Kurialiści

Realistyczne zdjęcie wnętrza kościoła katolickiego z ołtarzem, krucyfiksem i duchownymi w tradycyjnych ornatach, ukazujące powagę i wiarę zgodnie z katolicką tradycją.
Kurialiści

Kanonizacyjny marketing i rekrutacja do „seminariów”: naturalizm zamiast wiary

Podziel się tym:

Cytowany artykuł relacjonuje wypowiedzi ks. dr. Jana Frąckowiaka, rektora Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu, dla Polskifr.fr (07 sierpnia 2025). Autor chwali współczesnych „młodych świętych”, zapowiada „kanonizację” Karola Acutisa i Piotra Jerzego Frassatiego, oraz opisuje motywacje kandydatów do „kapłaństwa” i codzienność formacji seminaryjnej w czterech diecezjach. Pojawia się też wątek rzekomo „ubogacającego” spotkania z Leonem XIV oraz narracja o „osobistym doświadczeniu” powołania i „smaku Ewangelii” w strukturach posoborowych. Zasadniczy przekaz: rekrutacja trwa, ideały są „atrakcyjne”, a „Kościół” żyje. Ostre zakończenie streszczenia: tekstu nie przenika ani jedno odniesienie do rzeczywistości nadprzyrodzonej sakramentalnej w sensie katolickim – zamiast tego mamy psychologizację, socjologię i propagandę sukcesu, czyli klasyczny naturalizm posoborowej rewolucji.

Realistyczne zdjęcie katolickiego wnętrza kościoła podczas modlitwy, z kapłanem w tradycyjnych szatach trzymającym krucyfiks, wiernymi w skupieniu, ciepłe światło, witraże i ołtarz w tle, oddające powagę i wiarę.
Kurialiści

„Nadzieja” bez nawrócenia: liturgiczna fasada i modernistyczna pustka

Podziel się tym:

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej relacjonuje nieszpory w bazylice Trójcy Świętej, podczas Kapituły Generalnej Zakonu Kaznodziejskiego, którym przewodniczył Marek Jędraszewski. W centrum znalazła się perykopa o Przemienieniu Pańskim, wzywanie do „słuchania Jezusa”, wzmianka o Pięćdziesiątnicy i przykładach posłuszeństwa Apostołów, a kulminacją jest wezwanie: „Podczas tej wieczornej modlitwy Kościoła prośmy Pana, aby wzrastała w nas nadzieja na nasze ostateczne i pełne szczęśliwości przemienienie w Panu”. Całość utrzymana jest w tonie ogólnej pobożności, pozbawionej wyraźnego nakazu pokuty, potępienia błędu i wskazania warunków łaski; to modelowy przykład pastoralnej retoryki, która odrywa nadzieję od wiary i nawrócenia, skazując ją na sentymentalną beztreściowość.

Klasztor, kapłan w tradycyjnych szatach, modlitwa w świątyni, skupiona wiara, tradycyjna liturgia, spokojne wnętrze kościoła, wyraz religijnej pobożności
Kurialiści

Estetyczny humanitaryzm zamiast wiary: krakowski „biskup” sprzedaje piękno bez krzyża

Podziel się tym:

eKAI (7 sierpnia 2025) relacjonuje homilię Damiana Muskusa OFM wygłoszoną do grupy 45. Pieszej Pielgrzymki Krakowskiej w Skawinie. „Biskup” akcentuje „radość”, „jedność” i „piękno Kościoła”, odwołując się do Przemienienia Pańskiego, wzywa, by wierni „stawali się Kościołem, który zachwyca i pociąga”, a chrześcijaństwo redukuje do emocjonalnego doświadczenia piękna, harmonii i wspólnotowej spójni. Teza homilii sprowadza się do stwierdzeń: nie ma chrześcijaństwa bez radości, Bóg powołał nas do jedności, nie do konfliktu, a piękno Boga jaśnieje w „Kościele”, który „On zamieszkuje”. O milczeniu na temat grzechu, nawrócenia, sądu i konieczności łaski – ani słowa. Wniosek oczywisty: mamy do czynienia z kolejnym przykładem posoborowego humanitaryzmu, który za zasłoną estetyki ukrywa rozkład dogmatu.

