Polska

Katolicka matka klęcząca w modlitwie przed krucyfiksem w tradycyjnym kościele, wyraz wiary i nadziei podczas żałoby.
Polska

Zasiłek po poronieniu bez ustalania płci: humanitaryzm bez Boga i bezprawie wobec nienarodzonych

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o zapowiedzianych przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej ułatwieniach dla rodziców po stracie dziecka: skrócony urlop oraz zasiłek macierzyński za ten okres, a także zasiłek pogrzebowy niezależnie od czasu trwania ciąży i bez konieczności ustalania płci. Dokumentowanie straty ma się odbywać na podstawie zaświadczenia o martwym urodzeniu (lekarz/położna) albo karty zgonu, bez wymogu badań genetycznych. Minister Agnieszka Dziemianowicz-Bąk uzasadnia zmiany koniecznością „odbiurokratyzowania” procedur i „empatii” wobec „osób po stracie”. Artykuł odnotowuje także, że dotąd bez ustalonej płci nie przysługiwały uprawnienia urlopowe i zasiłek pogrzebowy. Całość utrzymana jest w tonie biurokratyczno-humanitarnym, pozbawionym odniesienia do prawa Bożego, natury sakramentalnej małżeństwa i obiektywnego statusu moralnego dziecka od poczęcia.

To programowy naturalizm: państwo rozdaje zasiłki i słowa o „empatii”, ale dalej milczy o podstawowym prawie — prawie nienarodzonego do życia oraz o publicznym panowaniu Chrystusa nad ustawodawstwem.

Pobożny kapłan modlący się w tradycyjnej świątyni katolickiej przy ołtarzu, symbol wiary i duchowej wytrwałości
Polska

Konstytucja bez Boga, naród bez Króla: polityczny naturalizm jako droga donikąd

Podziel się tym:

Portal Opoka relacjonuje wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego z Opola (04.08.2025), w których polityk PiS wzywa do zmiany konstytucji „na taką, której nie da się wywrócić”, piętnuje „kurs na zaostrzenie” obecnego rządu, uznaje zwycięstwo Karola Nawrockiego za kluczowe dla suwerenności oraz ostrzega, że masowa migracja grozi „zagładą cywilizacji”. Pojawia się też teza o „opcji niemieckiej” realizowanej przez władzę. Całość utrzymana jest w paradygmacie czysto świeckim: suwerenność, prawo, państwo, naród – bez odniesienia do regnum Christi (królestwa Chrystusa), łaski, grzechu i celu nadprzyrodzonego. Oto polityczny naturalizm bez Boga i bez Kościoła – niewystarczający, by ocalić cokolwiek.

Szalony, pełen skupienia kapłan trzymający krucyfiks wewnątrz tradycyjnego kościoła katolickiego, w delikatnym świetle świec, z witrażami w tle
Polska

Kult procedur bez Boga: naturalistyczny spektakl wokół morderstwa na UW

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o decyzji sądu, który przedłużył o sześć miesięcy areszt dla Mieszka R., 22-letniego studenta UW podejrzanego o zabójstwo portierki i ciężkie zranienie pracownika Straży UW; prokuratura podaje, że sąd zarządził także obserwację psychiatryczną w innym zakładzie. Relacja koncentruje się na wnioskach procesowych, asyście SOP, stanie zdrowia ofiar i technicznych krokach postępowania. Nie ma ani słowa o grzechu śmiertelnym, o potrzebie pokuty, o sprawiedliwości Bożej i o realiach wieczności; oto symptom cywilizacji, która wyrzuciła Chrystusa Króla z porządku publicznego i zastąpiła Go biurokratycznym humanitaryzmem.

Rewerentny kościół katolicki z księdzem w tradycyjnych szatach, trzymającym świecę przy ołtarzu, symbolizujący wiarę i pokorę
Polska

Rozwód jako „usługa”, dziecko jako „plik do współdzielenia”, Kościół jako wróg: anatomia upadku

Podziel się tym:

Cytowany artykuł relacjonuje pożegnalny wpis Zuzanny Rudzińskiej-Bluszcz, odchodzącej z Ministerstwa Sprawiedliwości, która wylicza swoje „sukcesy”: prace nad rozwodami pozasądowymi w USC, tablice alimentacyjne, „pieczę współdzieloną” po rozwodzie oraz działania wobec Funduszu Sprawiedliwości – w tym decyzje uderzające w Fundację Profeto i ks. Michała Olszewskiego. Artykuł przywołuje również krytykę tych koncepcji przez organizacje prorodzinne oraz kontekst polityczny zmian w resorcie i sprawy karne dotyczące fundacji.
Oto programowa destrukcja prawa naturalnego: legalizacja rozwodu jak „usługi bez kolejki”, relatywizacja nierozerwalności małżeństwa, traktowanie dziecka jak przedmiotu transferu oraz biurokratyczna ateizacja przestrzeni publicznej – wszystko w logice buntu przeciwko królowaniu Chrystusa.

