Posoborowie – Strona 29 – Ethos Catholicus

Realistyczne zdjęcie kapłana modlącego się w kaplicy przy ołtarzu, wyrażające katolicką pobożność i duchowe skupienie.

Cyfrowy naturalizm „Więzi”: apologia oligopolu i ucieczka od łaski

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl (05 sierpnia 2025) publikuje tekst Katarzyny Nowak o „gównowaceniu” internetu (na podstawie pojęcia Cory’ego Doctorowa), krytykujący komercjalizację wyszukiwarek i platform społecznościowych, inwazyjność algorytmów, degradację jakości treści, uzależnienie od oligopoli Big Techu i iluzoryczność „praw” użytkowników. Autorka postuluje ograniczenia regulacyjne, świadome korzystanie z „zaufanych portali”, powrót do lektury i bezpośrednich relacji oraz cyfrową ascezę: „być ciałem i głową w jednym miejscu”. Konkluzją jest humanistyczny apel o odzyskanie uwagi, czasu i relacji. Teza: tekst maskuje radykalny naturalizm – diagnozuje symptomy, ale milczy o pierwszej przyczynie: odejściu od królowania Chrystusa i porzuceniu łaski, sprowadzając zło do problemu regulacji i higieny cyfrowej.

Realistyczne, pobożne zdjęcie katolickiego nabożeństwa z kapłanem, krzyżem i świecami w kościele, oddające duchową głębię i szacunek dla wiary.

Posoborowie

Agnostycyzm jako cnota? Demontaż personalistycznej mgławicy Więź.pl

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl anonsuje podcast „Pytania na marginesach”, w którym Karol Grabias rozmawia z dr Sylwią Wilczewską (IFiS PAN) o agnostycyzmie. Padają pytania o możliwość bycia „osobą religijną” bez zdefiniowanego stanowiska co do istnienia Boga, o rzekomą użyteczność agnostycyzmu w obniżaniu „temperatury sporów” religijnych oraz o to, jak to możliwe, że tak różni światopoglądowo ludzie (Darwin, Wilde) byli agnostykami. Całość oprawiona jest personalistyczną autopromocją: „Więź – łączymy w czasach chaosu”, prośbą o darowizny oraz reklamą „personalistycznego spojrzenia na wiarę”. Konkluzja jest niewypowiedziana, ale sugerowana: agnostycyzm jako dopuszczalna, a nawet „pomocna” postawa wobec religii. To nie tylko błąd – to programowa neutralizacja dogmatu i moralnej powagi Objawienia.

Religijne, realistyczne zdjęcie tradycyjnego ołtarza z krucyfiksem, świecami i relikwiami, ukazujące głęboką wiarę i duchową powagę w katolickim kościele.

Posoborowie

Cyfrowy pitagoreizm jako nowy kult: personalizm bez łaski, świat bez Logosu

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl streszcza esej Joanny Kavenna „Truth is deeper than mathematics” (IAI, 5 sierpnia 2025), w którym autorka krytykuje dominację danych i „cyberpitagoreizm” – złudzenie, że całą rzeczywistość da się sprowadzić do liczb. Przez pryzmat aplikacji fitness opisuje „mapę bez terytorium”, dehumanizację przez algorytmy i iluzję obiektywizmu, a także wskazuje ograniczenia dużych modeli językowych. Postuluje obronę żywego doświadczenia i elastyczności znaczeń języka wobec technokratycznego redukcjonizmu. Zwięzły morał jest czytelny: cyfrowy scjentyzm fałszuje życie – ale narracja pozostaje w horyzoncie czystego naturalizmu, bez odniesienia do Prawdy jako Osoby i Objawienia, co skazuje analizę na bezsilność wobec błędu, który sam wyrasta z odrzucenia królowania Chrystusa.

Ksiądz katolicki w tradycyjnym ornacie przed ołtarzem z krzyżem w zabytkowym kościele, podkreślającym wiarę i pokorę.

