Świat

Siedzący kapłan modlący się przed krucyfiksem w prostym wnętrzu kościoła, ukazujący głęboką pobożność i pokorę.
Świat

Humanitarny lament bez łaski: Ōe i „Hiroszima” jako ideologia bez Boga

Cytowany artykuł publikuje fragmenty książki Kenzaburō Ōe „Zapiski z Hiroszimy” (PIW, 2024; tłum. Dariusz Latoś), wspominając 80. rocznicę zrzucenia bomby atomowej na Hiroszimę. Tekst przedstawia samobójstwo wdowy po poecie Sankichim Tōge, przywołuje twórczość Tamikiego Hary i opisuje niedostateczną opiekę nad hibakusha, zwłaszcza na Okinawie. Autor protestuje przeciw obojętności państwa, piętnuje ignorancję medyczną i apeluje o działania na rzecz ofiar atomowych. Całość akcentuje ból, godność i psychologiczne rany, budując horyzontalną etykę „pokoju” i humanitaryzmu. Konkluzja: to emocyjny manifest naturalizmu, w którym milczenie o łasce, grzechu, sądzie i Chrystusie zdradza duchową pustynię i zamianę dobra nadprzyrodzonego na ideologię społecznego sentymentalizmu.

Religijne wnętrze kościoła katolickiego z ołtarzem, krzyżem i świecami, symbolizujące wiarę i pokój w tradycyjnej katolickiej atmosferze.
Świat

Humanitarny sentymentalizm zamiast wiary: Gazą handlują, Kościół milczy

Portal Opoka informuje o deklaracji Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego (AJC), który przekaże 25 tys. dolarów na odbudowę kościoła Świętej Rodziny w Gazie, uszkodzonego w izraelskim ataku rakietowym 17 lipca. Cytuje słowa Teda Deutcha o „solidarności z katolickimi braćmi i siostrami” oraz aplauz kard. Timothy’ego Dolana, podkreślając „wspólne człowieczeństwo” żydów i katolików. Równocześnie przywołuje barbarzyński apel rabina Ronena Szaulowa o śmierć wszystkich Gazańczyków i notuje eskalację konfliktu. Cała narracja opiera się na humanitarnym moralizowaniu, które relatywizuje winę, przemilcza Chrystusowe panowanie i redukuje misję Kościoła do świeckiego pacyfizmu – i to jest istota błędu.

Duchowny starszy mężczyzna modli się w kościele przy prostym ołtarzu z krucyfiksem, wyraz głębokiej wiary i pokory.
Świat

Humanitarny naturalizm bez Boga: Sudan jako oskarżenie wobec posoborowej mentalności

Cytowany artykuł relacjonuje konflikt domowy w Sudanie od 2023 roku: dziesiątki tysięcy zabitych, miliony przesiedlonych, epidemie (cholera), głód i rozpad struktur państwowych. Wskazuje na starcie armii z RSF, ingerencje regionalne, nielegalny handel złotem, a także stanowisko Unii Afrykańskiej przeciw pararegulacjom politycznym RSF. Całość konkluduje wezwaniami do nienadawania legitymacji równoległemu rządowi oraz do rozmów pokojowych, umiejscawiając dramat Sudanu w kategoriach „praw człowieka”, „prawa międzynarodowego” i mechanizmów „dialogu”. Jednocześnie artykuł milczy o porządku nadprzyrodzonym, grzechu, sprawiedliwości Bożej, konieczności panowania Chrystusa Króla i realnych środkach łaski, co czyni go przykładem skrajnego naturalizmu i bezsilnego moralizmu biurokratycznych instytucji.

Ksiądz katolicki w tradycyjnym ornacie w cichej, modlitewnej kaplicy, rozważający krucyfiks, symbol nadziei i wiary w trudnych czasach.
Świat

Statystyki bez Boga: wojna redukowana do liczb i politycznej gry

Portal Opoka informuje o komunikacie brytyjskiego wywiadu, który – powołując się na dane Sztabu Generalnego Ukrainy – szacuje łączną liczbę strat Rosji w wojnie przeciw Ukrainie na około 1 050 000 zabitych i rannych od lutego 2022 r., z tempem ok. 1072 dziennie w lipcu 2025 r., przy jednoczesnym spadku dziennych strat od marca i postępach na Donbasie. Tekst jest zimnym raportem statystycznym, pozbawionym jakiejkolwiek nadprzyrodzonej perspektywy, bez słowa o grzechu, karze, nawróceniu, o ofierze Mszy, o sakramentach i królowaniu Chrystusa – co samo w sobie już stanowi jego potępienie.

