEP

Konferencja Episkopatu Polski publikuje krótką notę z apelem abp. Wojciecha Polaka o modlitwę za Józefa Kowalczyka, przebywającego w szpitalu w „poważnym stanie”. Pada zdanie: „Niech dobry Bóg umocni i obdarzy Go łaską zdrowia.” Materiał (KEP, 28 lipca 2025; za archidiecezja.pl) utrzymany jest w tonie biurowego komunikatu, pozbawionego odniesień do rzeczywistości nadprzyrodzonej: brak wezwania do pokuty, sakramentów, ostatniego namaszczenia, przygotowania na sąd Boży i wieczność, brak przypomnienia dogmatu o zasługach Chrystusa i konieczności trwania w stanie łaski. Zamiast katolickiej parenezy – miękki humanitaryzm, jakby modlitwa była środkiem doraźnym dla zdrowia ciała, a nie prośbą o zbawienie duszy. To nie jest troska pasterska; to komunikat, który przemilcza wiarę.

Rekolekcje pielgrzymkowe w Loreto, grupa wiernych modląca się z różańcami i figurami Matki Bożej, wyraża głęboką pobożność i wiarę katolicką, w naturalnym świetle, pełne szacunku i duchowego skupienia.
Kurialiści

Loretańska pielgrzymka bez Chrystusa Króla: marketing „pobożności” i milczenie o łasce

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski zapowiada odpust w Loretto (7 września) pod hasłem „Maryjo, Tyś naszą nadzieją”, z „Mszą” o godz. 12:00 pod przewodnictwem bp. Piotra Sawczuka, Godzinkami, różańcem, konferencją ks. Macieja Będzińskiego, scenką teatralną o bł. Ignacym Kłopotowskim, koncertem oraz konkursami i stoiskami. Całość objęta patronatem abp. Tadeusza Wojdy i wpisana w przygotowania do „Jubileuszu Roku Świętego”. Zakończenie przewidziano koronką do „Miłosierdzia” i „błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem”. Zorganizowano też pieszą pielgrzymkę Drohiczyn–Loretto (4–7 września).
Skandal tej notatki polega na naturalistycznym sprowadzeniu religii do emocjonalnej pobożności i eventu – z całkowitym przemilczeniem łaski uświęcającej, pokuty, królewskiego panowania Chrystusa i celu ostatecznego: zbawienia dusz.

Reverentny obraz tradycyjnej katolickiej mszy w kościele, z kapłanem w ornacie, wiernymi w modlitwie, podkreślający pobożność i sakralność w duchu katolickiej tradycji.
Kurialiści

Loreto w posoborowym wydaniu: festyn pobożności bez Ofiary, bez Króla, bez łaski

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski zapowiada odpust w Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto (7 września), z hasłem „Maryjo, Tyś naszą nadzieją”, pod patronatem abp. Tadeusza Wojdy. Centralnym punktem ma być „Msza Święta” o 12:00, której przewodniczyć będzie bp Piotr Sawczuk, a program wypełniają: Godzinki, różaniec, scenka „Mała iskra, wielki płomień”, koncert zespołu Guadalupe, konferencja ks. Macieja Będzińskiego, konkurs o Loretto z nagrodą figurą, posiłek „z kuchni loretańskiej”, stoiska, a na koniec Koronka do Miłosierdzia i błogosławieństwo. Przewijają się zachęty do pieszego pielgrzymowania oraz telefoniczne zapisy grup. Publikacja: 28.07.2025, godz. 13:56. Oto odsłonięcie: ta „oferta” to pobożnościowy jarmark, który systemowo milczy o potrzebie łaski uświęcającej, o Ofierze przebłagalnej, o panowaniu Chrystusa Króla i o konieczności porzucenia modernistycznego „kościoła”.