Posoborowie

Psychologizacja bez łaski: antropologiczny upadek „personalistycznej” Więzi

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl (07 sierpnia 2025) streszcza rozmowę w „Tygodniku Powszechnym” z Magdaleną Leszko, psychoterapeutką, która twierdzi, że osobowość człowieka pozostaje dynamiczna również po 25. roku życia, a jej zmiany determinowane są relacjami, kulturą i neuroplastycznością mózgu. Padają tezy o rzekomym micie „niezmienności osobowości” oraz o nieustannej przebudowie „budynku” ludzkiej psychiki dzięki zmianom w środowisku i praktykom terapeutycznym. Całość tonie w naturalizmie, reklamowej autopromocji „dialogu” i „wrażliwości personalistycznej” bez odniesienia do łaski, grzechu, cnoty i celu ostatecznego. To nie jest troska o człowieka, lecz jego redukcja do układów nerwowych i socjotechniki, czyli program duchowej amputacji.

Reverentny obraz katolickiego księdza modlącego się przed krucyfiksem w kościele, symbol wiary i pobożności.

Posoborowie

Zmartwychwstanie w cieniu Hollywood: sakrum zamienione w symbolikę i estetykę

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o planach premiery dwu części filmu Mela Gibsona „Zmartwychwstanie Chrystusa” na rok 2027: pierwsza w Wielki Piątek (26 marca), druga w święto Wniebowstąpienia (6 maja). Produkcja ma koncentrować się na trzech dniach między Śmiercią i Zmartwychwstaniem oraz na czterdziestu dniach aż do Wniebowstąpienia, określając dzieło jako „teologiczne, kontemplacyjne i mistyczne”. W rolę Zbawiciela ma ponownie wcielić się Jim Caviezel, a zdjęcia ruszyć w 2026 roku. Zapowiedź akcentuje „symboliczny i duchowy” wydźwięk narracji powiązanej z datami liturgicznymi, przywołuje też sukces „Pasji” z 2004 r. Całość jest promocją religijno-estetycznego spektaklu, który – zamiast prowadzić do aktu wiary i skruchy – kanalizuje nadprzyrodzoną Tajemnicę w kategoriach emocji i sztuki masowej.

Ksiądz błogosławiący rowerzystów na drodze, symboliczna scena wiary i duchowej opieki

Posoborowie

Kieszonkowa „Biblia dla rowerzystów” – humanitarny marketing zamiast porządku wiary

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal eKAI informuje o akcji parafii ewangelicko-augsburskiej w Szczyrku-Salmopolu, gdzie „ks.” Jan Byrt rozdaje rowerzystom bezpłatne, kieszonkowe egzemplarze Nowego Testamentu, zostawiane na stoliku przy drodze. Organizatorzy deklarują brak nacisku, spontaniczną „formę obecności Kościoła w świecie” i zachęcają inne wspólnoty do naśladowania; wcześniej rozdawano podobnie „Biblie” motocyklistom. Konkluzja jest klarowna: mamy do czynienia z propagowaniem prywatnego czytelnictwa Pisma poza porządkiem jedynego Kościoła założonego przez Chrystusa oraz z promocją protestanckiej wizji religii – gest miły, ale obiektywnie rozbijający wiarę, przeciwstawny katolickiej zasadzie, że Pismo żyje i działa wyłącznie w łonie Kościoła, pod jego nieomylną, jedyną autorytatywną interpretacją.

Sakramentalna scena modlitewna na zewnątrz, grupa katolickich duchownych modlących się przed krzyżem podczas uroczystości w Hiroszimie, w spokojnej, poważnej atmosferze, symbolizującą pokutę i nadzieję w Boga.

Posoborowie

Hiroszima jako pretekst do naturalistycznej homiletyki: demontaż retoryki kard. Cupicha

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Vatican News relacjonuje homilię Blase’a Cupicha, metropolity Chicago, wygłoszoną w Hiroszimie w 80. rocznicę zrzucenia bomby atomowej. Kaznodzieja zestawia światło Przemienienia Pańskiego na Taborze z „oślepiającym światłem” eksplozji nuklearnej; wzywa do „pamiętania, podążania razem i ochrony” – trzech „imperatywów” zaczerpniętych z wystąpień Franciszka w Hiroszimie (2019); kładzie nacisk na odpowiedzialność za „wspólny dom”, potępia podziały i nacjonalizmy, definiuje pokój jako wspólnotową drogę troski i współochrony, a nadzieję – jako obecnościową ufność „dziś”, niezależnie od „ciemnych chmur zamieszania”. Całość spięta jest wezwaniem do modlitwy za zmarłych i „podążania nowymi drogami w budowaniu pokoju”. Jednym zdaniem: jest to przykład skrajnie naturalistycznej homiletyki, która zaciera porządek nadprzyrodzony łaski, królewski prymat Chrystusa i moralną doktrynę Kościoła o wojnie, państwie i karze.

