Kurialiści

Fotorealistyczne, pełne szacunku wyobrażenie tradycyjnej Mszy świętej w katolickim kościele, z kapłanem w liturgicznych szatach i wiernymi w modlitewnym skupieniu.
Kurialiści

Oaza „Jedno serce, jeden Duch”: emocjonalny humanitaryzm zamiast katolickiej wiary

Podziel się tym:

Portal eKAI relacjonuje rekolekcyjny dzień wspólnoty Ruchu Światło–Życie w Bydgoszczy, z udziałem grup z kilku diecezji, pod hasłem „Powołani do misji”. Wybrzmiewają akcenty jedności, „doświadczenia Ducha”, odpowiedzialności, wolności oraz mobilizacja do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka; pojawia się opis „Eucharystii” z homilią, świadectwa uczestników i „Godzina Odpowiedzialności” z Listem Jedności. Całość utrzymana jest w tonie pozytywnych emocji i samozadowolenia, bez jednego słowa o konieczności trwania w stanie łaski, o ofiarniczej naturze Mszy, o panowaniu Chrystusa Króla i o potędze łaski sakramentalnej – a więc bez treści nadprzyrodzonej i bez katolickiej doktryny.

Fotografia realistyczna i pełna szacunku wnętrza katedry katolickiej podczas liturgii, z kapłanem celebrującym Eucharystię, podkreślająca sacrum i skupienie duchowe, bez elementów sztuczności czy symboliki surrealistycznej.
Kurialiści

Estetyka zamiast kultu: Letnie koncerty w katedrze jako symptom dechrystianizacji

Podziel się tym:

eKAI (06 sierpnia 2025) relacjonuje VI Letnie Koncerty Organowe w katedrze św. Marcina i św. Mikołaja w Bydgoszczy. Wydarzenie, objęte patronatem „biskupa” Krzysztofa Włodarczyka, składa się z pięciu wieczornych koncertów (recitale organowe i kameralne), z udziałem m.in. harfy i organów. Dyrektor artystyczny Krzysztof Fryska dziękuje wykonawcom i publiczności za „piękne przeżycia duchowe”, a organizatorzy zachęcają do krótkich prezentacji organowych po niedzielnej „Mszy św.” o 11.00. Całość utrzymana jest w tonie promocji kulturalnej i fundraisingu medialnego portalu. Ten przekaz, rzekomo „kościelny”, redukuje katedrę do sali koncertowej, a organy do instrumentu rozrywki – to syntom apostazji kultu i triumfu naturalizmu.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie katolickiego kapłana błogosławiącego kosze z żywnością podczas wydarzenia charytatywnego na zewnątrz, z wiernymi i kościołem w tle.
Kurialiści

Caritas w służbie funduszom: sakralizacja biurokratycznego ubóstwa

Podziel się tym:

Cytowany artykuł relacjonuje akcję wydawania paczek żywnościowych w Nakle nad Notecią w ramach programu „Fundusze Europejskie na Pomoc Żywnościową 2021–2027” (FEPŻ). Logistykę organizowały Caritas Diecezji Bydgoskiej i parafia św. Wawrzyńca, a wsparcie zapewniły instytucje samorządowe oraz lokalny biznes. Wskazano progi dochodowe i harmonogram „Podprogramu 2024”. W tekście celebruje się sprawność wolontariacką, współpracę z urzędami i hasło „smak nadziei”, bez najmniejszej wzmianki o sakramentach, stanie łaski, pokucie, obowiązku nawrócenia i królowaniu Chrystusa nad życiem społecznym. Jednym zdaniem: to liturgia świeckiego humanitaryzmu, w której Caritas staje się ramieniem zarządzania biedą dla biurokracji unijnej, a nie narzędziem zbawienia dusz.

Realistyczny obraz ukazujący Przemienienie Pańskie na Górze Tabor z Chrystusem w chwale i apostołami w modlitewnej postawie, w tradycyjnej scenerii kościelnej, podkreślający Boską chwałę i wierność Tradycji Katolickiej
Kurialiści

Przemienienie bez Krzyża: humanitarna mowa o „Taborze” i milczenie o Ofierze

Podziel się tym:

eKAI relacjonuje wystąpienie bp. Grzegorza Balcerka w sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Poznaniu (06 sierpnia 2025). Mówca zachęca, by „z góry spojrzeć na nasze życie”, diagnozuje „pustkę duchową” miasta, proponuje „zaproszenie” młodych na „górę” poprzez modlitwę, ciszę i adorację, apeluje o „wyjście do świata” z „odważnym, ale pełnym miłości świadectwem” oraz o przemianę społeczną, gdzie zwycięży „wspólnota” zamiast rywalizacji, a Kościół będzie „domem” dla młodych. Wskazuje na potrzebę kontemplacji i „posłuszeństwa” głosowi Ojca: „To jest mój Syn umiłowany – Jego słuchajcie!”. Wydarzenie spina pochwała szpitala prowadzonego przez siostry miłosierdzia. Ten tekst, choć brzmi pobożnie, maskuje program naturalistyczny: duchowość bez dogmatu, przemienienie bez Krzyża, religię bez łaski uświęcającej i bez królowania Chrystusa nad społeczeństwami.

