ekumenizm

Realistyczny obraz katolickiej kaplicy z wiernymi modlącymi się przy ołtarzu, ukazujący głębię duchowej pobożności i tradycyjny katolicki klimat
Posoborowie

„Duchowy most” Sant’Egidio: humanitarny sentymentalizm zamiast królowania Chrystusa

Vatican News informuje o inicjatywie Wspólnoty Sant’Egidio, archidiecezji Nagasaki i Ruchu Focolari: 75-godzinne czuwanie modlitewne „o pokój”, spinające kaplicę Najświętszego Serca Jezusa i Marji w Nowym Jorku z kaplicą Matki Bożej z Nagasaki (bazylika Urakami), w 80. rocznicę zrzucenia bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki. Wydarzenie, prowadzone w języku „solidarności” i „komunii”, obejmuje intencję „wszystkich ofiar trwających konfliktów” i dopuszcza uczestnictwo online poprzez przesyłanie „modlitw”. Portal eKAI dorzuca patetyczną prośbę o wsparcie finansowe. Konkluzja jest niestety ewidentna: proponuje się naturalistyczny rytuał emocji pozbawiony nadprzyrodzonego sensu, bez wezwania do panowania Chrystusa Króla, pokuty, nawrócenia narodów i posłuszeństwa Prawu Bożemu.

Wnętrze kościoła katolickiego z ołtarzem, kapłan w tradycyjnych szatach celebrujący Mszę Świętą, wierni modlący się w skupieniu, podkreślając wierność tradycji katolickiej.
Posoborowie

Chrześcijaństwo kurczy się, bo zdradzono Króla: rachunek za modernizm

Portal Opoka informuje o raporcie Pew Research (analiza 201 krajów), według którego w latach 2010–2020 udział „chrześcijan” w populacji świata spadł z 30,6% do 28,8%, podczas gdy muzułmanie wzrośli do 25,6% i na horyzoncie najbliższych lat mają wyprzedzić „chrześcijan”. Wskazuje się na sekularyzację Zachodu, niższą dzietność i starzenie społeczeństw, a także na geograficzne przesunięcie środka ciężkości „chrześcijaństwa” do Afryki Subsaharyjskiej. Tekst nawołuje, by zamiast sporów o „synodalność” głosić Ewangelię i wspierać rodzinę, sugerując korelację wiary i rodziny niczym splecione nici DNA. Końcowa teza: mniej debat ustrojowych, więcej „misji” do bezwyznaniowców. Jednym zdaniem: diagnoza statystyczna, która przemilcza przyczynę sprawczą – apostazję posoborowych struktur i porzucenie królowania Chrystusa.

Realistyczne zdjęcie wnętrza tradycyjnego katolickiego kościoła podczas uroczystej Mszy, z kapłanami w ornatach i wiernymi w modlitewnym skupieniu
Posoborowie

Kult urzędu zamiast wiary: apoteoza „Piotra” bez Chrystusa

Portal eKAI relacjonuje poranną Mszę w Bazylice św. Piotra, podczas której ks. Dariusz Giers, administrator Watykańskiej Fundacji Jana Pawła II, wygłosił homilię przy grobie Jana Pawła II. W centrum kazania postawił pytanie z Mt 16,15 i „wyznanie Piotra”, aplikując je do teraźniejszości: „Polecajmy modlitwie nowego Papieża Leona. To na jego wyznaniu wiary buduje się teraz Chrystusowy Kościół… Niech będzie w nas miłość do papieża, niezależnie od tego, kim jest. Bez tej miłości nie można być katolikiem.” Przywołał Jana Pawła II i „papieża Franciszka” jako autorytety interpretujące wiarę Piotra, a także św. Josemaríę Escrívę w kwestii hierarchii miłości i autorytetu. Liturgię koncelebrowało ok. 50 „kapłanów”, wśród nich „kard.” Konrad Krajewski. Tezą homilii jest utożsamienie posoborowego urzędu z własnością Boskiej asystencji i koniecznością bezwarunkowej uległości sumień – co jest teologicznie nie do pogodzenia z niezmienną doktryną katolicką.