Realistyczny obraz kapłana w tradycyjnym stroju w wnętrzu kościoła, symbolizujący wierność wierze i powagę kapłaństwa
Kurialiści

„Superwizja” dla księży? Modernistyczna terapia zamiast nawrócenia

Podziel się tym:

Portal Więź.pl publikuje edytorial Zbigniewa Nosowskiego (31 lipca 2025), w którym autor reklamuje własne treści i środowisko, promuje „dialog” ofiar i rzekomo niesłusznie oskarżonych „księży”, zachwala „personalistyczne” podejście portalu oraz – co kluczowe – forsuje propozycję Tośki Szewczyk: system „regularnej superwizji” duchownych, obejmujący towarzyszenie, weryfikację i stałą formację, tworzący „przestrzeń” na „zmęczenie” i „odnawianie misji”. W tle – laurkowe odwołania do karmelity Mateusza Filipowskiego i wspomnienia o. Jana Andrzeja Kłoczowskiego. Konkluzja tekstu: budujmy Kościół dialogu, terapii i procedur. Jednym zdaniem: zamiast nawrócenia i pokuty – psychologiczno-biurokratyczna mgławica, która rozpuszcza kapłaństwo w humanistycznym „wsparciu”.

Modlitewne pielgrzymki katolickie przed ikoną Matki Bożej na Jasnej Górze, wierni w modlitwie i skupieniu, oddający cześć w duchu tradycyjnej wiary
Kurialiści

„Nadzieja” bez krzyża: gnieźnieńskie pielgrzymowanie w języku humanitarnego triumfalizmu

Podziel się tym:

Biuro eKAI relacjonuje kazanie bp. Radosława Orchowicza wygłoszone w bazylice jasnogórskiej na zakończenie Pieszej Pielgrzymki Archidiecezji Gnieźnieńskiej: pochwałę „nadziei” splecioną z jubileuszową retoryką, cytatami z hymnu pielgrzymkowego, odniesieniem do Jubileuszu Młodych w Rzymie oraz wezwaniami do bycia „świadkami sprawiedliwości i pokoju”. W tekście przewija się motyw przewodnika, wspólnotowości i wzajemnego „ubogacania”, zaś kulminacją jest obrzęd duchowej adopcji dziecka poczętego i zapowiedź przyszłorocznego hasła „Wzrastaj”. Całość spina slogan: „Ta nadzieja może zmienić wszystko”, ukazany jako „kotwica łaski” i „sól nowego smaku życia”. Teologia łaski i ofiary, prymat panowania Chrystusa oraz ostrzeżenie przed grzechem i sądem milczą – w zamian mamy humanitarny optymizm i posoborowy język emocji.

Fotorealistyczne, pełne szacunku wyobrażenie tradycyjnej Mszy świętej w katolickim kościele, z kapłanem w liturgicznych szatach i wiernymi w modlitewnym skupieniu.
Kurialiści

Oaza „Jedno serce, jeden Duch”: emocjonalny humanitaryzm zamiast katolickiej wiary

Podziel się tym:

Portal eKAI relacjonuje rekolekcyjny dzień wspólnoty Ruchu Światło–Życie w Bydgoszczy, z udziałem grup z kilku diecezji, pod hasłem „Powołani do misji”. Wybrzmiewają akcenty jedności, „doświadczenia Ducha”, odpowiedzialności, wolności oraz mobilizacja do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka; pojawia się opis „Eucharystii” z homilią, świadectwa uczestników i „Godzina Odpowiedzialności” z Listem Jedności. Całość utrzymana jest w tonie pozytywnych emocji i samozadowolenia, bez jednego słowa o konieczności trwania w stanie łaski, o ofiarniczej naturze Mszy, o panowaniu Chrystusa Króla i o potędze łaski sakramentalnej – a więc bez treści nadprzyrodzonej i bez katolickiej doktryny.

Fotografia realistyczna i pełna szacunku wnętrza katedry katolickiej podczas liturgii, z kapłanem celebrującym Eucharystię, podkreślająca sacrum i skupienie duchowe, bez elementów sztuczności czy symboliki surrealistycznej.
Kurialiści

Estetyka zamiast kultu: Letnie koncerty w katedrze jako symptom dechrystianizacji

Podziel się tym:

eKAI (06 sierpnia 2025) relacjonuje VI Letnie Koncerty Organowe w katedrze św. Marcina i św. Mikołaja w Bydgoszczy. Wydarzenie, objęte patronatem „biskupa” Krzysztofa Włodarczyka, składa się z pięciu wieczornych koncertów (recitale organowe i kameralne), z udziałem m.in. harfy i organów. Dyrektor artystyczny Krzysztof Fryska dziękuje wykonawcom i publiczności za „piękne przeżycia duchowe”, a organizatorzy zachęcają do krótkich prezentacji organowych po niedzielnej „Mszy św.” o 11.00. Całość utrzymana jest w tonie promocji kulturalnej i fundraisingu medialnego portalu. Ten przekaz, rzekomo „kościelny”, redukuje katedrę do sali koncertowej, a organy do instrumentu rozrywki – to syntom apostazji kultu i triumfu naturalizmu.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie katolickiego kapłana błogosławiącego kosze z żywnością podczas wydarzenia charytatywnego na zewnątrz, z wiernymi i kościołem w tle.
Kurialiści

