Zbiór artykułów opartych na źródle tygodnikpowszechny.pl. Wszystkie materiały są konstruktywną krytyką oryginalnej publikacji w duchu integralnie katolickim.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) relacjonuje historię Josepha Awuah-Darko – performera wykorzystującego wątki zdrowia psychicznego i samobójstwa do budowy medialnego spektaklu. Tekst Tomasza Stawiszyńskiego diagnozuje mechanizmy społecznej manipulacji, proponując jako antidotum „jednolite kryteria oceny” oparte na empirycznej weryfikacji faktów.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) prezentuje wypowiedź ks. Adama Bonieckiego dotyczącą praktyk dyscyplinarnych w sprawie naruszeń celibatu w strukturach posoborowych. Autor stwierdza, że współczesny Kościół wykazuje „łagodność” wobec duchownych porzucających celibat, przyznając „zwykle” dyspensy. Wskazuje na trzy kategorie relacji księży z kobietami: młodzieńcze zauroczenie, „podwójną przynależność” oraz egoistyczne wykorzystywanie. Jako remedium proponuje reformę systemu formacji kapłańskiej poprzez podniesienie wieku kandydatów i zmianę modelu seminariów.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) publikuje refleksje Wacława Oszajcy SJ z okazji święta Podwyższenia Krzyża Świętego. Autor rozpoczyna od stwierdzenia, że „krzyż jest symbolem wieloznacznym”, by następnie rozwijać modernistyczną wizję chrześcijaństwa jako historycznego fenomenu, którego nie da się „prosto wytłumaczyć”, powołując się na Leszka Kołakowskiego. Artykuł kończy krytyką polityków odwołujących się do Boga „wszczynającego wojny”, co rzekomo nie odpowiada biblijnemu obrazowi Boga. W całym wywodzie nie pada ani jedno zdanie o Krzyżu jako Ofierze Przebłagalnej, zadośćuczynieniu za grzechy świata czy konieczności Kościoła do zbawienia.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) relacjonuje historię Jordana Loyda – amerykańskiego koszykarza, który otrzymał polskie obywatelstwo na kilka tygodni przed mistrzostwami Europy, stając się kluczowym graczem reprezentacji. Autor przedstawia naturalizację jako „inwestycję biznesową”, lecz jednocześnie próbuje budować narrację o spontanicznym związku Loyda z Polską, ilustrując to tańcem zawodnika przy piosence „Mój jest ten kawałek podłogi” i entuzjazmem kibiców z transparentem „Janusz Loydowski”. Tekst pomija jednak fundamentalne pytania o moralność tego procederu i jego konsekwencje dla pojęcia narodu.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) relacjonuje pracę asystentów osób z niepełnosprawnościami, eksponując wyzwania zawodowe i postulując ustawowe uregulowanie zawodu. Artykuł skupia się na materialnych i psychologicznych aspektach opieki, całkowicie pomijając duchowy wymiar cierpienia i katolicką koncepcję miłosierdzia.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) publikuje felieton Elizy Kąckiej składający się z serii migawek z codziennych spotkań: rozmowy w pociągu o „etycznych jajach”, matka zapatrzona w ekran kardiomonitora dziecka, staruszka pocieszająca się pokonanymi pchłami, kobieta wspominająca lisy jako „zwierzęta opiekuńcze” pod lasem. Autorka rejestruje te sceny w tonie melancholijnej obserwacji, gdzie ludzkie cierpienie i poszukiwanie sensu rozgrywa się wyłącznie w horyzoncie immanencji – bez odniesień do łaski, ofiary przebłagalnej czy nadprzyrodzonego celu człowieka.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) publikuje tekst „abp.” Grzegorza Rysia pt. „Przyzwyczajamy się do dawnych sposobów i dróg myślenia, przeżywania, działania. A On chce dla nas ciągłej nowości”, w którym hierarcha posoborowej struktury promuje modernistyczną koncepcję „paschalnej nowości” jako rzekomego antidotum na stagnację duchową. Autor powołuje się na fragment Ewangelii o nowym winie i starych bukłakach (Łk 5, 36-39), by uzasadnić tezę o konieczności permanentnego „zabijania historii” w życiu Kościoła. Jako wzór stawia „ks.” Piotra Orosa – męczennika „zabitego z polecenia KGB w sierpniu 1953 r.” – który rzekomo przekonywał, że „ubogiemu dać trzeba to, co się ma najlepszego”. Tekst stanowi klasyczny przykład modernistycznej herezji potępionej przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili sane exitu.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) relacjonuje przemiany w amerykańskiej popkulturze po zamachach z 11 września 2001 r., wskazując na odrodzenie muzyki country, upadek artystów takich jak Mariah Carey oraz rolę programów rozrywkowych w „uzdrawianiu narodu”. Artykuł pomija jednak fundamentalną diagnozę: tragedia stała się pretekstem do pogłębienia apostazji kulturowej, zastępując nadprzyrodzoną nadzieję bałwochwalczym kultem rozrywki, narodowego egoizmu i terapeutycznego naturalizmu.
Portal „Tygodnik Powszechny” (9 września 2025) prezentuje wywiad z Karoliną Wigurą, socjolożką i współzałożycielką „Kultury Liberalnej”, jako rzekomo „inspirującą” refleksję o wieku średnim. Tekst promuje wizję dojrzałości jako czasu „szczerości z samym sobą”, „osobistej wolności” oraz odrzucenia presji społecznej, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar ludzkiego życia.
Portal Tygodnik Powszechny (9 września 2025) prezentuje analizę zjawiska „menedżerów biedy” – osób wykorzystujących osoby ubogie i wykluczone do generowania przychodów przez media, pod pozorem pomocy. Autorka, Olga Drenda, wskazuje na dwuznaczną rolę twórców dokumentujących ludzką nędzę, od XIX-wiecznych fotografii Jacoba Riisa po współczesne patostreamy. Choć formalnie potępia instrumentalizację cierpienia, cała argumentacja zbudowana jest na relatywistycznych podstawach, pomijających nadprzyrodzoną godność człowieka i objawione prawa moralne (lex divina).
