Kurialiści

Scena Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor, ukazująca Chrystusa w chwale, Mojżesza i Eliasza, z uczniami w skupieniu, oddająca duchową atmosferę i szacunek dla tradycyjnej katolickiej wizji.
Kurialiści

Przemienienie Pańskie jako lustro posoborowej banalizacji: od chwały Chrystusa do psychologii „ufności”

Portal Opoka informuje o uroczystości Przemienienia Pańskiego, przywołując homilię Benedykta XVI (2012) oraz skrót wydarzenia na Taborze: chwała Chrystusa, świadectwo Ojca, obecność Mojżesza i Eliasza, a także sens „umocnienia wiary” uczniów przed Męką. Tekst dodaje moralizatorskie przesłanie o „bezgranicznej ufności” i „wytrwałej modlitwie”, akcentując psychologiczny zwrot „Jezus może w każdej chwili odmienić nasz los”. Zamieszczono też akapit: „Przemienienie pozwala nam patrzeć na mękę Jezusa oczami wiary… błogosławiona męka… tajemnica nadzwyczajnej miłości Boga”. Równocześnie obok w ramce promuje się wypowiedzi „papieża” Leona XIV i inne posoborowe newsy. Konkluzja wprost: to religijna publicystyka, która sentymentem i gładką frazą maskuje brak dogmatu, brak sakramentalnej powagi i brak odniesienia do Królestwa Chrystusa – czyli banalizacja Misterium i promocja posoborowej mentalności humanitarnej.

Realistyczne zdjęcie Jasnej Góry o świcie z zakonnikami modlącymi się przed Czarną Madonną, ukazujące duchową głębię i tradycję katolicką.
Kurialiści

Jasna Góra jako dekoracja państwowej lojalności: milczenie o łasce, nacisk na „konstytucję” i humanitaryzm

Portal eKAI relacjonuje Apel Jasnogórski z udziałem prezydenta elekta Karola Nawrockiego, podczas którego generał paulinów „o.” Arnold Chrapkowski prowadził rozważanie i modlitwy „za rządzących”, wzywając do jedności, „służby” i lojalności wobec „Konstytucji”, akcentując etos pracy, empatię i „ciszę”, a przemilczając podstawowe prawdy o łasce, grzechu, królowaniu Chrystusa nad narodami, konieczności prawa Bożego jako miary polityki oraz wyłącznej roli Kościoła w porządku publicznym; całość zwieńczono błogosławieństwem „abp.” Wacława Depo. O ile pojawił się postulat ochrony życia „od poczęcia do naturalnej śmierci”, o tyle ton i struktura przekazu sprowadzają religię do socjalnego humanitaryzmu, a kult Jasnogórskiej Pani do dekoracji dla porządku konstytucyjno-demokratycznego – co ujawnia otwarty naturalizm i praktyczny laicyzm posoborowych struktur.

Smutna i pełna szacunku scena katolickiego rytuału składającego wieniec przy pomniku upamiętniającym ofiary, z kapłanem w tradycyjnym stroju i poważnym wyrazem twarzy.
Kurialiści

Kwiaty zamiast nawrócenia: kult pamięci bez Chrystusa Króla

Biuro Prasowe KEP relacjonuje złożenie wieńca przez delegację Sekretariatu KEP pod Pomnikiem Ofiar Rzezi Woli, w 81. rocznicę masowych egzekucji dokonanych w sierpniu 1944 roku. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele władz, instytucji państwowych, weterani, mieszkańcy, a także reprezentanci IPN i Muzeum Powstania Warszawskiego. Podano liczby ofiar (40–60 tys.), przywołano rocznicowe daty i decyzję Rady Warszawy ustanawiającą 5 sierpnia Dniem Pamięci Mieszkańców Woli. Relacja kończy się wyłącznie na gestach upamiętnienia, bez najmniejszego wezwania do pokuty, bez przypomnienia o potrzebie modlitwy za zmarłych, bez wzmianki o Mszy za poległych ani o nadprzyrodzonym sensie ofiary, męczeństwa i sprawiedliwości Bożej. Oto symptom: rytuał świeckiego humanitaryzmu zastępuje religię – puste gesty zamiast kultu Boga.

