ekumenizm

Realistyczne zdjęcie katolickiej mszy w tradycyjnym kościele, kapłan i wierni w modlitwie, duchowa atmosfera, bez symbolicznych elementów.
Posoborowie

Jezuicka mitologia PR-owa zamiast misji Kościoła: casus „cabasario”

Jezuicka mitologia PR-owa zamiast misji Kościoła: casus „cabasario”

Vatican News informuje o śmierci hiszpańskiego jezuity Felixa Juana Cabasésa, wieloletniego kierownika centralnej redakcji Radia Watykańskiego (1978–1987) i twórcy podręcznych broszur dla dziennikarzy towarzyszących podróżom Jana Pawła II, potocznie zwanych „cabasario”. Podkreślono, że odcisnął on „kluczowy” wpływ na organizację informacji w papieskiej rozgłośni, a jego pomysł stał się standardem medialnym w relacjonowaniu papieskich wojaży. Dodano formalną notę o pogrzebie w bazylice św. Ignacego oraz akcent fundraisingowo-promocyjny. Oto sedno: celebracja logistów PR-owych i medialnych „narzędzi” zastępuje misję Kościoła, który ma głosić nawrócenie i panowanie Chrystusa, nie zaś zarządzać narracją podróży „papieża”.

Fotografia realistyczna, pobożny kościół katolicki z kapłanem odprawiającym Mszę Świętą, w skupieniu i modlitwie, z wiernymi w tle, podkreślająca wierność tradycji i wierze katolickiej.
Posoborowie

Męczeństwo nazaretanek z Nowogródka zawłaszczone przez posoborowy humanitaryzm

Męczeństwo nazaretanek z Nowogródka zawłaszczone przez posoborowy humanitaryzm

Cytowany artykuł opisuje uroczystości rocznicowe przy grobie Błogosławionych Sióstr Nazaretanek z Nowogródka, akcentuje przyjazd najmłodszych sióstr z Prowincji Warszawskiej z przełożoną s. Wiesławą Hyzińską, przypomina wydarzenie z 1 sierpnia 1943 roku oraz podkreśla, że „wyniesienie na ołtarze” miało nastąpić w roku 2000 za pontyfikatu Jana Pawła II. Całość utrzymana jest w tonie pobożnościowo-promocyjnym: modlitwa przy sarkofagu, w lesie-miejscu męczeństwa, wezwanie do „odwagi” i „zaufania Bogu”, przy czym treść teologiczna jest rozmyta, a centralne prawdy wiary sprowadzone do ogólników. Finał to zachęty do newslettera i wsparcia misyjki medialnej o „słowie Papieża”. Zamiast czci dla męczeństwa za wiarę – retoryka humanitarna i marketing religijny.

Reverentna scena katolicka z biskupem w tradycyjnych szatach przed krucyfiksem w starym kościele, pełna skupienia i wiary.
Posoborowie

Oslo między mitem „otwartości” a realną apostazją: dekonstrukcja programu bp. Hansena

Oslo między mitem „otwartości” a realną apostazją: dekonstrukcja programu bp. Hansena

Cytowany artykuł relacjonuje objęcie diecezji Oslo przez Fredrika Hansena, „biskupa” konwertytę, który wskazuje na rzekomy wzrost „otwartości” Norwegii na katolicyzm, przypomina „gwałtowny rozwój” liczebny wspólnoty (z 45 tys. do 250 tys. w ciągu 20 lat, głównie przez migrację), akcentuje pozytywne relacje mediów wokół śmierci „papieża” Franciszka i wyboru Leona XIV, zapowiada priorytety: „ewangelizację”, działalność charytatywną wobec „nowych form ubóstwa” oraz parafię jako miejsce Słowa, sakramentów i prowadzenia ku życiu wiecznemu; odwołuje się też do tysiąclecia męczeństwa św. Olafa (2030) i do motta „Lex Tua veritas” oraz wspomina, że latami używał brewiarza z 1962 r. Teza owej narracji jest jasna: budować „katolicyzm” zgodny z posoborowym konsensusem medialno-społecznym. To jednak nie katolicyzm, lecz polityczna fasada – i teologicznie jałowa konstrukcja, której milczenie o panowaniu Chrystusa Króla i o konieczności jedynego, integralnego wyznania wiary jest krzykiem apostazji.

Rewersywny obraz tradycyjnej katolickiej kaplicy z ikoną Matki Bożej Częstochowskiej, świecami i ozdobnym welurowym obrusem, oddający atmosferę pobożności i szacunku.
Posoborowie

Częstochowska na służbie „Jubileuszu”: sentymentalny kult zamiast panowania Chrystusa

Portal Vatican News relacjonuje obecność kopii Ikony Częstochowskiej w rzymskiej Casa Polonia podczas „Jubileuszu Młodych”, akcentując akcję modlitewną w intencji obrony życia, logistykę peregrynacji od 2012 r. i anegdoty o „cudach” pod kliniką aborcyjną. W tekście cytowani są Lech Kowalewski (Międzynarodowa Koalicja „Od Oceanu do Oceanu”) oraz bp Grzegorz Suchodolski, którzy mówią o „cywilizacji życia i miłości”, „dialogu” z personelem klinik i symbolicznej obecności wizerunku jako „Matki w domu”. Zwieńczeniem jest marketing akcji i rejestracyjno-medialny język wydarzenia. Całość opiera się na naturalistycznym humanitaryzmie, sentymentalnym kulcie i posoborowej nowomowie, przy niemal całkowitym przemilczeniu łaski, grzechu, ofiary Mszy i społecznego królowania Chrystusa.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.