Portal Opoka (9-10 października 2025) relacjonuje treść adhortacji Dilexi Te autorstwa „papieża” Leona XIV, przedstawiając ją jako kontynuację dzieła Franciszka i Jana Pawła II w zakresie „opcji na rzecz ubogich”. Autor artykułu, dr Adam Sosnowski, z entuzjazmem podkreśla „chrystocentryczność” dokumentu i jego rzekome zakorzenienie w Tradycji.
Portal eKAI (9 października 2025) relacjonuje wystąpienie uzurpatora Roberta Prevosta („Leo XIV”) do uczestników konferencji MINDS w Rzymie, gdzie pod pozorem troski o „etykę medialną” przedstawił skrajnie naturalistyczną i modernistyczną koncepcję informacji jako „dobra publicznego”. W całym przemówieniu brak jakichkolwiek odniesień do nadprzyrodzonej misji Kościoła, obowiązku głoszenia Prawdy Objawionej czy konieczności podporządkowania wszelkiej działalności medialnej prawu Bożemu.
Portal Opoka (9 października 2025) relacjonuje przyjęcie amerykańskiego planu pokojowego dla Strefy Gazy, zakładającego zawieszenie broni, wymianę zakładników i przyszłą „odbudowę” terytorium pod międzynarodowym nadzorem. Tekst bezkrytycznie powtarza frazesy o „historycznej chwili”, „radosnych tłumach” w Tel Awiwie i Gazie oraz „sprawiedliwej przyszłości dla regionu”, całkowicie pomijając metafizyczny wymiar konfliktu i warunki prawdziwego pokoju. To nie relacja, lecz świecka hagiografia dyplomatycznych kuglarzy.
Portal eKAI (9 października 2025) relacjonuje wyniki konkursu o nagrodę FENIKS 2025, organizowanego przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich podczas XXX Targów Wydawców Katolickich. Wyróżnienia przyznano w 14 kategoriach, z Złotym FENIKSEM dla ks. prof. Waldemara Chrostowskiego oraz specjalnymi nagrodami dla abp. Światosława Szewczuka, „Teologii Politycznej” i publikacji poświęconych „Janowi Pawłowi II” czy rodzinie Ulmów. Ta laurowa lista stanowi jednak katalog ideologicznej zdrady katolickich fundamentów, gdzie posoborowy synkretyzm zastąpił doktrynalną czystość.
Portal Vatican Media relacjonuje rytuał zgromadzenia sekty posoborowej na Placu św. Piotra, określany jako „Jubileusz Życia Konsekrowanego”. Antypapież Leon XIV przewodniczył modernistycznej parodii Mszy, głosząc homilię pełną teologicznych herezji i pominięć charakterystycznych dla neo-kościoła.
Portal Opoka relacjonuje treść adhortacji apostolskiej „Dilexi te” wydanej przez „papieża” Leona XIV 4 października 2025 r., poświęconej rzekomo „miłości do ubogich”. Dokument nawiązuje do encykliki „Dilexit nos” Franciszka, promując „opcję preferencyjną na rzecz ubogich” jako centrum życia Kościoła. W tekście pomija się nadprzyrodzony charakter miłosierdzia, redukując je do działalności socjalnej, przy jednoczesnym milczeniu o obowiązku publicznego wyznawania władzy Chrystusa Króla nad narodami.
Portal eKAI (9 października 2025) donosi o publikacji audiobooka z pierwszą adhortacją apostolską Dilexi te „papieża” Leona XIV. Dokument, zatytułowany „O miłości do ubogich”, przedstawiany jest jako „zachęta do pogłębiania wiary”, jednak jego treść i kontekst stanowią kolejny etap rewolucji doktrynalnej neo-kościoła.
Portal Catholic News Agency (9 października 2025) relacjonuje treść dokumentu „Dilexi Te” podpisanego przez „papieża” Leona XIV (Roberta Prevosta), przedstawiając go jako „pierwszy główny dokument pontyfikatu”. Tekst głosi, że ubodzy „ewangelizują nas” poprzez swój przykład słabości i zależności od Boga, przy czym „ubogimi” mają być również więźniowie, ofiary wyzysku seksualnego czy migranci. Dokument – według relacji – powstał na bazie szkiców pozostawionych przez jego poprzednika, „Franciszka”, i czerpie obficie z posoborowych reinterpretacji doktryny, w tym z Vaticanum II. Całość stanowi jawną kontynuację modernistycznej rewolucji dokonującej redukcji nadprzyrodzonej misji Kościoła do socjalnego aktywizmu.
Portal LifeSiteNews (11 października 2025) relacjonuje wymuszoną relokację społeczności tradycyjnej w diecezji Charlotte w Karolinie Północnej. W maju br. miejscowy „biskup” Michael Martin, powołując …
Portal eKAI (11 października 2025) relacjonuje wystąpienie „papieża” Leon XIV skierowane do włoskich pustelników z okazji Jubileuszu Życia Konsekrowanego. Uzurpator watykański określił życie eremickie jako „oazę zjednoczenia z Bogiem”, podkreślając jego znaczenie w „wyobcowanym przez media i technikę świecie”. W przemówieniu pełnym modernistycznej retoryki zredukował tradycyjną koncepcję życia kontemplacyjnego do psychologicznej potrzeby „powrotu do życia wewnętrznego”, całkowicie pomijając nadprzyrodzony cel życia zakonnego – uświęcenie duszy przez praktykę rad ewangelicznych i wynagrodzenie za grzechy świata.
