Posoborowie – Strona 184 – Ethos Catholicus

Obraz wiernych modlących się przed sanktuarium Fatimy, tradycyjny katolicki obraz, spokojna i pełna szacunku scena religijna

Kult statystyki i sentymentalnej „pobożności”. Fatima jako laboratorium posoborowej religii człowieka

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

eKAI informuje o dużej liczbie polskich grup pielgrzymkowych odwiedzających latem sanktuarium w Fatimie, akcentując, że Polacy należą do czołowych nacji zagranicznych, a w dniach 12–13 sierpnia mają „wyróżniać się” frekwencją. Według przytoczonych danych w 2025 roku do tego miejsca przybyło już około 1 mln pielgrzymów z całego świata; przypomina się też znany schemat o objawieniach z 1917 roku. Całość utrzymana jest w tonie marketingowo-statystycznym, bez cienia refleksji nad prawdą katolicką, sakramentalnym życiem w stanie łaski i królowaniem Chrystusa, a w zamian promuje logistykę, widowiskowość i masowość jako miarę „religii” – co jest jawnym znakiem modernistycznego rozkładu.

Katolicka świątynia z ołtarzem i kapłanem w liturgicznych szatach, oddająca powagę i wiarę w tradycyjnym katolickim duchu

Posoborowie

Leon XIV i „pełnia życia”: pastoralna mgła zamiast katolickiej prawdy

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl relacjonuje homilię „papieża” Leona XIV wygłoszoną 3 sierpnia 2025 r. na Tor Vergata, zamykającą tzw. Jubileusz Młodych. Tekst akcentuje motyw „spotkania” i emocjonalnego doświadczenia, mówi o „egzystencji, która nieustannie odradza się w darze”, o potrzebie „dzielenia” i „przyjaźni z Jezusem”, przywołując Emaus (Łk 24), Koheleta, Ps 90, Augustyna oraz posoborowe slogany Jana Pawła II i Franciszka. Pada kluczowa teza: „pełnia naszego życia […] związana jest z tym, co z radością potrafimy przyjąć i dzielić z innymi”. Kończy się wezwaniem do „świętości” rozumianej jako aktywizm i serdeczna dobroć, bez wzmianki o królowaniu Chrystusa, konieczności wyznawania całej wiary, potępienia błędów i o odcięciu od źródeł herezji. To program pastoralny, który pomija łaskę uświęcającą, ofiarny charakter Mszy, prawdę o grzechu i sądzie, redukując chrześcijaństwo do naturalistycznego optymizmu i emocjonalnego „spotkania”.

Klasztorna scena katolicka z kapłanem przed ołtarzem, wiernymi w katedrze, wyraz szacunku i wiary, realistyczna i pełna czci ilustracja.

Posoborowie

Dialog bez Boga: warszawski zjazd ICCJ jako laboratorium modernistycznej apostazji

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl publikuje relację Stanisława Krajewskiego z konferencji Międzynarodowej Rady Chrześcijan i Żydów (ICCJ), która odbyła się w Warszawie (29 czerwca–2 lipca 2025). Autor kreśli panoramę środowiska dialogowego, wspomina początki kontaktów z ICCJ, opisuje program i prelegentów, akcentuje wątki pamięci o Zagładzie, narzeka na brak szerokiej debaty o wojnach Izraela, zauważa wzrost antychrześcijańskich incydentów w Izraelu, a punkt kulminacyjny lokuje w tezie, że dla wielu na Zachodzie obraz Żydów–ofiar został wyparty przez obraz Żydów–sprawców; wzywa do „nowego języka” dialogu oraz do religijnie ugruntowanej wizji pokoju. Jednocześnie postulaty te formułuje w rejestrze świeckiego personalizmu, bez śladu odniesienia do królowania Chrystusa, konieczności nawrócenia i prawdziwego kultu – a więc w duchu naturalistycznego projektu „dialogu”, który odrywa religię od łaski, dogmatu i posłuszeństwa Objawieniu.