Rekonstrukcja Całunu Turyńskiego w religijnym kościele, podkreślająca jego sakralny i tajemniczy charakter.
Świat

Całun Turyński a naturalistyczna taktyka rozmywania wiary: repetycja posoborowych uników

Vatican News informuje, że kard. Roberto Repole, jako „kustosz” Całunu Turyńskiego i arcybiskup Turynu, krytykuje publikację w Archaeometry sugerującą powstanie obrazu przez kontakt z płaskorzeźbą; powołuje się przy tym na dokument Międzynarodowego Centrum Badań nad Całunem (CISS), które przypomina, że liczne badania fizykochemiczne od dawna wykluczyły „pochodzenie malarskie lub wynikające z kontaktu z płaskorzeźbą”. CISS streszcza artykuł Cicero Moraesa jako powtórzenie starych tez o rzekomej „projekcji ortogonalnej” i wskazuje na błędy metodologiczne oraz ignorowanie danych o realnej krwi ludzkiej, co mocno akcentuje również Emanuela Marinelli. Równocześnie komunikat Repole’ego lawiruje między „neutralnością naukową” a dystansowaniem się „bez wchodzenia w meritum”. Konkluzja: zamiast wyznania prawdy wiary i podporządkowania nauki autorytetowi Objawienia, otrzymujemy biurokratyczny naturalizm i asekuracyjne „procedury”, które zacierają nadprzyrodzony charakter relikwii i osłaniają systemową rewolucję posoborową.

Rewerentne zdjęcie tradycyjnego wnętrza kościoła katolickiego z krzyżem i wiernymi w modlitwie, oddające duchową głębię i tradycję.
Świat

Kult kota jako substytut religii: naturalistyczna utopia „dobrostanu” zamiast królowania Chrystusa

Portal Opoka publikuje materiał marketingowy biura prasowego Mars, promujący kampanię WHISKAS „Koci Mrraj”. Tekst przedstawia badanie SW Research o więzi Polaków z kotami: 85% opiekunów uważa kota za członka rodziny, 68% – za „najlepszego przyjaciela”, 61% zwierza się kotom; opisuje zwyczaje (wspólne spanie, przyjęcia urodzinowe), podaje „behawioralne potrzeby” kotów, reklamuje „quiz osobowości” w Westfield Arkadia i zachęca do doboru produktów. Zamyka całość teza, że kontakt ze zwierzętami wspiera psychiczny i fizyczny dobrostan człowieka, a szczęście kota zależy od świadomej troski opiekuna. Ten tekst to manifest naturalistycznego humanitaryzmu, w którym zwierzę zastępuje bliźniego, dom staje się świątynią, a „dobrostan” – bóstwem.

Wnętrze kościoła katolickiego z kapłanem trzymającym krucyfiks i wiernymi w modlitwie, ukazujące wiarę i pobożność w tradycyjnym stylu.
Świat

Granice bez Króla: migracyjny chaos jako owoc odrzucenia porządku chrześcijańskiego

Portal Opoka informuje o skokowym wzroście nielegalnej migracji do Zjednoczonego Królestwa przez kanał La Manche (ponad 25 tys. osób od stycznia do lipca, wzrost o 50% r/r) oraz o reakcji władz: dodatkowe 100 mln funtów, 300 etatów w Narodowej Agencji do Walki z Przestępczością, technologie i sprzęt do zwalczania gangów przemytniczych. Cytowane są oceny premiera Keira Starmera, który zapowiada „wykorzystanie każdego narzędzia, aby zabezpieczyć granice”, oraz krytyczne komentarze opozycji i Nigela Farage’a, podważające skuteczność rzucania pieniędzy w problem. Artykuł przywołuje też kontekst zamieszek na tle etnicznym i politycznej instrumentalizacji tożsamości religijnej sprawcy morderstw, a także wskazuje na przeciążenie brytyjskiego systemu więziennictwa.
Tekst zamyka się w naturalistycznym horyzoncie: państwo, budżet, policja, służby, granice—bez słowa o nadprzyrodzonym porządku, o grzechu, o potrzebie panowania Chrystusa Króla, o realnych przyczynach cywilizacyjnej dezintegracji.

