ekai.pl

Fotografia realistyczna tradycyjnej katolickiej mszy na zewnątrz, z kapłanami i wiernymi w modlitewnym skupieniu na tle górskiego krajobrazu, ukazująca duchową powagę i pobożność.
Polska

Wolność jako łaska: polemika z przesłaniem mszy Ludzi Gór pod Turbaczem

Portal eKAI relacjonuje, iż w niedzielę 10 sierpnia na Polanie Rusnakowej pod Turbaczem zgromadziło się setki wiernych na uroczystej Mszy św., której przewodniczył „kardynał” Grzegorz Ryś. W liturgii uczestniczyli górale w strojach regionalnych, Związki Podhalan, strażacy i liczne delegacje. W homilii, którą przekazano dosłownie w relacji, hierarcha podkreślił, że wolność „jest łaską, ona jest darem, który dostajemy od Pana” i że „wolność nie można wyćwiczyć ani kupić” – decyzja o jej przyjęciu pozostaje więc „w nas”. Zaznaczył także, odnosząc się do ks. prof. Józefa Tischnera, że Bóg jest autorem wolności, a człowiek nie powinien być zmuszany do niczego. W oprowadzającej słowie wspomniano o Tischnerze i Kazimierzu Tischnerze, a sama liturgia miała charakter góralskiej celebracji w otoczeniu natury, z udziałem kapeli i orkiestry dętej. Przed zakończeniem Mszy podziękowano duchowieństwu i organizatorom, a portal apeluje do hojności w celu utrzymania medialnego profilu wydarzeń. Relacja kończy się krótkim podsumowaniem, iż wolność staje się „pozytywnością” w pyszną praktykę duchową. W skrócie: relacja przedstawia nabożeństwo pod Turbaczem jako potwierdzenie swoistej duchowej „wolności” oraz duchownych wysokiej rangi, którzy ją interpretują jako dar Boży i decyzję jednostki. „Wolność jest łaską” – to chyba najważniejsze zdanie z przekazu, które będzie kluczem do dalszej krytyki. Portal VaticanNews relacjonuje: „Wolność jest łaską, ona jest darem, który dostajemy od Pana.” Powyższa relacja, choć zdaje się być pastoralna, ukrywa pod góralską elokwencją oraz symbolicznym scenariuszem pewne niebezpieczeństwa: redukcję roli Kościoła do „miejsca” duchowego dla liberalnego pojęcia wolności, bez jasnego odniesienia do sakramentalnej i nadprzyrodzonej rzeczywistości Kościoła. Na koniec warto podkreślić, że artykuł kończy się apelem o wsparcie portalu, co już samo w sobie wskazuje na pewien medialny charakter wydarzenia. W ten sposób cytowany materiał kreśli obraz wolności jako łaski, ale bez konfrontacji z niezmiennym nauczaniem Kościoła sprzed 1958 roku. Teza: relacja ukazuje wagę wolności, nie dostarczając jednak krytycznej, dogłębnej analizy teologicznej jej rozumienia w tradycyjnej, niezmienionej nauce Kościoła.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie katolickiego kościoła z biskupem w liturgicznych szatach, modlitewna atmosfera, głęboka wiara i tradycyjna duchowość, podkreślająca wierność naukom Kościoła katolickiego.
Kurialiści

Krytyka medialnych ataków na abp. Jędraszewskiego według Tradycji Kościoła

Cytowany artykuł informuje o stanowisku sygnatariuszy w obronie JE ks. „abp.” Marka Jędraszewskiego, metropolity krakowskiego, przeciwko rzekomemu znieważaniu go w mediach. W tekście wskazano na Gazetę Wyborczą oraz onet.pl jako podmioty naciskające na Kościół, sugerując, że media te publikują „podłe i kłamliwe” opisy, które podważają zaufanie wiernych do pasterskiej misji Kościoła. List sygnatariuszy podkreśla także ingerencję mediów w autonomię Kościoła oraz próbę wywarcia wpływu na decyzje kurią i urzędujących przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, w tym nuncjusza w Polsce. Wreszcie autorzy stanowiska żądają zaprzestania takich działań i ostrzegają wiernych przed bezkrytym przyjmowaniem przekazów mediów, które – jak twierdzą – mogą być zmanipulowane.
„W tego rodzaju naciskach rej wodzi Gazeta Wyborcza oraz portal onet.pl” — to sformułowanie, które rzuca cień na neutralność mediów i odsłania rysujące się w tekście zmaganie o wpływ na struktury Kościoła. „Stanowczo sprzeciwiamy się tego rodzaju ingerencji mediów w niezależność Kościoła” — brzmi deklaracja, która ma być fundamentem dalszych narracji; jednakże sama retoryka stawia pytania o prawdę objawioną i o kryteria oceny publicznej misji Kościoła.
Relacja kończy się apelem o świadczenie prawdy i ostrzeżeniem przed bezkrytycznym przyjmowaniem przekazów medialnych. Portal eKAI oraz powiązane media są przedstawione jako narzędzia ataku na Kościół, co budzi wniosek, że aktualne napięcia między Kościołem a światem zewnętrznym mają charakter systemowy, a ich rozstrzygnięcie musi być rozważane w kategoriach przynależności do „prawdy” Kościoła i jego misji.
Zakończenie artykułu, w którym autorzy wyrażają nadzieję na obronę „prawdy” i apelują o powstrzymanie ataków, pozostawia czytelnika z tezą, że konflikt między katolicką hierarchią a mediami jest symptomem większych procesów relatywizmu i sekularizacji. Teza dalszej analizy: tekst ujawnia, iż obrona duchowa i hierarchiczna Kościoła w obliczu mediów staje się preludium do nowoczesnego konfliktu o autorytet, który – zgodnie z dawną, niezmienną tradycją katolicką – musi być rozstrzygany nie na drodze dialogu bezbożnego świata, lecz przez wierność prawdziwej nauce i publicznemu panowaniu Chrystusa Króla nad wszystkimi ludźmi i narodami.