Fotografia realistyczna katolickiego kapłana odprawiającego Mszę Świętą w tradycyjnej szacie, z poważnym wyrazem twarzy, na tle ołtarza, ukazująca głęboką pobożność i kult sakramentów.
Posoborowie

Afrykański „potencjał” bez łaski: program duszpasterskiej kapitulacji

Portal Opoka relacjonuje wywiad Vatican News z Fridolinem Ambongo, „kardynałem” Kinszasy i świeżo wybranym przewodniczącym SECAM, podsumowujący 20. zgromadzenie plenarne biskupów Afryki i Madagaskaru w Kigali (4 sierpnia). Hasłem obrad było: „Chrystus źródłem nadziei, pojednania i pokoju: wizja Kościoła-Rodziny Bożej w Afryce na najbliższe 25 lat (2025–2050)”. Tekst akcentuje migrację młodych Afrykanów, „nawracającą” potrzebę ewangelizacji, „dialog”, projekty pojednania z protestantami oraz postulat teologii, która „rzuca światło Ewangelii na afrykańskie realia”. Konkluzja: Kościół w Afryce ma „ogromny potencjał” i ma stać się „Kościołem-siostrą” równą innym.
Teza: w całym materiale uderza programowa amnezja nadprzyrodzona – brak nauki o łasce uświęcającej, grzechu śmiertelnym, sądzie i królowaniu Chrystusa nad państwami – zastąpiona socjologią, ekumenizmem i pastoralnym utopizmem, co stanowi egzemplifikację posoborowej rewolucji modernistycznej.

Scena kościelna z kapłanem odprawiającym Mszę świętą, wierni w modlitwie, w otoczeniu sakralnych obrazów i krzyża, wyraz szacunku i pobożności.
Posoborowie

Afrykański „Kościół-rodzina” bez Chrystusa Króla: program naturalistycznej utopii

Vatican News publikuje rozmowę z Fridolinem Ambongo, ponownie wybranym przewodniczącym SECAM, po zgromadzeniu w Kigali (4 sierpnia), gdzie biskupi obradowali nad hasłem: „Chrystus źródłem nadziei, pojednania i pokoju: wizja Kościoła-Rodziny Bożej w Afryce na najbliższe 25 lat (2025–2050)”. Hierarcha akcentuje odpowiedzialność politycznych przywódców za kryzysy, wzywa do „prawdziwego nawrócenia” afrykańskich ochrzczonych, promuje „dialog” oraz inicjatywy pojednawcze z protestantami, a jako cel stawia „widoczność” i „równość” afrykańskiego „Kościoła-siostry” w ramach globalnej struktury oraz potrzebę teologii osadzonej w „afrykańskich realiach”. Konkluzja wywiadu: ogromny potencjał Afryki i program budowania pozycji instytucjonalnej. Teza: pod humanitarną retoryką kryje się naturalistyczna redukcja katolickiej religii i ekumenistyczne rozmycie dogmatu, z całkowitym przemilczeniem łaski, grzechu, Ofiary Mszy i panowania Chrystusa nad narodami.

Katolicka świątynia z ołtarzem i kapłanem w liturgicznych szatach, oddająca powagę i wiarę w tradycyjnym katolickim duchu
Posoborowie

Leon XIV i „pełnia życia”: pastoralna mgła zamiast katolickiej prawdy

Portal Więź.pl relacjonuje homilię „papieża” Leona XIV wygłoszoną 3 sierpnia 2025 r. na Tor Vergata, zamykającą tzw. Jubileusz Młodych. Tekst akcentuje motyw „spotkania” i emocjonalnego doświadczenia, mówi o „egzystencji, która nieustannie odradza się w darze”, o potrzebie „dzielenia” i „przyjaźni z Jezusem”, przywołując Emaus (Łk 24), Koheleta, Ps 90, Augustyna oraz posoborowe slogany Jana Pawła II i Franciszka. Pada kluczowa teza: „pełnia naszego życia […] związana jest z tym, co z radością potrafimy przyjąć i dzielić z innymi”. Kończy się wezwaniem do „świętości” rozumianej jako aktywizm i serdeczna dobroć, bez wzmianki o królowaniu Chrystusa, konieczności wyznawania całej wiary, potępienia błędów i o odcięciu od źródeł herezji. To program pastoralny, który pomija łaskę uświęcającą, ofiarny charakter Mszy, prawdę o grzechu i sądzie, redukując chrześcijaństwo do naturalistycznego optymizmu i emocjonalnego „spotkania”.