Ultradźwiękowe zdjęcie płodu w łonie matki z wyrazem mimicznym, symbolizujące cierpienie nienarodzonych, w duchu katolickiej refleksji i szacunku dla życia.
Polska

Krzyk nienarodzonego: dowód bólu, a milczenie o grzechu – posoborowy humanitaryzm bez Chrystusa

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o brazylijskim badaniu ultrasonograficznym (2021), w którym u płodów w 28–34 tygodniu ciąży zarejestrowano wyraźne reakcje mimiczne na bodziec bólowy (zastrzyk znieczulający przed operacją wewnątrzmaciczną). Autor relacji przytacza metodologię (NFCS, skala Fetal-7) i wskazuje jednoznaczne różnice między grupą bólową a kontrolnymi, konkludując, że aborcja wiąże się z niewyobrażalnym cierpieniem dziecka, nazwanym torturą. Zakończenie piętnuje praktykę dosercowych iniekcji trucizny (np. chlorek potasu) i nazywa aborcję zbrodnią. Mimo słusznego potępienia zabójstwa, tekst tonie w naturalistycznym humanitaryzmie, przemilczając nadprzyrodzony porządek łaski, grzech śmiertelny i prawo Chrystusa Króla – i właśnie to milczenie ujawnia jego duchową bezsilność.

Rekolekcja katolicka w kościele z kapłanem i krzyżem, symbolizująca duchową władzę i moralność, realistyczne i pełne szacunku ujęcie
Polska

Kontrole na granicach zamiast panowania Chrystusa: państwo bez ładu moralnego

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o wypowiedzi ministra spraw wewnętrznych i administracji Marcina Kierwińskiego: decyzja z piątku przedłuża czasowe kontrole na granicach z Niemcami i Litwą do 4 października, rozporządzenie notyfikowano Komisji Europejskiej. Minister wskazuje na „zamykanie szlaku wschodniego” nielegalnej migracji, 98% „szczelności zapory” na granicy z Białorusią i potrzebę „domknięcia szlaku” przez Litwę i Łotwę. Zapowiedziano decyzje we wrześniu „w oparciu o dane” służb i zapewniono o „zrozumieniu partnerów europejskich”. Jednym zdaniem: ujawnia się mentalność technokratyczna, która w miejsce ładu Bożego oferuje biurokratyczne ruchome piaski Unii i statystyk, a nie porządek prawa naturalnego i Ewangelicznego — znak duchowej pustki władzy i tych, którzy ją w Kościele oklaskują.

Rewerentna scena katolicka z kapłanem trzymającym krucyfiks przed ołtarzem, symbolizująca wiarę i moralność, w naturalnym świetle witraży.
Polska

Prawo, które deprawuje: legalizacja cyfrowej seksualizacji dzieci i milczenie o grzechu

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o wypowiedziach biegłych sądowych Amandy Krać-Batyry i Tomasza Sidora, którzy alarmują, że w Polsce materiały generowane przez AI, ukazujące realistycznie nagie dzieci lub dzieci w seksualizujących strojach, ale bez czynności seksualnych, są legalne. Proponują pilną zmianę art. 202 Kodeksu karnego i zastąpienie pojęcia „pornografia” terminologią unijną „CSAM” (child sexual abuse material), by rozszerzyć penalizację. Przedstawiono także techniczną łatwość generowania takich treści, problemy z wykrywaniem (fałszywe pozytywy/negatywy) i przeciążenie biegłych. Konkluzja jest czysto proceduralna: trzeba zmienić definicje i narzędzia. Oto sedno skandalu: w całym tekście nie pada ani jedno słowo o grzechu ciężkim, zgorszeniu, panowaniu prawa Bożego i konieczności ochrony niewinności dzieci jako świętej wartości – co demaskuje mentalność czysto naturalistyczną i odcięcie od porządku nadprzyrodzonego.