Fotografia realistyczna wiernych katolickich w tradycyjnej procesji pielgrzymkowej, idących ku Jasnej Górze, ukazująca pobożność i wiarę w duchu katolickiej Tradycji.
Posoborowie

Oblicze duchowości i teologii w świetle pielgrzymki na Jasną Górę – krytyczna analiza od strony integralnej nauki katolickiej

Relatywizacja i modernistyczna hermeneutyka w relacji o najstarszej pielgrzymce w Polsce, która wyruszyła 9 sierpnia 2025 roku z Kalisza na Jasną Górę, stanowi kolejny przejaw duchowego i teologicznego bankructwa, jakie dokonuje się pod egidą soborowego liberalizmu. Portal ekai relacjonuje wydarzenie, które – mimo pozorów tradycyjnej pobożności – ukazuje głęboki kryzys wiary katolickiej, wynikający z odrzucenia niezmiennej nauki Kościoła i aprobaty dla nowoczesnych koncepcji duchowości, sprzecznych z Tradycją i magisterium sprzed 1958 roku. Pod pozorem pielgrzymki nadziei i ufności w Boże prowadzenie, ukryte są błędy, które zagrażają duszom wiernych, prowadząc je na manowce ekumenizmu, relatywizmu moralnego i subiektywizmu religijnego.

Fotografia realistyczna wnętrza kościoła katolickiego podczas uroczystej mszy, z kapłanem w tradycyjnych szatach i wiernymi w modlitwie, oddająca ducha sakralności i ortodoksji z tradycyjnego katolickiego punktu widzenia.
Posoborowie

Kult urzędu zamiast wiary: apoteoza Leona XIV w cieniu grobu Piotra

Vatican News PL relacjonuje poranną Mszę w Bazylice św. Piotra, podczas której ks. Dariusz Giers, administrator Watykańskiej Fundacji Jana Pawła II, wzywa do modlitwy za „papieża” Leona XIV i głosi, że „na jego wyznaniu wiary buduje się teraz Chrystusowy Kościół”. Homilia osnuta jest wokół Mt 16,15–19, podkreśla pierwszeństwo natchnienia Bożego u Piotra, przywołuje Franciszka i Jana Pawła II, akcentuje rzekomy obowiązek miłości do papieża „niezależnie od tego, kim jest” oraz sugeruje, że odrzucenie Piotra = odrzucenie Chrystusa. Tekst kończy się modlitwą za polityków i wzmianką o koncelebrze z udziałem „kardynała” Konrada Krajewskiego i zespołu regionalnego. Teza artykułu brzmi otwarcie: wyznanie wiary uzurpatora Leona XIV jest fundamentem Kościoła, a bez uczuciowej „miłości do papieża” nie można być katolikiem. To sformułowanie odsłania błąd eklezjologiczny, pomieszanie urzędu z Osobą Chrystusa i kult aparatu posoborowego.

Realistyczne zdjęcie katolickiej procesji z kapłanem podczas rocznicy św. Maksymiliana Kolbego pod bramą Auschwitz, wierni w modlitwie, ukazujące głębię wiary i ofiary.
Kurialiści

Kolbe instrumentalizowany: rocznica, procesje i milczenie o łasce

Portal eKAI informuje o planowanych na 14 sierpnia 2025 uroczystościach w Oświęcimiu ku czci „św.” Maksymiliana Marji Kolbego: poranne nabożeństwa w Oświęcimiu i Harmężach, procesje do terenu byłego KL Auschwitz, wspólne przejście pod bramą „Arbeit macht frei”, złożenie kwiatów pod Ścianą Śmierci oraz centralna „Eucharystia” przy Bloku 11 pod przewodnictwem Kazimierza Górnego i z homilią Romana Pindla. Relacja przypomina fakty męczeństwa o. Maksymiliana oraz daty posoborowych beatyfikacji i kanonizacji. Konkluzja portalu to pastoralna zachęta do udziału i „błogosławieństwo” bielskiego „biskupa”. Oto clou skandalu: uroczystość sprowadzono do sentymentalnego rytuału pod egidą posoborowej struktury, bez jednego słowa o stanie łaski, ofierze Mszy jako przebłagalnej, konieczności pokuty i królowaniu Chrystusa nad narodami.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.