Klasztorna scena katolicka z kapłanem przed ołtarzem, wiernymi w katedrze, wyraz szacunku i wiary, realistyczna i pełna czci ilustracja.
Posoborowie

Dialog bez Boga: warszawski zjazd ICCJ jako laboratorium modernistycznej apostazji

Portal Więź.pl publikuje relację Stanisława Krajewskiego z konferencji Międzynarodowej Rady Chrześcijan i Żydów (ICCJ), która odbyła się w Warszawie (29 czerwca–2 lipca 2025). Autor kreśli panoramę środowiska dialogowego, wspomina początki kontaktów z ICCJ, opisuje program i prelegentów, akcentuje wątki pamięci o Zagładzie, narzeka na brak szerokiej debaty o wojnach Izraela, zauważa wzrost antychrześcijańskich incydentów w Izraelu, a punkt kulminacyjny lokuje w tezie, że dla wielu na Zachodzie obraz Żydów–ofiar został wyparty przez obraz Żydów–sprawców; wzywa do „nowego języka” dialogu oraz do religijnie ugruntowanej wizji pokoju. Jednocześnie postulaty te formułuje w rejestrze świeckiego personalizmu, bez śladu odniesienia do królowania Chrystusa, konieczności nawrócenia i prawdziwego kultu – a więc w duchu naturalistycznego projektu „dialogu”, który odrywa religię od łaski, dogmatu i posłuszeństwa Objawieniu.

Reprodukcja realistycznego, pełnego szacunku portretu katolickiego kapłana w tradycyjnych szatach w kościele, symbolizującego autorytet i wierność wierze.
Polska

Prezydent bez transcendencji: naturalistyczny portret władzy i obywatela

Cytowany artykuł Sebastiana Adamkiewicza (Więź.pl, 6 sierpnia 2025) szkicuje bilans dwóch kadencji Andrzeja Dudy jako produktu polaryzacji: polityka „bez właściwości”, bez zaplecza, miotanego między partyjnym lojalizmem a sporadycznymi wetami, umiarkowanie sprawnego w polityce zagranicznej, słabego w kreacji „męża opatrznościowego” oraz zwycięskiego głównie dzięki słabości konkurencji. Tekst rozwija wątki pauperyzacji urzędu prezydenta, konfliktu o sądy, memicznego wizerunku i strukturalnego rozkładu instytucji w warunkach plemiennej polityki. Kończy się wnioskiem, że w „gromadzie ślepców królem był jednooki”. To studium naturalistycznego redukcjonizmu: państwo, prawo, człowiek i historia zostają opisane bez Boga, bez łaski, bez celu nadprzyrodzonego – a więc bez prawdy.

Reverentny obraz katolickiego księdza modlącego się przed krucyfiksem w kościele, symbol wiary i pobożności.
Posoborowie

Zmartwychwstanie w cieniu Hollywood: sakrum zamienione w symbolikę i estetykę

Portal Opoka informuje o planach premiery dwu części filmu Mela Gibsona „Zmartwychwstanie Chrystusa” na rok 2027: pierwsza w Wielki Piątek (26 marca), druga w święto Wniebowstąpienia (6 maja). Produkcja ma koncentrować się na trzech dniach między Śmiercią i Zmartwychwstaniem oraz na czterdziestu dniach aż do Wniebowstąpienia, określając dzieło jako „teologiczne, kontemplacyjne i mistyczne”. W rolę Zbawiciela ma ponownie wcielić się Jim Caviezel, a zdjęcia ruszyć w 2026 roku. Zapowiedź akcentuje „symboliczny i duchowy” wydźwięk narracji powiązanej z datami liturgicznymi, przywołuje też sukces „Pasji” z 2004 r. Całość jest promocją religijno-estetycznego spektaklu, który – zamiast prowadzić do aktu wiary i skruchy – kanalizuje nadprzyrodzoną Tajemnicę w kategoriach emocji i sztuki masowej.

Ksiądz błogosławiący rowerzystów na drodze, symboliczna scena wiary i duchowej opieki
Posoborowie

Kieszonkowa „Biblia dla rowerzystów” – humanitarny marketing zamiast porządku wiary

Portal eKAI informuje o akcji parafii ewangelicko-augsburskiej w Szczyrku-Salmopolu, gdzie „ks.” Jan Byrt rozdaje rowerzystom bezpłatne, kieszonkowe egzemplarze Nowego Testamentu, zostawiane na stoliku przy drodze. Organizatorzy deklarują brak nacisku, spontaniczną „formę obecności Kościoła w świecie” i zachęcają inne wspólnoty do naśladowania; wcześniej rozdawano podobnie „Biblie” motocyklistom. Konkluzja jest klarowna: mamy do czynienia z propagowaniem prywatnego czytelnictwa Pisma poza porządkiem jedynego Kościoła założonego przez Chrystusa oraz z promocją protestanckiej wizji religii – gest miły, ale obiektywnie rozbijający wiarę, przeciwstawny katolickiej zasadzie, że Pismo żyje i działa wyłącznie w łonie Kościoła, pod jego nieomylną, jedyną autorytatywną interpretacją.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.