duchowość

Rekonstrukcja tradycyjnego katolickiego wnętrza kościoła, starszy ksiądz modlący się z zapalonym świecami, w otoczeniu witraży przedstawiających świętych, wywołująca uczucie szacunku i duchowej refleksji
Posoborowie

Hongkoński „kapelan” o atrakcyjności Kościoła: humanitaryzm zamiast królowania Chrystusa

eKAI (06 sierpnia 2025) publikuje rozmowę Krzysztofa Tomasika z Remigiuszem Rémy Kurowskim, pallotynem, „kapelanem” francuskojęzycznej wspólnoty w Hongkongu. Rozmówca opisuje „wolność” religijną w mieście, akcentuje uprzejmość społeczną wobec znaków religijnych, chwali pluralizm, relacjonuje logistykę duszpasterstwa „w ruchu” (kaplica dominikanów, Msze w plenerze, na plaży), podkreśla „otwartość” duchową Azji i mówi o chrześcijaństwie jako „atrakcyjnym”, głównie przez pomoc biednym i nie-narzucanie wymagań. Padają stwierdzenia o „prawie miłości akceptowanym w wolności”, o potrzebie „transcendencji zakorzenionej w immanencji”, przy równoczesnej pochwałach „szacunku dla każdej religii”. Pointa: humanitarna użyteczność i pluralistyczna poprawność zastępują integralną misję Kościoła i królowanie Chrystusa nad narodami – to jest sedno krytyki.

Kapłan katolicki w ornatach przed ołtarzem z krucyfiksem, w otoczeniu żołnierzy w mundurach podczas uroczystości na zewnątrz, podkreślając religijną harmonię i tradycję katolicką.
Polska

Militarna ceremonia bez Boga: świecka pompa zamiast katolickiego porządku

Portal Opoka informuje o uroczystości na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie, podczas której nowo zaprzysiężony prezydent Karol Nawrocki przejął zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi RP. Podano, że prezydent przyjął meldunek od generała Wiesława Kukuły, w asyście ministra Władysława Kosiniaka‑Kamysza powitał dowódców, oddał honory sztandarom i wygłosił pierwsze przemówienie w roli zwierzchnika sił zbrojnych. Relacja ma charakter kronikarski, usprawiedliwiający formalny rytuał państwowy. Kończy ją laudacja w sekcji „Polecane”, łącząca przekaz z innymi pozycjami medialnymi, w tym z wątkiem „Mszy św. po zaprzysiężeniu” – bez wskazania na prymat Prawa Bożego nad państwowym i bez minimalnej próby odwołania do porządku nadprzyrodzonego. Teza: to jest modelowy przykład naturalistycznego państwowego kultu, w którym wojskowa pompa zastępuje wyznanie królewskiej władzy Chrystusa nad narodami.

Szczegółowe zdjęcie tradycyjnej pielgrzymki katolickiej, wierni idący ku świątyni z modlitwą i pokorą, podkreślając głębię wiary i nadzieję.
Kurialiści

Pielgrzymka w cieniu posoborowej iluzji: naturalizm, technokratyczna dewocja i milczenie o łasce

eKAI relacjonuje wyjście 47. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Radomskiej na Jasną Górę pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Kolumny z Radomia, Opoczna, Skarżyska i Starachowic liczą 37 grup. Mszy inicjującej przewodniczył bp Marek Solarczyk, zachęcając do „bliskości z Bogiem” i „nadziei”. Dyrektor „pielgrzymki” ks. Krzysztof Bochniak akcentuje frekwencję i „wspólnotę Kościoła wędrującego”. Wypowiedzi młodych podkreślają relacje międzyludzkie i „modlitwę w drodze”. Kulminacją ma być spotkanie na Przeprośnej Górce przy sanktuarium „św. Ojca Pio”, a cały projekt wspiera aplikacja „pielgrzyma” z trasami, nagraniami i możliwością śledzenia lokalizacji grup. To wszystko spina ton słodkiej psychologii i pastoralnego marketingu; milczy się o grzechu, nawróceniu, pokucie i konieczności łaski uświęcającej – a więc o rzeczach istotnych, bez których pobożność staje się widowiskiem i pustym rytuałem usankcjonowanym przez posoborowy naturalizm.

