Artykuł z portalu EWTN News z 16 września 2025 roku opisuje historię Silvii Tomy, matki, która straciła syna Gabriela na białaczkę w 2021 roku. Kobieta dzieli się bólem samotnej agonii syna w czasie pandemii COVID-19, wspomina modlitwę Koronki do Miłosierdzia Bożego przy jego łożu śmierci oraz swoją wiarę, która miała ją podtrzymywać. Relacjonuje, jak syn, wychowany w wierze katolickiej, w okresie dojrzewania przeszedł na świadków Jehowy, podpisując zgodę na odmowę transfuzji krwi, lecz w chwili krytycznej, przed śmiercią, zgodził się na nią, co autorka interpretuje jako powrót do katolicyzmu. Wspomina spotkanie z „papieżem” Franciszkiem w 2019 roku, który obiecał modlić się o nawrócenie syna, oraz udział w „Jubileuszu Pocieszenia” z „papieżem” Leonem XIV 15 września 2025 roku. Ta relacja, ubrana w sentymentalny język cierpienia i nadziei, nie jest świadectwem autentycznej wiary katolickiej, lecz symptomatycznym przykładem, jak struktury posoborowe redukują dramat zbawienia duszy do naturalistycznej opowieści o ludzkiej pociesze, całkowicie pomijając grozę wieczności i konieczność integralnego wyznawania niezmiennej doktryny.