Reverentny katolicki kapłan w tradycyjnych szatach przy ołtarzu w historycznej świątyni, symbolizujący wierność prawdziwemu papieskiemu autorytetowi.

Posoborowie

Ekumeniczna mgła i fałszywy prymat: jak rozmienia się na drobne urząd Piotra

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Kath.net publikuje wywiad z Kurtem Kurialistą Kochem, prefektem watykańskiej Dykasterii ds. „Popierania Jedności Chrześcijan”, o rzekomych „postępach” ekumenicznych, relacji z Kościołami Wschodu, sporze wokół Fiducia supplicans, wspólnej dacie Wielkanocy, „synodalności” oraz rozumieniu prymatu Rzymu pod rządami „papieża” Leona XIV. Koch twierdzi m.in., że istnieje szeroka podstawa jedności z prawosławiem, że spór z 1054 r. nie był „schizmą Kościołów”, że „ekumenizm krwi” już czyni nas jednym, oraz że praktyczny kształt prymatu można wspólnie „uzgodnić”. Całość spina modernistyczny słownik relatywizujący dogmat i kult, zakładający pluralizm liturgiczny, instytucjonalny i normatywny.
Teza: tekst promuje naturalistyczny ekumenizm, który neguje boskie pochodzenie i zakres prymatu Piotrowego, relatywizuje dogmat o jedyności Kościoła Chrystusowego oraz zasłania grzech apostazji sentymentalizmem „krwi”.

Rekonstrukcja tradycyjnego katolickiego wnętrza kościoła, starszy ksiądz modlący się z zapalonym świecami, w otoczeniu witraży przedstawiających świętych, wywołująca uczucie szacunku i duchowej refleksji

Posoborowie

Hongkoński „kapelan” o atrakcyjności Kościoła: humanitaryzm zamiast królowania Chrystusa

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

eKAI (06 sierpnia 2025) publikuje rozmowę Krzysztofa Tomasika z Remigiuszem Rémy Kurowskim, pallotynem, „kapelanem” francuskojęzycznej wspólnoty w Hongkongu. Rozmówca opisuje „wolność” religijną w mieście, akcentuje uprzejmość społeczną wobec znaków religijnych, chwali pluralizm, relacjonuje logistykę duszpasterstwa „w ruchu” (kaplica dominikanów, Msze w plenerze, na plaży), podkreśla „otwartość” duchową Azji i mówi o chrześcijaństwie jako „atrakcyjnym”, głównie przez pomoc biednym i nie-narzucanie wymagań. Padają stwierdzenia o „prawie miłości akceptowanym w wolności”, o potrzebie „transcendencji zakorzenionej w immanencji”, przy równoczesnej pochwałach „szacunku dla każdej religii”. Pointa: humanitarna użyteczność i pluralistyczna poprawność zastępują integralną misję Kościoła i królowanie Chrystusa nad narodami – to jest sedno krytyki.

Reverentna scena katolicka z duchownym modlącym się przed krzyżem w kościele, symbolizująca wiarę i duchową głębię

Posoborowie

Pacyfistyczne miraże „Leona XIV” wobec grozy atomu: milczenie o Królu, który jedynie daje pokój

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Cytowany artykuł relacjonuje wypowiedź „papieża” Leona XIV podczas audiencji ogólnej w Watykanie z okazji 80. rocznicy Hiroszimy i Nagasaki. „Leon XIV” zapewnia o modlitwie za ofiary oraz stwierdza, że wydarzenia te są „uniwersalnym ostrzeżeniem” przed wojną i bronią nuklearną. Następnie apeluje, by „złudne poczucie bezpieczeństwa oparte na groźbie wzajemnego zniszczenia ustąpiło miejsca narzędziom sprawiedliwości, praktyce dialogu i zaufaniu do braterstwa”. Język oraz treść wpisują się w posoborowy humanitaryzm bez Krzyża i bez królowania Chrystusa, co samo w sobie stanowi wyrok: mówienie o pokoju poza panowaniem Chrystusa Króla jest jałowym frazesem i duchowym oszustwem.