Relatywizując i pomijając głęboki wymiar nadprzyrodzony oraz prawdy objawione, artykuł z portalu eKAI relacjonuje wydarzenie kulturalne – VI Wieczornicę z Wyszyńskim, które odbyło się na Bachledówce. W tekście podkreśla się patriotyczno-kulturowe aspekty, odwołując się do słów Prymasa Tysiąclecia, jednakże nie ukazuje on istoty jego nauczania, będącego fundamentem katolickiego życia i prawdy objawionej. Autorzy skupiają się na symbolice, pieśniach i regionalnych tradycjach, odsuwając na bok prawdziwy nadprzyrodzony wymiar życia i świętości kardynała Wyszyńskiego.
Dalej, w tonie pełnym biurokratycznego entuzjazmu, pomija się fundamentalne prawdy wiary katolickiej, takie jak sakramenty, łaska, stan łaski, czy konieczność jedności z Kościołem katolickim, który jest jedynym depozytariuszem prawdy Objawionej. Zamiast tego, promuje się jedynie patriotyczny i regionalny wymiar, co jest wyrazem duchowej pustki i relatywizacji prawdy nadprzyrodzonej, będącej głównym celem życia chrześcijańskiego. W ten sposób artykuł staje się narzędziem promowania ideologii, która odwraca uwagę od istoty chrześcijańskiej nadziei, prowadząc wiernych do duchowego zubożenia i relatywizmu religijnego.
Najbardziej rażącym przejawem tego relatywizmu jest pomijanie nadprzyrodzonego wymiaru świętości i nauki Prymasa, którego życie i działalność były głęboko zakorzenione w wierze katolickiej. Zamiast tego, artykuł skupia się na wydarzeniu kulturalnym, które – choć może mieć znaczenie społeczne – nie ma nic wspólnego z prawdziwym duchem świętości, a jedynie z ideą promocji patriotyzmu i regionalizmu, pozbawioną fundamentu w prawdziwej wierze i nadziei.
Podsumowując, relacja ta ukazuje duchową pustkę i modernistyczne ujęcie, które odwraca uwagę od nauki Kościoła, od prawdy o Chrystusie Królu, i od sakramentów, prowadząc wiernych ku duchowemu bankructwu, relatywizmowi i idolatrii kultu tradycji pozbawionej nadprzyrodzonej treści. To kolejny krok w kierunku odarcia religii z jej nadprzyrodzonego wymiaru, co jest sprzeczne z nauczaniem Kościoła sprzed 1958 roku i zasadą *Fides et Ratio*.