Rekolekcje katolickie w tradycyjnej archikatedrze z kapłanami podczas Eucharystii, symbolizujące duchową głębię i wierność tradycji Kościoła katolickiego.
Kurialiści

Msza „za Ojczyznę” w intencji prezydenta: liturgia zredukowana do narodowego rytuału

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski zapowiada, że 6 sierpnia o godz. 12:00 w warszawskiej Archikatedrze św. Jana Chrzciciela będzie celebrowana Msza „w intencji Ojczyzny i Prezydenta RP”, której ma przewodniczyć abp Wojciech Polak, homilię wygłosi abp Adrian Galbas, a w koncelebrze wystąpią m.in. abp Antonio Guido Filipazzi, bp Wiesław Lechowicz, bp Romuald Kamiński i bp Piotr Jarecki; wydarzeniu towarzyszy kontekst zaprzysiężenia prezydenta-elekta Karola Nawrockiego o godz. 10:00 w Sejmie.
Zapowiedziana celebracja zostaje przedstawiona jako kościelna pieczęć nad porządkiem świeckim, bez słowa o nawróceniu, królowaniu Chrystusa i o łasce, sprowadzając liturgię do religijnego ornamentu państwowego.

Grupa pobożnych katolików modlących się w świątyni, wyrażających głęboką wiarę i pokorę, w tradycyjnych strojach, z różańcami w dłoniach
Kurialiści

„Margaretki” jako zasłona dymna: pobożność bez sakramentu, kult człowieka zamiast kultu Boga

Biuro Prasowe KEP zapowiada X Ogólnopolską Pielgrzymkę Apostolatu Margaretka do Krakowa (11 października), z konferencjami ks. Bogusława Nagla i ks. Sławomira Kostrzewy, procesją różańcową od sanktuarium „św. Jana Pawła II” do sanktuarium „Bożego Miłosierdzia”, kulminacją ma być „Eucharystia” pod przewodnictwem kard. Stanisława Dziwisza oraz „Godzina Miłosierdzia”. Ruch „Margaretka” – siedem osób modlących się za jednego księdza – ma być dziękczynieniem za kapłaństwo i pomocą „księżom”. Odsłania się jednak naturalistyczna redukcja: kapłaństwo pojmowane socjologicznie, „Eucharystia” sprawowana w rycie posoborowym, retoryka sentymentalna bez obiektywnego porządku łaski i bez odniesienia do niezmiennej doktryny o ofierze Mszy. To nie wsparcie dla kapłaństwa, lecz pobożnościowa fasada legitymizująca posoborowy system, w którym ofiara Mszy została rozpuszczona w zgromadzeniu i „kapłan” sprowadzony do funkcjonariusza wspólnoty.

Rewersywny obraz katolickiego wnętrza kościoła z ołtarzem, krzyżem i świętymi, ukazujący głęboki szacunek i tradycyjną pobożność
Kurialiści

Kult struktur i sentymentu: „Margaretki” jako substytut kapłaństwa ofiary

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski zapowiada X Ogólnopolską Pielgrzymkę Apostolatu Margaretka do Krakowa (11 października), obejętą patronatem honorowym przewodniczącego KEP Tadeusza Wojdy. Program przewiduje konferencje ks. Bogusława Nagla i ks. Sławomira Kostrzewy, nabożeństwo ku czci Jana Pawła II, procesję różańcową między Sanktuarium św. Jana Pawła II a Łagiewnikami, „Eucharystię” pod przewodnictwem kard. Stanisława Dziwisza oraz „Godzinę Miłosierdzia”. Apostolat przedstawiony jest jako największe na świecie spotkanie osób modlących się „za kapłanów”, mające formułę siedmiu osób modlących się za konkretnego „księdza” w poszczególne dni tygodnia. Zakończenie przekazu brzmi jak marketing ruchu, a nie troska o doktrynę i świętość kapłaństwa. Oto kolejny przykład, jak pastoralny sentymentalizm maskuje doktrynalne rozprucie sakramentu kapłaństwa i redukcję Mszy do zgromadzeniowej funkcji socjalnej.

Rekwizyty liturgiczne, kapłan w ornacie, ołtarz, świątynia, atmosfera modlitewna, religijna, patriotyczna, kontemplacyjna, poważna
Kurialiści

Msza „za Ojczyznę” jako ryt posoborowej lojalności wobec państwa

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o celebracji 6 sierpnia o godz. 12:00 w warszawskiej archikatedrze św. Jana Chrzciciela: Mszy „w intencji Polski i nowego Prezydenta RP”. Ma jej przewodniczyć Wojciech Polak, homilię wygłosi Adrian Galbas, koncelebransami będą m.in. nuncjusz Antonio Guido Filipazzi, Wiesław Lechowicz, Romuald Kamiński, Piotr Jarecki. Wzmiankowano również, że o godz. 10:00 w Sejmie nastąpi zaprzysiężenie prezydenta Karola Nawrockiego. Publikacja nosi sygnaturę episkopat.pl i została zamieszczona 4 sierpnia 2025 o 20:13. Kontekst i ton komunikatu zdradzają typowy, biurokratyczny ryt posoborowej „celebracji” polityczno‑ceremonialnej, w której język wiary został sprowadzony do akompaniamentu dla porządku świeckiego.