Kapłan w tradycyjnym stroju modlący się w katolickiej świątyni, symbol wiary i pokory

Posoborowie

Springsteen i pochwała beznadziei: antyewangelia nowoczesności

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl publikuje tekst Jana Radomskiego (4 sierpnia 2025) o Bruce’ie Springsteenie, kreśląc tezę, że jego twórczość stanowi „dekonstrukcję amerykańskiego snu” i „żałobną pieśń wypełnioną pustką i niemocą”. Autor prowadzi socjologiczny wykład o przemocy systemowej, nierównościach, długu i bezradności, interpretując albumy „Nebraska” czy „Born in the U.S.A.” jako diagnozę USA, w której przemoc wyrasta z ekonomicznej opresji, a moralne wybory bohaterów piosenek są rzekomo niemożliwe bez zejścia na drogę występku. Na końcu pada pochwała „personalistycznej” wrażliwości Więzi. Cały tekst, zanurzony w naturalizmie i socjologizmie, to retoryczny fresk o człowieku bez łaski, bez grzechu i bez Odkupienia – manifest antropologii, w której Bóg milczy, a człowiek tonie w determinizmie materialnym.

Realistyczne zdjęcie kapłana modlącego się w kaplicy przy ołtarzu, wyrażające katolicką pobożność i duchowe skupienie.

Posoborowie

Cyfrowy naturalizm „Więzi”: apologia oligopolu i ucieczka od łaski

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl (05 sierpnia 2025) publikuje tekst Katarzyny Nowak o „gównowaceniu” internetu (na podstawie pojęcia Cory’ego Doctorowa), krytykujący komercjalizację wyszukiwarek i platform społecznościowych, inwazyjność algorytmów, degradację jakości treści, uzależnienie od oligopoli Big Techu i iluzoryczność „praw” użytkowników. Autorka postuluje ograniczenia regulacyjne, świadome korzystanie z „zaufanych portali”, powrót do lektury i bezpośrednich relacji oraz cyfrową ascezę: „być ciałem i głową w jednym miejscu”. Konkluzją jest humanistyczny apel o odzyskanie uwagi, czasu i relacji. Teza: tekst maskuje radykalny naturalizm – diagnozuje symptomy, ale milczy o pierwszej przyczynie: odejściu od królowania Chrystusa i porzuceniu łaski, sprowadzając zło do problemu regulacji i higieny cyfrowej.

Realistyczne, pobożne zdjęcie katolickiego nabożeństwa z kapłanem, krzyżem i świecami w kościele, oddające duchową głębię i szacunek dla wiary.

Posoborowie

Agnostycyzm jako cnota? Demontaż personalistycznej mgławicy Więź.pl

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl anonsuje podcast „Pytania na marginesach”, w którym Karol Grabias rozmawia z dr Sylwią Wilczewską (IFiS PAN) o agnostycyzmie. Padają pytania o możliwość bycia „osobą religijną” bez zdefiniowanego stanowiska co do istnienia Boga, o rzekomą użyteczność agnostycyzmu w obniżaniu „temperatury sporów” religijnych oraz o to, jak to możliwe, że tak różni światopoglądowo ludzie (Darwin, Wilde) byli agnostykami. Całość oprawiona jest personalistyczną autopromocją: „Więź – łączymy w czasach chaosu”, prośbą o darowizny oraz reklamą „personalistycznego spojrzenia na wiarę”. Konkluzja jest niewypowiedziana, ale sugerowana: agnostycyzm jako dopuszczalna, a nawet „pomocna” postawa wobec religii. To nie tylko błąd – to programowa neutralizacja dogmatu i moralnej powagi Objawienia.

Religijne, realistyczne zdjęcie tradycyjnego ołtarza z krucyfiksem, świecami i relikwiami, ukazujące głęboką wiarę i duchową powagę w katolickim kościele.