Reverentna scena katolicka z duchownym modlącym się przed krzyżem w kościele, symbolizująca wiarę i duchową głębię
Posoborowie

Pacyfistyczne miraże „Leona XIV” wobec grozy atomu: milczenie o Królu, który jedynie daje pokój

Cytowany artykuł relacjonuje wypowiedź „papieża” Leona XIV podczas audiencji ogólnej w Watykanie z okazji 80. rocznicy Hiroszimy i Nagasaki. „Leon XIV” zapewnia o modlitwie za ofiary oraz stwierdza, że wydarzenia te są „uniwersalnym ostrzeżeniem” przed wojną i bronią nuklearną. Następnie apeluje, by „złudne poczucie bezpieczeństwa oparte na groźbie wzajemnego zniszczenia ustąpiło miejsca narzędziom sprawiedliwości, praktyce dialogu i zaufaniu do braterstwa”. Język oraz treść wpisują się w posoborowy humanitaryzm bez Krzyża i bez królowania Chrystusa, co samo w sobie stanowi wyrok: mówienie o pokoju poza panowaniem Chrystusa Króla jest jałowym frazesem i duchowym oszustwem.

Rekolekcje katolickie w tradycyjnej świątyni, kapłan modlący się z wiernymi, spokojna i duchowa atmosfera, światło i kolorystyka podkreślająca sakralną atmosferę
Posoborowie

Oaza w Rzymie: emocje zamiast łaski, kult człowieka zamiast panowania Chrystusa

Cytowany artykuł relacjonuje rekolekcje oazowe trzeciego stopnia Ruchu Światło-Życie w Rzymie (27 uczestników z Polski, Niemiec, Anglii i Białorusi), zorganizowane przez Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji „Drogocenna Perła” z Carlsbergu. Rekolekcje zbiegły się z „Jubileuszem Młodzieży”, którego kulminacją były masowe spotkania z „papieżem” Leonem XIV i emocjonalne deklaracje młodych o „młodym Kościele”, radości ze spotkania z „papieżem”, akcentowaniu „pokoju”, „wspólnoty” i „piękna Kościoła”. Wspominany jest patronat Jana Pawła II nad oazami w Rzymie od 1979 r., a narracja młodych sprowadza się do zachwytu nad masowym zgromadzeniem, „adoracją w ciszy”, „rolą Maryi jako Matki Kościoła” oraz wzruszeniem wobec „ogromu posługi papieża”. Zasadniczy ton – sentymentalno-psychologiczny, bez jakiegokolwiek odwołania do dogmatu, łaski uświęcającej, nawrócenia i królowania Chrystusa nad narodami. Konkluzja reportażu to propaganda masowych zgromadzeń i zachęta do wsparcia „niesienia słowa Papieża”.
To nie jest opis katolickich rekolekcji, lecz kronika modernistycznego kultu człowieka i autorytetu medialnego, w którym łaska i prawda zostały zastąpione emocją i socjotechniką.

Rewersyjna scena modlitwy katolickiej w kościele, kapłani w tradycyjnych szatach, w świetle świątecznego okna, skupieni na modlitwie i wierze.
Polska

„Polska normalna”? Naturalistyczna wizja państwa bez Chrystusa Króla

eKAI relacjonuje zaprzysiężenie Karola Nawrockiego na urząd Prezydenta RP, jego orędzie oraz plan zainicjowania prac nad nową Konstytucją do roku 2030. W przemówieniu podkreślił: utrzymanie suwerenności Polski w ramach Unii Europejskiej, wzmocnienie wschodniej flanki NATO, modernizację państwa (CPK), „ponadpolityczne porozumienie” i „Polskę normalną, przywiązaną do swoich wartości”. Zapowiedziano również udział najwyższych figur posoborowych w liturgii w Archikatedrze św. Jana Chrzciciela i sakralizację wydarzenia poprzez Mszę „w intencji Ojczyzny”. Konkluzja: mamy do czynienia z programem czysto naturalistycznym, w którym Polska zostaje odarta z prymatu Praw Bożych i podporządkowana idolatrii demokracji, praw człowieka, Unii i NATO.

