Zbiór artykułów opartych na źródle tygodnikpowszechny.pl. Wszystkie materiały są konstruktywną krytyką oryginalnej publikacji w duchu integralnie katolickim.
Portal „Tygodnik Powszechny” (6 października 2025) relacjonuje upadek polityczny Szymona Hołowni i jego formacji Polska 2050, przedstawiając go jako ofiarę „politycznego szamba”. Ten naturalistyczny opis dramatycznie odsłania głębszy kryzys – bankructwo projektu budowanego na relatywizmie aksjologicznym i bezbożnym humanitaryzmie.
Portal Tygodnik Powszechny (6 października 2025) relacjonuje sukces literacki Elizy Kąckiej, której książka „Wczoraj byłaś zła na zielono” zdobyła podwójną Nagrodę Nike, sprzedając się w ponad 10 tys. egzemplarzy. Dzieło przedstawiane jest jako „przejmująca opowieść” o macierzyństwie dziecka w spektrum autyzmu, łącząca wątki autobiograficzne z elementami antycznej tragedii i japońskiego anime. Autorzy entuzjastycznie opisują konstrukcję świata przedstawionego, gdzie „las i jego zwierzęta mają dusze”, a codzienność przekształca się w „fantastyczne przygody”. Artykuł pomija jednak fundamentalne kwestie duchowe, redukując ludzkie dramaty do poziomu czysto naturalistycznego.
Portal Tygodnik Powszechny (5 października 2025) relacjonuje XIX Konkurs Chopinowski w Warszawie jako „globalną imprezę”, podkreślając jej medialny zasięg, tłumy i technologiczne udogodnienia dla widzów. Autor Jakub Puchalski zachwyca się „radością słuchania muzyki Chopina” w oderwaniu od jej transcendentnego wymiaru, redukując sacrum sztuki do czysto zmysłowego doświadczenia.
Portal „Tygodnik Powszechny” (3 października 2025) przedstawia różaniec jako „żywotną i popularną” modlitwę, cytując dominikanina o. Cypriana Klahsa, tercjarkę dominikańską Magdalenę Pawłowicz oraz ks. Teodora Sawielewicza. Artykuł opisuje mechaniczne aspekty modlitwy różańcowej, jej „uspokajającą moc” oraz ekumeniczne i międzyreligijne paralele, pomijając całkowicie jej nadprzyrodzony charakter jako arma fidei (broń wiary) przeciwko herezjom.
Portal Tygodnik Powszechny (3 października 2025) relacjonuje film Michała Kwiecińskiego „Chopin, Chopin!” jako próbę modernistycznej dekonstrukcji postaci kompozytora, sprowadzonej do roli „figlarnego dandysa” i „celebryty kroczącego ku śmierci na pełnej petardzie”. Recenzentka Anita Piotrowska chwali „kreatywne potraktowanie XIX-wiecznych realiów”, lecz ubolewa nad brakiem odpowiedzi na pytanie: dlaczego Chopin wielkim artystą był. Filmowa biografia pomija całkowicie katolickie dziedzictwo kompozytora, redukując jego życie do fizjologicznego umierania i salonowych anegdot.
Tygodnik Powszechny (3 października 2025) przedstawia recenzję duńskiego filmu „Niezamierzone ofiary” jako „kameralne kino moralnego niepokoju”. Fabuła koncentruje się na dramacie neurolożki Alexandry (Özlem Saglanmak), która po błędnej diagnozie nastolatka ukrywa prawdę przed jego matką (Tryne Dyrholm), kierując się „medycyną defensywną”. Artykuł chwali film za „prześwietlenie szpitalnych realiów” i „uwrażliwienie na emocjonalne koszty lekarskiej pracy”, pomijając jakiekolwiek odniesienie do sakralnego wymiaru ludzkiego cierpienia i etyki chrześcijańskiej.
Portal „Tygodnik Powszechny” (3 października 2025) relacjonuje rozwój sytuacji wokół konfliktu izraelsko-palestyńskiego, koncentrując się na tzw. „planie pokojowym” Donalda Trumpa oraz incydencie z porwaniem międzynarodowej flotylli humanitarnej przez izraelskie siły specjalne. Autor artykułu, Maciej Augustyn, przedstawia te wydarzenia jako walkę o „sprawiedliwość” i „prawa człowieka”, całkowicie pomijając perspektywę nadprzyrodzoną i katolicką naukę o społecznym panowaniu Chrystusa Króla.
Portal Tygodnik Powszechny w artykule z 2 października 2025 roku przedstawia sylwetkę Jane Goodall jako pionierki badań nad szympansami, której praca rzekomo zmieniła nasze rozumienie ludzkiej natury. Autor tekstu, Łukasz Kwiatek, gloryfikuje teorie ewolucji i pokrewieństwa między człowiekiem a zwierzętami, całkowicie pomijając katolicką naukę o stworzeniu człowieka na obraz Boga i nieprzemijającej wartości ludzkiej duszy.
Portal [Tygodnik Powszechny] informuje o nominacjach do Nagrody Conrada 2025, prezentując piątkę debiutujących autorów, których twórczość koncentruje się na postmodernistycznych eksperymentach, relatywizacji tożsamości oraz destrukcyjnych reinterpretacjach polskiej tradycji. Wśród nominowanych znaleźli się Marta Hermanowicz, Jul Łyskawa, Kinga Sabak, Izabela Tadra i Patryk Zalaszewski – ich dzieła łączy konsekwentne odrzucenie katolickiego porządku aksjologicznego na rzecz dekadencji kulturowej.
Portal Tygodnik Powszechny (30 września 2025) prezentuje rozmowę z Hanną Nordenhök, promującą jej powieść Wonderland jako dzieło eksplorujące „kłamstwo jako naturalny mechanizm społeczny”. W wywiadzie autorka deklaruje: „Kłamiemy – i właśnie to, że kłamstwo jest wpisane w naszą naturę, najbardziej mnie fascynuje”. Artykuł bezkrytycznie powiela modernistyczną narrację o relatywizmie prawdy, gdzie „pojęcie kłamstwa straciło sens”, a jedynym kryterium staje się skuteczność autoprezentacji. Całość stanowi symptomatyczny przykład oderwania od katolickiego rozumienia prawdy jako fundamentu ładu moralnego.