Reverentne, realistyczne zdjęcie wnętrza kościoła katolickiego z księdzem i krucyfiksem, wywołujące duchowe uniesienie, odpowiednie dla katolickiego bloga z perspektywy sedevacantistycznej.
Polska

Kult laickiej cnoty bez łaski: nekrolog przerobiony na apoteozę „praw człowieka”

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o śmierci Jadwigi Morawieckiej, działaczki opozycyjnej i żony Kornela Morawieckiego, akcentując jej życiorys: działalność w KOR i ROPCiO, kolportaż wydawnictw, represje ze strony SB, a także odznaczenie państwowe. Tekst skupia się na kondolencjach polityków, w tym prezydenta Andrzeja Dudy, oraz na emocjonalnym wpisie Mateusza Morawieckiego, w którym podkreśla wdzięczność za wiarę i miłość wyniesione z domu. Konkluzja relacji sprowadza się do świeckiej definicji „bohaterstwa” w kategoriach obywatelskich i „wolnościowych”, przy niemal całkowitym pominięciu porządku nadprzyrodzonego, łaski uświęcającej, modlitwy za zmarłą i prawd ostatecznych. Ten ton i dobór akcentów zdradzają naturalistyczny humanitaryzm i relatywizację obowiązku królowania Chrystusa w życiu publicznym.

Rezerwowana starsza kobieta katolicka modląca się w tradycyjnym kościele, symbolizująca wiarę i pokorę.
Polska

Posoborowy spektakl pobłażliwości: „Babcia Kasia”, wyrok i milczenie o prawie Bożym

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o prawomocnym skazaniu Katarzyny Augustynek („Babci Kasi”) za znieważenie i naruszenie nietykalności cielesnej wolontariusza Fundacji Pro-Prawo do Życia podczas legalnego zgromadzenia na Placu Zamkowym w Warszawie (1 maja 2022). Sąd Okręgowy utrzymał winę, łagodząc karę do 4 miesięcy ograniczenia wolności i 20 godzin prac społecznych miesięcznie, pozostawiając nawiązkę oraz koszty zastępstwa procesowego. Cytowane są słowa mecenasa Bartosza Malewskiego z Instytutu Ordo Iuris, który wskazuje na znaczenie prawomocności wyroku i nadzieję na kres pobłażliwości wobec sprawczyni. Obrona próbowała podważać wyrok, zarzucając m.in. znikomą szkodliwość społeczną czynu i wadliwość składu sędziowskiego – bezskutecznie. Tekst przemilcza jednak wymiar nadprzyrodzony: brak jest wezwania do pokuty, restytucji moralnej, publicznego zadośćuczynienia Bogu za profanację dobra wspólnego i pogardę dla prawa naturalnego. Ten naturalistyczny kadr prawa pozytywnego, bez odniesienia do Prawa Bożego, demaskuje chorobę: redukcję porządku społecznego do świeckiego proceduralizmu, u którego kresu rodzi się bezkarność duchowa i relatywizacja zła.

Rewerentny obraz katolickich żołnierzy modlących się w kościele z krucyfiksem i świecami w tle, symbolizujący wiarę i nadzieję w trudnych czasach.
Polska

Kult heroizmu bez Chrystusa: naturalistyczna deformacja Powstania

Podziel się tym:

Kult heroizmu bez Chrystusa: naturalistyczna deformacja Powstania
Cytowany artykuł przedstawia rocznicowe obchody Powstania Warszawskiego jako „świadectwo wiary, nadziei i miłości”, przywołując retorykę o „duchowym wymiarze” zrywu, wypowiedzi Wiesława Lechowicza, hasło „Będziesz miłował” oraz ogólne pochwały „świętości codzienności”. Akcentuje symbol kotwicy jako znak nadziei i eksponuje humanitarny patos: modlitwy w piwnicach, posługę sióstr, kapelanów i lekarzy. Zamyka całość moralistyczną laudacją „nadziei, która nie zawodzi”, bez odniesienia do spraw nadprzyrodzonych sensu stricte, do konieczności łaski, do królowania Chrystusa nad narodami, do sądu Bożego i do zadośćuczynienia za grzechy publiczne. Konkluzja jest jasna: zamiast katolickiej soteriologii i królewskiej władzy Chrystusa – naturalistyczny kult narodu i heroizmu, uwspółcześniony językiem posoborowych sloganów.

Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.