Pielgrzymka katolicka w Kalwarii Pacławskiej, modlący się pielgrzymi przy stacjach Drogi Krzyżowej, spokojne i pełne wiary otoczenie kościoła i natury
Kurialiści

Kalwaria Pacławska jako spektakl: od odpustu do widowiska bez Ofiary

Podziel się tym:

Cytowany artykuł ogłasza program „Wielkiego Odpustu Kalwaryjskiego” w Kalwarii Pacławskiej (11–15 sierpnia), zapowiadając wzmożony napływ pątników oraz gęsty kalendarz wydarzeń: liczne „Msze św.” przy różnych ołtarzach, procesje, dróżki, koncerty, oratorium, „nabożeństwo uzdrowienia”, Akatyst, nocne czuwania i „Msza prymicyjna franciszkańskich neoprezbiterów”. Wydarzeniu mają przewodniczyć i głosić kazania m.in. Edward Kawa, Adam Szal, Wacław Depo, Mariusz Kozioł oraz lokalni franciszkanie. Całość jest podszyta entuzjazmem organizacyjno-festiwalowym, w którym centralną osią staje się kalendarz atrakcji i logistyczne ułatwienia, a nie wyraźna, katolicka doktryna o Ofierze Mszy, łasce, nawróceniu i królowaniu Chrystusa nad społeczeństwami. Oto znów religia staje się widowiskiem, a nie kultem Boga w prawdzie.

Rewersyjne, pełne szacunku zdjęcie przedstawiające kapłana podczas liturgii w katedrze, z krucyfiksem i świecami, ukazujące oddanie Chrystusowi w kontekście narodowym
Kurialiści

Urząd prezydenta jako bożek jedności narodowej? Liturgiczny humanitaryzm zamiast królowania Chrystusa

Podziel się tym:

Cytowany artykuł relacjonuje mszę „za Ojczyznę” i nowo zaprzysiężonego prezydenta Rzeczypospolitej, Karola Nawrockiego, sprawowaną w warszawskiej archikatedrze w Uroczystość Przemienienia Pańskiego. „Przewodniczył” jej „prymas” Wojciech Polak, a homilię wygłosił „metropolita warszawski” Adrian Galbas SAC. Główny przekaz: Urząd Prezydenta ma „jednoczyć wszystkich”, prezydent ma „nie faworyzować”, „prowadzić z mądrością”, „posłuszny prawu” i pamiętać o „ostatecznym celu: wieczności”. Wspomniano o Konstytucji 3 maja jako historycznym modelu „przezwyciężenia podziałów”. Konkluzją jest modlitwa za prezydenta, jego rodzinę i Ojczyznę. Punkt ciężkości kładziony jest na konsensus, prawo pozytywne i symbolikę jedności państwowej, z minimalną i asekuracyjną wzmianką o sądzie Bożym. Wniosek: to nie jest homilia katolicka, lecz parareligijny manifest posłuszeństwa liberalnej państwowości, w którym kult jedności narodowej i państwowego „prawa” przykrywa obowiązek publicznego panowania Chrystusa Króla.

Rewerentny obraz katolickiego kapłana podczas homilii przy ołtarzu, z naciskiem na Eucharystię i tradycyjną architekturę kościoła, oddający atmosferę modlitwy i wiary.
Kurialiści

Tron państwowy zamiast ołtarza: homilia abp. Galbasa jako manifest naturalizmu

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o homilii Adriana Galbasa wygłoszonej 6 sierpnia 2025 r. podczas Mszy z udziałem nowo zaprzysiężonego prezydenta RP Karola Nawrockiego. Homilia osadzona jest wokół Przemienienia Pańskiego i cytuje św. Leona Wielkiego, akcentując „umocnienie wiary” uczniów przez wizję chwały Chrystusa przed Kalwarią. Galbas rozwija wątek „góry Tabor” i „góry Kalwarii” w życiu prezydenta, wzmacnia postulat „jednoczenia narodu” przez urząd prezydenta i w warstwie retorycznej kieruje celebrację liturgiczną ku afirmacji państwowego projektu wspólnoty politycznej. Końcowy przekaz brzmi: władza polityczna ma spajać naród, a religijny ceremoniał ma to usankcjonować – co jest klasycznym przykładem posoborowego naturalizmu i moralizatorskiego klerykalizmu, gdzie łaska jest milczeniem, a polityczny pragmatyzm staje się quasi-sakramentem jedności.