Caritas w służbie funduszom: sakralizacja biurokratycznego ubóstwa

Podziel się tym:

Cytowany artykuł relacjonuje akcję wydawania paczek żywnościowych w Nakle nad Notecią w ramach programu „Fundusze Europejskie na Pomoc Żywnościową 2021–2027” (FEPŻ). Logistykę organizowały Caritas Diecezji Bydgoskiej i parafia św. Wawrzyńca, a wsparcie zapewniły instytucje samorządowe oraz lokalny biznes. Wskazano progi dochodowe i harmonogram „Podprogramu 2024”. W tekście celebruje się sprawność wolontariacką, współpracę z urzędami i hasło „smak nadziei”, bez najmniejszej wzmianki o sakramentach, stanie łaski, pokucie, obowiązku nawrócenia i królowaniu Chrystusa nad życiem społecznym. Jednym zdaniem: to liturgia świeckiego humanitaryzmu, w której Caritas staje się ramieniem zarządzania biedą dla biurokracji unijnej, a nie narzędziem zbawienia dusz.

Realistyczny obraz ukazujący Przemienienie Pańskie na Górze Tabor z Chrystusem w chwale i apostołami w modlitewnej postawie, w tradycyjnej scenerii kościelnej, podkreślający Boską chwałę i wierność Tradycji Katolickiej
Kurialiści

Przemienienie bez Krzyża: humanitarna mowa o „Taborze” i milczenie o Ofierze

Podziel się tym:

eKAI relacjonuje wystąpienie bp. Grzegorza Balcerka w sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Poznaniu (06 sierpnia 2025). Mówca zachęca, by „z góry spojrzeć na nasze życie”, diagnozuje „pustkę duchową” miasta, proponuje „zaproszenie” młodych na „górę” poprzez modlitwę, ciszę i adorację, apeluje o „wyjście do świata” z „odważnym, ale pełnym miłości świadectwem” oraz o przemianę społeczną, gdzie zwycięży „wspólnota” zamiast rywalizacji, a Kościół będzie „domem” dla młodych. Wskazuje na potrzebę kontemplacji i „posłuszeństwa” głosowi Ojca: „To jest mój Syn umiłowany – Jego słuchajcie!”. Wydarzenie spina pochwała szpitala prowadzonego przez siostry miłosierdzia. Ten tekst, choć brzmi pobożnie, maskuje program naturalistyczny: duchowość bez dogmatu, przemienienie bez Krzyża, religię bez łaski uświęcającej i bez królowania Chrystusa nad społeczeństwami.

Pielgrzymka katolicka w Kalwarii Pacławskiej, modlący się pielgrzymi przy stacjach Drogi Krzyżowej, spokojne i pełne wiary otoczenie kościoła i natury
Kurialiści

Kalwaria Pacławska jako spektakl: od odpustu do widowiska bez Ofiary

Podziel się tym:

Cytowany artykuł ogłasza program „Wielkiego Odpustu Kalwaryjskiego” w Kalwarii Pacławskiej (11–15 sierpnia), zapowiadając wzmożony napływ pątników oraz gęsty kalendarz wydarzeń: liczne „Msze św.” przy różnych ołtarzach, procesje, dróżki, koncerty, oratorium, „nabożeństwo uzdrowienia”, Akatyst, nocne czuwania i „Msza prymicyjna franciszkańskich neoprezbiterów”. Wydarzeniu mają przewodniczyć i głosić kazania m.in. Edward Kawa, Adam Szal, Wacław Depo, Mariusz Kozioł oraz lokalni franciszkanie. Całość jest podszyta entuzjazmem organizacyjno-festiwalowym, w którym centralną osią staje się kalendarz atrakcji i logistyczne ułatwienia, a nie wyraźna, katolicka doktryna o Ofierze Mszy, łasce, nawróceniu i królowaniu Chrystusa nad społeczeństwami. Oto znów religia staje się widowiskiem, a nie kultem Boga w prawdzie.

Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.