Irlandzka poczta wydała znaczek upamiętniający 100-lecie święceń Hugh O’Flaherty’ego, rzekomego „zbawcy 6500 Żydów” w okupowanym Rzymie. Portal ekai.pl (29 października 2025) przedstawia go jako bohatera, „używającego swej pozycji w Kurii Rzymskiej do ukrywania zbiegów przed nazistami”. Tymczasem analiza faktów przez pryzmat katolickiej doktryny odsłania niepokojące sprzeczności.
Portal Gość Niedzielny (29 października 2025) relacjonuje eskalację przemocy w Strefie Gazy, gdzie izraelskie naloty spowodowały śmierć co najmniej 50 osób i obrażenia 200 innych. Kontrolowana przez Hamas „obrona cywilna” oskarża Izrael o „rażące naruszenie rozejmu”, podczas gdy władze w Jerozolimie wskazują na terrorystyczne prowokacje. Amerykańscy urzędnicy, w tym wiceprezydent J.D. Vance, usiłują utrzymać kruchy proces pokojowy zainicjowany przez administrację Trumpa. Katastrofalny bilans ofiar cywilnych potwierdza jedynie bankructwo świeckich rozwiązań politycznych oderwanych od Boskiego porządku.
Portal eKAI (13 grudnia 2023) relacjonuje oświadczenie hierarchów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego w Polsce, wyrażające „wielkie niezrozumienie, ból i przykrość” wobec decyzji IPN o umorzeniu śledztwa w sprawie akcji „Wisła” z 1947 r. Autorzy dokumentu określają wysiedlenie Ukraińców i Łemków jako „zbrodnię stalinowską”, domagając się „moralnego osądzenia” oraz „materialnego zadośćuczynienia”. Wypowiedź stanowi klasyczny przykład rewizjonizmu historycznego podszytego nacjonalistyczną martyrologią, sprzecznego z katolicką nauką o prawach władzy świeckiej i obowiązkach wobec dobra wspólnego.
Portal eKAI (25 września 2025) relacjonuje wypowiedzi „abpa” Georga Gänsweina, który twierdzi, iż „wyciągnięta ręka papieża nie została przyjęta przez stronę rosyjską” w kontekście rzekomych wysiłków pokojowych „stolicy apostolskiej” w konflikcie rosyjsko-ukraińskim. „Nuncjusz apostolski w krajach bałtyckich” miał stwierdzić, że dyplomacja neo-kościoła „zawodzi przede wszystkim z powodu Moskwy”, uzależniając skuteczność mediacji od „szczerego zaufania” stron konfliktu. Artykuł wychwala rzekome „moralne wsparcie” udzielane przez „papieża” Leona XIV, a także zawiera pochwały dla jego niedawnych wypowiedzi potwierdzających zastrzeżenie kapłaństwa dla mężczyzn oraz krytykę dokumentu Fiducia supplicans. W tekście pojawia się także aprobata dla „inicjatywy zbliżenia” zwolenników i przeciwników „mszy trydenckiej”. Całość stanowi klasyczny przykład modernistycznej pseudoteologii, gdzie naturalizm zastępuje nadprzyrodzoną misję Kościoła.
Portal eKAI (19 października 2025) relacjonuje obchody 41. rocznicy śmierci ks. Jerzego Popiełuszki, przedstawiając go jako „męczennika za prawdę” oraz „świadka wiary i wolności”. Abp Adrian Galbas w homilii stwierdził, że „prawda jest nieśmiertelna”, przywołując nauczanie Arystotelesa, Benedykta XVI i Katechizmu Kościoła Katolickiego.
Portal Opoka (27 października 2025) przedstawia tekst ks. Michała Kwitlińskiego o „fundamentach Kościoła”, mieszając elementy doktryny katolickiej z modernistycznymi relatywizacjami. Autor pisze o „nadprzyrodzonym charakterze” Kościoła, lecz jednocześnie dopuszcza myśl o jego „dostosowywaniu do współczesnych teorii politycznych”. Artykuł stanowi klasyczny przykład posoborowej schizofrenii doktrynalnej, gdzie pozornie ortodoksyjne sformułowania służą przemycaniu rewolucyjnych idei.
Portal Gość Niedzielny (25 października 2025) relacjonuje rewelacje byłego litewskiego generała Jonasa Vytautasa Zukasa dotyczące rzekomej interwencji Angeli Merkel w 2014 roku. Według doniesień, była kanclerz Niemiec miała nakłaniać ukraińskie władze do zaniechania obrony parlamentu na Krymie przed rosyjską agresją. „Die Welt” komentuje to jako element szerszego kryzysu wizerunkowego Merkel w Europie Środkowo-Wschodniej, wskazując na trzy obszary zarzutów: politykę energetyczną (Nord Stream 2), „naiwność” wobec Rosji oraz kontrowersyjną politykę migracyjną. Artykuł ogranicza się jednak do płaskiej analizy geopolitycznej, całkowicie pomijając metafizyczne źródła kryzysu – apostazję Zachodu od regnum Christi (królestwa Chrystusowego).
Portal LifeSiteNews relacjonuje wypowiedź Donalda Trumpa, który podczas rozmowy na pokładzie Air Force One wyraził głęboką niepewność co do swojego zbłazenienia: „Nie sądzę, żeby cokolwiek mogło mnie wprowadzić do nieba… Możliwe, że nie jestem przeznaczony do nieba”, wskazując jednocześnie na miliony istnień uratowanych jego zdaniem poprzez jego politykę jako główne dziedzictwo. Ten jawny przykład pelagiańskiego autoredencjonizmu obnaża całkowite zerwanie współczesnej kultury z nadprzyrodzonym porządkiem łaski.
Portal eKAI relacjonuje sytuację Andżeja Poczobuta — dziennikarza skazanego przez białoruski reżim na 8 lat kolonii karnej za „podżeganie do nienawiści” poprzez działalność w Związku Polaków na Białorusi i publikacje historyczne. Artykuł koncentruje się na „prawach człowieka”, „negocjacjach dyplomatycznych” i „politycznych gwarancjach”, całkowicie pomijając teologiczny wymiar prześladowań oraz obowiązek obrony katolickiej tożsamości narodów.
Portal Opoka relacjonuje obchody rocznicy śmierci Augusta Hlonda, przedstawiając go jako wzór „prymasa trudnych czasów” i „ojca duchownego narodu”. Chwali się jego rzekomą nieugiętością wobec komunistów, maryjnością i założeniem Towarzystwa Chrystusowego. Cytowany ks. Bogusław Kozioł kreuje Hlonda na prekursora „tryptyku” z Wyszyńskim i Wojtyłą, utrzymując, że wszyscy trzej mieli „wspólny mianownik” mariański. Artykuł przemilcza jednak kluczowe doktrynalne niebezpieczeństwa związane z mitologizacją postaci działających w okresie przedsoborowej zapaści.