Kapłan modlący się przed krzyżem w skromnej, katolickiej świątyni, w pełni powagi i religijnej czci
Świat

Humanitarny szantaż i milczenie o sprawiedliwości: Gaza bez Boga, a nie bez korytarzy

Cytowany artykuł relacjonuje: Hamas zapowiada warunkową zgodę na dopuszczenie Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża do izraelskich zakładników w Strefie Gazy, jeśli Izrael „na stałe” otworzy korytarze humanitarne i wstrzyma naloty podczas dystrybucji pomocy. Wskazano, że według źródeł izraelskich pozostaje około 50 zakładników (z czego przy życiu ma być 20), przy czym Hamas dotąd blokował dostęp organizacji humanitarnych. Artykuł przytacza także informację o zamknięciu przejść granicznych 2 marca, mówi o kryzysie humanitarnym (braki żywności, wody, leków, energii) i o raporcie ONZ, który szacuje ponad 60 tys. ofiar cywilnych od początku operacji. Notuje komunikację Benjamina Netanjahu z przedstawicielem MKCK i oburzenie międzynarodowe po publikacji nagrania wychudzonego zakładnika. Zaznacza, że Rada Bezpieczeństwa ONZ zwoła sesję ws. zakładników. Całość wieńczy deklaracja Hamasu o kontynuacji walk. Tekst wpisuje się w naturalistyczną narrację „praw człowieka”, konsekwentnie przemilczając Boskie prawo, sprawiedliwość i moralne kryteria wojny – i tu tkwi jego trzonowy błąd.

Reverent scene w kościele katolickim z kapłanem trzymającym krucyfiks, delikatne oświetlenie świecami, ukazujące duchową głębię i wiarę.
Świat

Wojna bez Boga: naturalistyczny bełkot o „zawieszeniu broni” i sankcjach

Portal Opoka informuje o wywiadzie z ambasadorem USA przy NATO Matthewem Whitakerem, który w telewizji Newsmax komentuje zamiary administracji prezydenta Donalda Trumpa wobec Rosji: sankcje na eksport ropy i gazu, „ultimatum” dla Władimira Putina przekazane przez wysłannika Steve’a Witkoffa oraz dążenie do natychmiastowego „zawieszenia broni” i „powstrzymania zabijania”. Whitaker, używając wobec Putina określeń „chory, pokręcony i nielogiczny”, podkreśla, że celem jest zakończenie wojny dzięki dyplomacji, przy równoległej koordynacji przez USA dostaw „najnowocześniejszej broni” dla sojuszników i frontu ukraińskiego. Tekst przemilcza jakiekolwiek odniesienie do Praw Bożych, do społecznego Królowania Chrystusa, do moralnych warunków pokoju, redukując całość do gry sankcji, ceł i militarnego handlu – to manifest naturalizmu i politycznego cynizmu.

Kardynał w tradycyjnych szatach katolickich w kościele, trzymający krucyfiks, wyraz skupienia i pokory, symbolizujący duchową siłę i wiarę w obliczu światowych konfliktów.
Świat

Militarna pycha zamiast pokoju: „pokój przez siłę” jako dogmat świeckiej religii

Cytowany artykuł relacjonuje wypowiedzi Andrija Jermaka, szefa kancelarii prezydenta Ukrainy, który afirmuje logikę „pokoju przez siłę” po rozmieszczeniu przez USA okrętów podwodnych bliżej Rosji. Zacytowano też Donalda Trumpa, który wskazuje na demonstrację siły w odpowiedzi na groźby nuklearne Dmitrija Miedwiediewa. Całość przesycona jest naturalistyczną wiarą w geopolityczne zastraszanie jako środek „utrzymania pokoju”, przy zupełnym milczeniu o prawie Bożym, grzechu, nawróceniu i panowaniu Chrystusa Króla. To nie jest troska o pokój, lecz apoteoza świeckiej przemocy ubranej w retorykę bezpieczeństwa.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.