Rewerentne ujęcie katolickiego księdza modlącego się przed krzyżem w tradycyjnym kościele, symbol wiary i pokory.
Posoborowie

„Miłość uprzedzająca” bez Krzyża: naturalistyczna redukcja Przemienienia

eKAI (06 sierpnia 2025) relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV do Polaków podczas audiencji generalnej, w którym znalazły się życzenia i pouczenia moralno-psychologiczne związane ze świętem Przemienienia Pańskiego, a także streszczenie katechezy: akcent na „miłość uprzedzającą”, „gesty gotowości”, „przebaczenie ofiarowane z góry”, „przygotowanie Paschy” w życiu oraz sugestia, że „Jezus pragnie szczęścia człowieka” i „czeka na odpowiedź” ze strony człowieka. Cytowany artykuł relacjonuje również elementy folklorystyczne obecnych grup. Zasadniczy problem: naturalistyczne spłaszczenie tajemnicy Przemienienia i Paschy do sentymentalnych dyrektyw, przy jednoczesnym milczeniu o stanie łaski, ofierze przebłagalnej i królewskim panowaniu Chrystusa nad narodami.

Reverentny katolicki kapłan w tradycyjnym ornacie w głębokiej modlitwie przed krzyżem w kościele, symbolizujący duchową pokorę i wiarę ponad świeckie odznaczenia
Polska

Kult odznaczeń zamiast królowania Chrystusa. Państwo bez łaski chwali same siebie

Portal Opoka informuje o ceremonii na Zamku Królewskim (06.08.2025), podczas której Prezydent Rzeczypospolitej Karol Nawrocki objął zwierzchnictwo nad Orderem Orła Białego i Orderem Odrodzenia Polski, stając się ich Wielkim Mistrzem i przewodniczącym Kapituł. Przypomniano genezę i znaczenie odznaczeń, ich rzekomy „głęboki wymiar historyczny i symboliczny”, zapowiedziano przemówienie prezydenta. Całość jest hołdem dla państwowego rytuału, pozbawionym choćby jednego słowa o panowaniu Chrystusa Króla, łasce, prawie Bożym i celu władzy wedle prawa naturalnego i Objawienia – czyli afirmacją naturalizmu i świeckiego kultu narodu.

Rekreacja pielgrzymów katolickich na drodze do Jasnej Góry o świcie, ukazująca duchową podróż i oddanie wiernych tradycji katolickiej
Kurialiści

Płocka pielgrzymka i „remont serca”: pastoralna fasada bez nadprzyrodzoności

eKAI relacjonuje rozpoczęcie 44. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Płockiej na Jasną Górę (6 sierpnia 2025). W katedrze na Tumskim Wzgórzu odprawiono Mszę o świcie, po czym pątnicy wyruszyli pod hasłem „Płoccy pielgrzymi nadziei”. Bp Szymon Stułkowski, przewodniczący posoborowej „Eucharystii”, określił pielgrzymowanie jako duchowy „remont” serca, nawiązując do Przemienienia na Taborze; zapowiedział też, że przejdzie cały szlak, niosąc „w sercu całą diecezję” i modląc się o błogosławieństwo. Przytoczono wypowiedzi uczestników o intencjach i „nauce troski o bliźnich”. Całość spięta jest jubileuszową retoryką i logistyką trasy. Teza: ten tekst – w tonie humanitarnego optymizmu – maskuje rzeczywiste zniszczenie kultu, depozytu wiary i samego pojęcia łaski, redukując chrześcijaństwo do sentymentalnej wędrówki i „remontu” uczuć.

Religijne wnętrze kościoła katolickiego z ołtarzem, krzyżem i świecami, symbolizujące wiarę i pokój w tradycyjnej katolickiej atmosferze.
Świat

Humanitarny sentymentalizm zamiast wiary: Gazą handlują, Kościół milczy

Portal Opoka informuje o deklaracji Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego (AJC), który przekaże 25 tys. dolarów na odbudowę kościoła Świętej Rodziny w Gazie, uszkodzonego w izraelskim ataku rakietowym 17 lipca. Cytuje słowa Teda Deutcha o „solidarności z katolickimi braćmi i siostrami” oraz aplauz kard. Timothy’ego Dolana, podkreślając „wspólne człowieczeństwo” żydów i katolików. Równocześnie przywołuje barbarzyński apel rabina Ronena Szaulowa o śmierć wszystkich Gazańczyków i notuje eskalację konfliktu. Cała narracja opiera się na humanitarnym moralizowaniu, które relatywizuje winę, przemilcza Chrystusowe panowanie i redukuje misję Kościoła do świeckiego pacyfizmu – i to jest istota błędu.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.