Portal Tygodnik Powszechny (21 sierpnia 2025) prezentuje dyskusję o Helenie Kowalskiej (znanej jako Faustyna) z okazji 120. rocznicy urodzin, kwestionując wartość jej Dzienniczka poza kontekstem hagiograficznym. Publicystka Zuzanna Radzik i „ksiądz” Józef Tischner przedstawiają ją jako postać zmieniającą współczesny katolicyzm, pomijając doktrynalne potępienia.
Portal Opoka relacjonuje wypadek podczas 47. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Radomskiej na Jasną Górę, gdzie pijany kierowca potrącił 10 osób, w tym dziecko. Ks. Krzysztof Bochniak zapewnia, że stan poszkodowanych nie zagraża życiu, a organizatorzy dopełnili wszelkich formalności. „Biskup” Marek Solarczyk modlił się z pątnikami, zaś paulini z Jasnej Góry deklarują modlitewne wsparcie. Artykuł przemilcza jednak fundamentalne prawdy wiary, redukując sacrum do świeckiego dramatu.
Portal Konferencji Episkopatu Polski publikuje kondolencje abp. Tadeusza Wojdy SAC po śmierci prof. Wojciecha Kurpika, konserwatora Ikony Jasnogórskiej. Tekst podkreśla zasługi zmarłego dla zachowania wizerunku, przywołuje J 19,26–27, sugeruje duchową adopcję przez Marję i kończy życzeniami pokoju dla rodziny oraz prośbą do „Królowej Polski” o radość życia wiecznego dla zmarłego. Zwraca uwagę wyłączne skupienie na doczesnym zasłudze wobec obrazu oraz formułach życzeniowo-psychologicznych, z niemal całkowitym milczeniem o grzechu, pokucie, stanie łaski, Mszy świętej i ofierze Chrystusa, co obnaża naturalistyczny, posoborowy redukcjonizm.
Grekokatolicka nominacja w Polsce: symptom oficjalnej teologii bezdogmatu
Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o nominacji ks. Mariusza Dmyterki, dotychczas proboszcza greckokatolickiej parafii w Białym Borze, na biskupa pomocniczego eparchii wrocławsko-koszalińskiej Kościoła greckokatolickiego w Polsce (komunikat Nuncjatury, 10 lipca; publikacja 11.07.2025). Podano łącza do not i materiałów w języku polskim i włoskim, akcentując charakter instytucjonalny i proceduralny nominacji. Całość utrzymana jest w tonie urzędowego ogłoszenia, pozbawionego jakiegokolwiek odniesienia do niezmiennej doktryny, misji nadprzyrodzonej Kościoła i zasady jedyności oraz wyłączności zbawczej prawdziwej wiary.
Milczenie o dogmacie, sakramencie, łasce i panowaniu Chrystusa jest tu nie tylko wymowne — jest oskarżycielskie.