Posoborowie

Cyfrowy pitagoreizm jako nowy kult: personalizm bez łaski, świat bez Logosu

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl streszcza esej Joanny Kavenna „Truth is deeper than mathematics” (IAI, 5 sierpnia 2025), w którym autorka krytykuje dominację danych i „cyberpitagoreizm” – złudzenie, że całą rzeczywistość da się sprowadzić do liczb. Przez pryzmat aplikacji fitness opisuje „mapę bez terytorium”, dehumanizację przez algorytmy i iluzję obiektywizmu, a także wskazuje ograniczenia dużych modeli językowych. Postuluje obronę żywego doświadczenia i elastyczności znaczeń języka wobec technokratycznego redukcjonizmu. Zwięzły morał jest czytelny: cyfrowy scjentyzm fałszuje życie – ale narracja pozostaje w horyzoncie czystego naturalizmu, bez odniesienia do Prawdy jako Osoby i Objawienia, co skazuje analizę na bezsilność wobec błędu, który sam wyrasta z odrzucenia królowania Chrystusa.

Ksiądz katolicki w tradycyjnym ornacie przed ołtarzem z krzyżem w zabytkowym kościele, podkreślającym wiarę i pokorę.

Posoborowie

Psychologizacja bez łaski: antropologiczny upadek „personalistycznej” Więzi

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl (07 sierpnia 2025) streszcza rozmowę w „Tygodniku Powszechnym” z Magdaleną Leszko, psychoterapeutką, która twierdzi, że osobowość człowieka pozostaje dynamiczna również po 25. roku życia, a jej zmiany determinowane są relacjami, kulturą i neuroplastycznością mózgu. Padają tezy o rzekomym micie „niezmienności osobowości” oraz o nieustannej przebudowie „budynku” ludzkiej psychiki dzięki zmianom w środowisku i praktykom terapeutycznym. Całość tonie w naturalizmie, reklamowej autopromocji „dialogu” i „wrażliwości personalistycznej” bez odniesienia do łaski, grzechu, cnoty i celu ostatecznego. To nie jest troska o człowieka, lecz jego redukcja do układów nerwowych i socjotechniki, czyli program duchowej amputacji.

Reverentny obraz katolickiego księdza modlącego się przed krucyfiksem w kościele, symbol wiary i pobożności.

Posoborowie

Zmartwychwstanie w cieniu Hollywood: sakrum zamienione w symbolikę i estetykę

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o planach premiery dwu części filmu Mela Gibsona „Zmartwychwstanie Chrystusa” na rok 2027: pierwsza w Wielki Piątek (26 marca), druga w święto Wniebowstąpienia (6 maja). Produkcja ma koncentrować się na trzech dniach między Śmiercią i Zmartwychwstaniem oraz na czterdziestu dniach aż do Wniebowstąpienia, określając dzieło jako „teologiczne, kontemplacyjne i mistyczne”. W rolę Zbawiciela ma ponownie wcielić się Jim Caviezel, a zdjęcia ruszyć w 2026 roku. Zapowiedź akcentuje „symboliczny i duchowy” wydźwięk narracji powiązanej z datami liturgicznymi, przywołuje też sukces „Pasji” z 2004 r. Całość jest promocją religijno-estetycznego spektaklu, który – zamiast prowadzić do aktu wiary i skruchy – kanalizuje nadprzyrodzoną Tajemnicę w kategoriach emocji i sztuki masowej.

Ksiądz błogosławiący rowerzystów na drodze, symboliczna scena wiary i duchowej opieki

Posoborowie

Kieszonkowa „Biblia dla rowerzystów” – humanitarny marketing zamiast porządku wiary

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal eKAI informuje o akcji parafii ewangelicko-augsburskiej w Szczyrku-Salmopolu, gdzie „ks.” Jan Byrt rozdaje rowerzystom bezpłatne, kieszonkowe egzemplarze Nowego Testamentu, zostawiane na stoliku przy drodze. Organizatorzy deklarują brak nacisku, spontaniczną „formę obecności Kościoła w świecie” i zachęcają inne wspólnoty do naśladowania; wcześniej rozdawano podobnie „Biblie” motocyklistom. Konkluzja jest klarowna: mamy do czynienia z propagowaniem prywatnego czytelnictwa Pisma poza porządkiem jedynego Kościoła założonego przez Chrystusa oraz z promocją protestanckiej wizji religii – gest miły, ale obiektywnie rozbijający wiarę, przeciwstawny katolickiej zasadzie, że Pismo żyje i działa wyłącznie w łonie Kościoła, pod jego nieomylną, jedyną autorytatywną interpretacją.