Portal eKAI (6 października 2025) relacjonuje uroczystości w rzymskim kościele Ducha Świętego na Sassia, gdzie kard. Dominique Mamberti wygłosił homilię wychwalającą „świętą Faustynę Kowalską” jako wzór „całkowitego zawierzenia Bogu”. Wydarzenie połączono z promocją „Symfonii Miłosierdzia” – globalnej inicjatywy łączącej modernistyczne sanktuaria.
Portal Więź.pl relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV podczas jubileuszu świata misyjnego i migrantów, w którym przedstawiono „nową epokę misyjną” skupioną na „przyjmowaniu, współczuciu i solidarności” z migrantami. Homilia pełna jest retoryki troski społecznej, lecz całkowicie pomija nadprzyrodzony cel misji – nawracanie dusz na jedyną prawdziwą religię.
Portal Opoka (5 października 2025) przedstawia historię Karmelu Łobzowskiego w Krakowie jako przykład „odwagi, wierności i nadziei”, pomijając jego dogłębną dekompozycję w modernistycznej herezji. Artykuł wychwala 150-lecie istnienia klasztoru, akcentując rzekomą „odnowę Karmelu” i „otwartość na ludzi”, podczas gdy w rzeczywistości mamy do czynienia z systematycznym odwrotem od reguły św. Teresy z Avili i infiltracją posoborowego relatywizmu.
Portal Vatican Media (5 października 2025) relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV podczas Jubileuszu Świata Misyjnego i Migrantów. W swoim przemówieniu uzurpator watykański stwierdził, że „cały Kościół jest misyjny i stanowi jeden wielki lud zmierzający w stronę Królestwa Bożego”, jednocześnie redukując misję Kościoła do walki o „ludzką godność” migrantów i wezwań o pokój. W całym przemówieniu zabrakło jakiegokolwiek odniesienia do konieczności głoszenia Ewangelii narodom pogańskim czy obowiązku podporządkowania społeczeństw prawom Chrystusa Króla.
Portal Opoka relacjonuje życiorys Faustyny Kowalskiej (1905-1938), przedstawiając ją jako „świętą” mistyczkę i apostołkę „Bożego Miłosierdzia”, której „Dzienniczek” stał się rzekomo źródłem nadziei dla milionów. Opis obejmuje objawienia, polecenie namalowania obrazu „Jezu ufam Tobie”, wprowadzenie nowych form kultu oraz kanonizację przez Jana Pawła II w 2000 roku. Artykuł pomija fundamentalne problemy doktrynalne związane z tą postacią, wpisując się w posoborową narrację sentymentalnego miłosierdzia bez sprawiedliwości.
Portal eKAI (5 października 2025) przedstawia Helenę Kowalską, zwaną „św. siostrą Faustyną”, jako „apostołkę Bożego Miłosierdzia”, gloryfikując jej rzekome objawienia i kult propagowany przez struktury posoborowe. Artykuł bezkrytycznie powiela narrację o „orędziu miłosierdzia” podyktowanym przez „Jezusa”, pomijając całkowicie jego teologiczną sprzeczność z depositum fidei oraz fakt, że pisma przypisywane Kowalskiej figurują na Indeksie Ksiąg Zakazanych Kongregacji Świętego Oficjum. Ten hagiograficzny elaborat stanowi klasyczny przykład substitucji doktryny katolickiej przez modernistyczną religię emocjonalizmu.
Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej (5 października 2025) relacjonuje przygotowania do obchodów XXV Dnia Papieskiego pod hasłem „Św. Jan Paweł II. Prorok Nadziei”, powołując się na list pasterski Konferencji Episkopatu Polski. Hierarchowie sekty posoborowej deklarują, że „wyrazem żywotności prawdziwej wiary jest dzieło ewangelizacji”, pomijając przy tym fundamentalną prawdę o konieczności nawrócenia się od błędów Vaticanum II jako warunku zbawienia.
Portal LifeSiteNews informuje o kontrowersji wokół planowanego przyznania nagrody „Lifetime Achievement Award” proaborcyjnemu senatorowi Dickowi Durbinowi przez kardynała Blase Cupicha, ordynariusza Chicago. Po protestach kilkunastu biskupów oraz środowisk pro-life, senator wycofał się z przyjęcia wyróżnienia. Biskup Michael Burbidge z Arlington skrytykował decyzję kardynała, podkreślając, że „dialog” z politykami otwarcie zwalczającymi prawo naturalne nie może iść w parze z honorowaniem ich działalności.
Portal Watykan relacjonuje wystąpienie „papieża” Pawła VI w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych 4 października 1965 roku, przedstawiając je jako „niesłusznie zapomniany akt pokojowego geniuszu”. Artykuł gloryfikuje modernistyczne hasła Montiniego *”Nigdy więcej wojny!”*, zestawiając je z obecnymi konfliktami w Ukrainie i Gazie. Autorzy utyskują na „kryzys multilateralizmu” i „hańbę łamania prawa międzynarodowego”, całkowicie pomijając nadprzyrodzoną przyczynę wojen – odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla.
Portal eKAI (4 października 2025) przedstawia św. Franciszka z Asyżu jako „posłańca pokoju uniwersalnego”, redukując jego duchowość do ekologicznego humanitaryzmu. Artykuł eksponuje wątki braterstwa ze stworzeniami i ideę powszechnego pokoju, całkowicie pomijając chrystocentryczny i pokutny wymiar jego życia. Nawet cytat przypisywany Piusowi XII („najświętszy z Włochów”) zostaje wyjęty z kontekstu, by wzmocnić naturalistyczną narrację.