Grupa pielgrzymów katolickich w modlitewnej pielgrzymce do sanktuarium, ukazująca duchową jedność i wiarę w spokojnym, naturalnym otoczeniu
Kurialiści

Jubileuszowa pielgrzymka bez nawrócenia: humanitarny rytuał posoborowej pustyni

Podziel się tym:

Portal eKAI informuje o 34. Pieszej Pielgrzymce diecezji bielsko-żywieckiej na Jasną Górę (1725 osób, grupy krajowe i zagraniczne), której ton i program spina hasło „z nadzieją i po nadzieję” w Roku Jubileuszowym 2025. Relacjonuje wystąpienia bp. Romana Pindla: wzmianki o Objawieniu, powołanie się na św. Piotra i św. Jakuba w kontekście sakramentów chorych, oraz szeroką laudację Johna Henry’ego Newmana – rzekomo patrona „odpowiadania na wyzwania nowoczesności”. Zapowiedziano konferencje o Najświętszym Sercu Pana Jezusa i praktykach pierwszych piątków, podkreślono „radość, modlitwę i trud” jako świadectwo „pielgrzymów nadziei”. Całość wieńczy typowy dla posoborowych komunikatów marketing duchowości i statystyki frekwencyjne. Ten przekaz, mimo pobożnej fasady, redukuje religię do sentymentalnego humanitaryzmu i promuje modernistyczną teologię adaptacji, a nie nawrócenia do panowania Chrystusa Króla.

Reverentna scena Mszy Świętej w katolickim kościele, kapłan w tradycyjnym ornacie, wierni w modlitwie, ukazująca duchową powagę i oddanie religii katolickiej.
Kurialiści

Jedność bez prawdy: liturgiczna asysta dla demokracji zamiast królowania Chrystusa

Podziel się tym:

Biuro prasowe eKAI relacjonuje Mszę w archikatedrze św. Jana w Warszawie po zaprzysiężeniu Karola Nawrockiego na prezydenta RP. Przewodniczył abp Wojciech Polak, homilię wygłosił abp Adrian Galbas, łącząc święto Przemienienia Pańskiego z wezwaniem do narodowej jedności i posłuszeństwa prawu konstytucyjnemu. Padły akcenty: o „dobru wspólnym”, „kryzysie antropologicznym”, „byciu ponad podziałami”, o mądrości Salomona oraz o „sensie i transcendencji” w duchu cytatu Emmanuela Macrona. W całej narracji Msza i słowo zostały podporządkowane kulcie państwa i demokracji liberalnej, nie panowaniu Chrystusa Króla i nie społecznemu królowaniu prawa Bożego. To jest teza: liturgia i homilia zostały użyte do sakralizacji świeckiego porządku, co z katolickiego punktu widzenia stanowi nadużycie i modernistyczny błąd publiczny.

Szczegółowe zdjęcie tradycyjnej pielgrzymki katolickiej, wierni idący ku świątyni z modlitwą i pokorą, podkreślając głębię wiary i nadzieję.
Kurialiści

Pielgrzymka w cieniu posoborowej iluzji: naturalizm, technokratyczna dewocja i milczenie o łasce

Podziel się tym:

eKAI relacjonuje wyjście 47. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Radomskiej na Jasną Górę pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Kolumny z Radomia, Opoczna, Skarżyska i Starachowic liczą 37 grup. Mszy inicjującej przewodniczył bp Marek Solarczyk, zachęcając do „bliskości z Bogiem” i „nadziei”. Dyrektor „pielgrzymki” ks. Krzysztof Bochniak akcentuje frekwencję i „wspólnotę Kościoła wędrującego”. Wypowiedzi młodych podkreślają relacje międzyludzkie i „modlitwę w drodze”. Kulminacją ma być spotkanie na Przeprośnej Górce przy sanktuarium „św. Ojca Pio”, a cały projekt wspiera aplikacja „pielgrzyma” z trasami, nagraniami i możliwością śledzenia lokalizacji grup. To wszystko spina ton słodkiej psychologii i pastoralnego marketingu; milczy się o grzechu, nawróceniu, pokucie i konieczności łaski uświęcającej – a więc o rzeczach istotnych, bez których pobożność staje się widowiskiem i pustym rytuałem usankcjonowanym przez posoborowy naturalizm.

Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.