Humanitarna farsa Leona XIV z Rycerzami Kolumba: herezja w służbie destrukcji
Portal związany z watykańską sekcją medialną (6 października 2025) relacjonuje spotkanie uzurpatora Bergoglio (określ…
Portal Konferencji Episkopatu Polski (6 października 2025) opublikował list pasterski z okazji 25. Dnia Papieskiego, gloryfikujący Jana Pawła II jako „proroka nadziei”. Dokument, podpisany przez członków tzw. Polskiej Konferencji Episkopatu, przedstawia modernistyczną wizję nadziei oderwanej od dogmatycznej czystości, redukującą chrześcijaństwo do psychospołecznego humanitaryzmu.
Portal Opoka (6 października 2025) relacjonuje wystąpienie kard. Dominique Mambertiego w rzymskim kościele Ducha Świętego, poświęcone rzekomemu „nauczaniu” Faustyny Kowalskiej. W tekście gloryfikuje się tę postać jako „apostołkę Bożego Miłosierdzia”, pomijając jej doktrynalnie wątpliwą spuściznę i potępienia Stolicy Apostolskiej sprzed 1958 roku.
Portal Gość Niedzielny relacjonuje zatrzymanie przez izraelską marynarkę wojenną międzynarodowej flotylli Sumud, która próbowała dotrzeć do Strefy Gazy z pomocą humanitarną. Aktywiści skarżą się na „rasistowskie obelgi”, przemoc fizyczną i psychiczną oraz konfiskatę mienia. Turecki prezydent Recep Tayyip Erdogan potępił działania Izraela jako „piractwo”, podczas gdy portugalscy uczestnicy misji opisali warunki przetrzymywania w klatkach na słońcu z odmową jedzenia i wody. Redakcja portalu ocenia sprawę jako „niejednoznaczną”, potępiając równocześnie ewentualne naruszenia praw człowieka.
Portal eKAI (6 października 2025) relacjonuje uroczystości w rzymskim kościele Ducha Świętego na Sassia, gdzie kard. Dominique Mamberti wygłosił homilię wychwalającą „świętą Faustynę Kowalską” jako wzór „całkowitego zawierzenia Bogu”. Wydarzenie połączono z promocją „Symfonii Miłosierdzia” – globalnej inicjatywy łączącej modernistyczne sanktuaria.
Portal Więź.pl relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV podczas jubileuszu świata misyjnego i migrantów, w którym przedstawiono „nową epokę misyjną” skupioną na „przyjmowaniu, współczuciu i solidarności” z migrantami. Homilia pełna jest retoryki troski społecznej, lecz całkowicie pomija nadprzyrodzony cel misji – nawracanie dusz na jedyną prawdziwą religię.
Portal Opoka (5 października 2025) przedstawia historię Karmelu Łobzowskiego w Krakowie jako przykład „odwagi, wierności i nadziei”, pomijając jego dogłębną dekompozycję w modernistycznej herezji. Artykuł wychwala 150-lecie istnienia klasztoru, akcentując rzekomą „odnowę Karmelu” i „otwartość na ludzi”, podczas gdy w rzeczywistości mamy do czynienia z systematycznym odwrotem od reguły św. Teresy z Avili i infiltracją posoborowego relatywizmu.
Portal Vatican Media (5 października 2025) relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV podczas Jubileuszu Świata Misyjnego i Migrantów. W swoim przemówieniu uzurpator watykański stwierdził, że „cały Kościół jest misyjny i stanowi jeden wielki lud zmierzający w stronę Królestwa Bożego”, jednocześnie redukując misję Kościoła do walki o „ludzką godność” migrantów i wezwań o pokój. W całym przemówieniu zabrakło jakiegokolwiek odniesienia do konieczności głoszenia Ewangelii narodom pogańskim czy obowiązku podporządkowania społeczeństw prawom Chrystusa Króla.
Portal Opoka relacjonuje życiorys Faustyny Kowalskiej (1905-1938), przedstawiając ją jako „świętą” mistyczkę i apostołkę „Bożego Miłosierdzia”, której „Dzienniczek” stał się rzekomo źródłem nadziei dla milionów. Opis obejmuje objawienia, polecenie namalowania obrazu „Jezu ufam Tobie”, wprowadzenie nowych form kultu oraz kanonizację przez Jana Pawła II w 2000 roku. Artykuł pomija fundamentalne problemy doktrynalne związane z tą postacią, wpisując się w posoborową narrację sentymentalnego miłosierdzia bez sprawiedliwości.
Portal eKAI (5 października 2025) przedstawia Helenę Kowalską, zwaną „św. siostrą Faustyną”, jako „apostołkę Bożego Miłosierdzia”, gloryfikując jej rzekome objawienia i kult propagowany przez struktury posoborowe. Artykuł bezkrytycznie powiela narrację o „orędziu miłosierdzia” podyktowanym przez „Jezusa”, pomijając całkowicie jego teologiczną sprzeczność z depositum fidei oraz fakt, że pisma przypisywane Kowalskiej figurują na Indeksie Ksiąg Zakazanych Kongregacji Świętego Oficjum. Ten hagiograficzny elaborat stanowi klasyczny przykład substitucji doktryny katolickiej przez modernistyczną religię emocjonalizmu.