Reverentny obraz tradycyjnego katolickiego wnętrza kościoła z kapłanem w liturgicznych szatach, trzymającym krucyfiks przed ołtarzem, podkreślający duchowość i wiarę.
Kurialiści

ŚDM Seul 2027 jako narzędzie humanitarnej ideologii: demontaż wiary i młodzieży

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski przekazuje wypowiedź kard. Kevina Farrella, prefekta Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia, o rzekomym „prowadzeniu” młodzieży, duszpasterzy i biskupów tematem Światowych Dni Młodzieży w Seulu 2027. Podano, że „papież” Leon XIV ogłosił datę spotkania (3–8 sierpnia 2027) i jego temat: „Odwagi! Ja zwyciężyłem świat” (J 16, 33), zaś dykasteria współpracuje z komitetem w Seulu, kontynuując linię posoborowych ŚDM jako globalnego eventu. Kard. Farrell wzywa, by młodzi byli „pielgrzymami nadziei”, „opatrywali rany samotności i ubóstwa” i „stawali się świadkami pokoju”. Zapowiedziano też kolejne orędzie na „uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata” obchodzoną w wymiarze diecezjalnym. Ta retoryka pozornej pobożności, przy jednoczesnej redukcji nadprzyrodzoności i sakramentalnego ładu, służy jednemu: utrwaleniu modernistycznego, naturalistycznego programu, który odrywa młodych od jedynej drogi zbawienia.

Tradycyjny katolicki ołtarz z krzyżem, świecami i kapłanem w ornatach wewnątrz kościoła, wyraz duchowości i modlitwy
Kurialiści

Jubileusz Młodych 2025: humanitarny festyn bez Chrystusa Króla

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o podziękowaniach polskich „biskupów” dla Boga i ludzi za Jubileusz Młodych 2025 w Rzymie. W zamieszczonym nagraniu „biskupi” dziękują młodzieży za entuzjazm i „świadectwo”, „księżom” i wolontariuszom za organizację, oraz „papieżowi” Leonowi XIV za przekaz, w tym za metaforę o „taborecie” i „wspinaniu się coraz wyżej”. Wspomniano o Casa Polonia, mszałach, katechezach, koncertach i dyskusjach, oraz zapowiedziano kolejne „Światowe Dni Młodzieży” w Seulu. Całość jest utrzymana w tonie eventowego sukcesu frekwencyjnego i wdzięczności logistycznej; milczy natomiast o grzechu śmiertelnym, stanie łaski, żalu za grzechy, piekle i królowaniu Chrystusa nad narodami. To nie jest katolicka radość wiary – to naturalistyczny spektakl, którego język i treść zdradzają odrzucenie katolickiej nadprzyrodzoności.

Młody ksiądz w tradycyjnych szatach trzymający świecę na ołtarzu w kościele, w delikatnym świetle, symbolizujący wiarę i pobożność w tradycyjnym katolickim otoczeniu.
Kurialiści

Jubileusz Młodych jako manifest naturalistycznej religii humanistycznej

Biuro Prasowe KEP relacjonuje zbiorowe podziękowania posoborowych „biskupów” za Jubileusz Młodych 2025 w Rzymie. W nagraniu dziękują „Panu Bogu”, młodzieży, „duszpasterzom”, wolontariuszom i organizatorom; powtarzają liczby uczestników (ponad milion, w tym ok. 20 tys. z Polski), wychwalają „Casa Polonia”, zapowiadają Seul. Wyróżniono słowa „papieża” Leona XIV o pragnieniach młodych jako „stołku” ułatwiającym „wyjrzeć przez okno spotkania z Bogiem”. Całość utrzymana jest w tonie PR-owego triumfalizmu bez jednej wzmianki o grzechu, nawróceniu, potrzebie stanu łaski i panowaniu Chrystusa Króla; to wprost promocja naturalistycznej religii emocji, której ołtarzem jest „doświadczenie wspólnoty” zamiast Ofiary.

X (Twitter)
Visit Us
Follow Me
Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.