Catholic priest w tradycyjnych szatach przed ołtarzem w kościele, światło przez witraże, atmosfera modlitwy i wiary
Kurialiści

Jubileusz „katolickich influencerów”: digitalny marketing zamiast Ewangelii

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o „Jubileuszu cyfrowych misjonarzy i katolickich influencerów” w Rzymie (28–29 lipca 2025) w ramach Roku Świętego 2025. „Rzecznik” KEP, Leszek Gęsiak SJ, wzywa, by „wykorzystać Internet” jako miejsce „intensywnego życia” i głosić „chrześcijańską nadzieję”. W tekście padają hasła o „refleksji nad obecnością w mediach społecznościowych” oraz uznaniu Facebooka, Instagrama, X, YouTube i TikToka za „współczesną platformę ewangelizacji”. Całość sprowadza Ewangelię do neutralnego przekazu „pozytywnej nadziei”, bez słowa o grzechu, sądzie, prawdziwej wierze i konieczności posłuszeństwa Prawu Bożemu – promując medialną strategię, która jest propagandą naturalistycznego humanitaryzmu, a nie misją Kościoła.

Reverentny ksiądz modlący się w kościele, symbol pokuty i wiary, w tradycyjnym stroju katolickim, w spokojnej, duchowej atmosferze.
Kurialiści

Warszawski komunikat o zbrodni „księdza”: gesty PR zamiast pokuty i wiary

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski publikuje „słowo” abp. Adriana Galbasa w związku z ustaleniami Prokuratury Okręgowej w Radomiu, według których „ksiądz” Archidiecezji Warszawskiej brutalnie zamordował bezdomnego mężczyznę. Metropolita deklaruje przybicie, zapowiada modlitwy ekspiacyjne po każdej Mszy, pełną współpracę z organami ścigania, uruchomienie „procedur kanonicznych” oraz bierze na siebie „moralną odpowiedzialność”. Tekst zawiera prośby o przebaczenie oraz wezwania do modlitwy za śp. Anatola i jego bliskich. Konkluzja dokumentu sprowadza się do języka kryzysowego zarządzania reputacją, a nie do katolickiego, nadprzyrodzonego osądu grzechu, kary i zadośćuczynienia: to kolejny przykład redukcji wiary do biurokratycznej deklaracji uczuć.

Tradycyjny obraz katolickiego wnętrza kościoła z krucyfiksem i wiernymi podczas nabożeństwa, ukazujący głęboką pobożność i szacunek dla Krzyża.
Kurialiści

Krzyż w retoryce bez nawrócenia: modernistyczna imitacja katolicyzmu

Biuro Prasowe KEP relacjonuje uroczystość odpustową ku czci św. Jakuba w katedrze w Szczecinie (publikacja 26.07.2025), podczas której abp Antonio Guido Filipazzi, nuncjusz apostolski w Polsce, stwierdził: „Zbawienie dusz zależy zawsze przede wszystkim od Krzyża, a nie od ludzkich pomysłów czy środków”. W homilii przypisał paliuszowi „duchowy sens” i mówił o służbie zamiast władzy, pokornej ofierze, „piciu z kielicha” Chrystusa; wskazał na męczeństwo św. Jakuba. Zaznaczono, że abp Wiesław Śmigiel otrzymał paliusz od „papieża” Leona XIV w uroczystość Świętych Piotra i Pawła. Oto przykład retoryki, która przywołuje Krzyż słowem, a w praktyce wynosi struktury posoborowe, milczy o konieczności nadprzyrodzonego nawrócenia, o stanie łaski i o jedynym panowaniu Chrystusa Króla.

Kardynał w tradycyjnych szatach liturgicznych podczas modlitwy w katedrze, symbolicznie oddający szacunek dla życia i śmierci w duchu katolickim
Kurialiści

Kulturowy nekrolog zamiast katolickiego memento mori: list kondolencyjny bp. Lechowicza jako symptom apostazji

Biuro Prasowe KEP publikuje kondolencje biskupa polowego Wiesława Lechowicza po śmierci 15-letniego harcerza Dominika Muszewskiego (ZHR), zapowiadając Mszę „w intencji Zmarłego” w katedrze polowej tego samego dnia i zapewniając o modlitwie oraz „opiece Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych”. Pojawia się cytat Chrystusa: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem…” oraz pochwała „dobra uczynionego dla bliźniego i Ojczyzny”. Brak jakiegokolwiek pouczenia o konieczności łaski uświęcającej, rzeczywistości sądu szczegółowego, odpustu, pokuty, grzechu, czy przestrogi przed niebezpieczeństwem śmierci bez sakramentów; całość przypomina świecki list współczucia okraszony cytatem biblijnym, a nie akt wiary Kościoła walczącego. Jednym zdaniem: to humanitarny konsolacjonizm odarty z integralnej soteriologii katolickiej.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.