Katolicyzm

Młodzi katolicy modlący się przed Najświętszym Sakramentem w świątyni, wyraz głębokiej wiary i pokory
Posoborowie

Tor Vergata jako spektakl: młodzi karmieni humanitarnym emocjonalizmem zamiast wiary

Cytowany artykuł relacjonuje wydarzenie medialne na Tor Vergata: rzekomy „papież” Leon XIV wśród „ponad miliona młodych” podczas tzw. Jubileuszu Młodzieży; podkreślono czuwanie, „adorację Najświętszego Sakramentu”, zachętę do „przyjaźni z Jezusem”, a kulminacją ma być „Eucharystia” transmitowana w wielu kanałach. Wspomniano także o augustyńskim wątku „burzliwej młodości”. Brzmi to jak pobożna relacja – ale milczenie o grzechu, o pokucie, o wierze katolickiej rozumianej dogmatycznie i o wyłączności Kościoła Chrystusowego obnaża naturę widowiska: propagandowy humanitaryzm pod przykrywką religijnych skojarzeń.

Ksiądz katolicki modlący się przed krucyfiksem we wnętrzu kościoła, symbolizujący wiarę i nadzieję w obliczu znaków czasu
Świat

Naturalistyczna ślepota wobec znaków czasu: erupcja na Kamczatce bez sensu nadprzyrodzonego

Portal Opoka informuje o pierwszej od 600 lat erupcji wulkanu Kraszeninnikowa na Kamczatce. Powołuje się na agencję RIA Novosti, naukowców oraz komunikaty rosyjskich służb, które łączą wybuch wulkanu z wcześniejszym, rekordowo silnym trzęsieniem ziemi i aktywnością Kluczewskiej Sopki. Podkreśla parametry zjawiska: wysokość chmury pyłu do 6000 metrów, brak terenów zamieszkałych na jej trasie, historyczną unikalność erupcji oraz długą serię wstrząsów w regionie (magnitudy do 8,8). Zestawia to z niedzielnym wstrząsem na Wyspach Kurylskich i ostrzeżeniami przed tsunami. Całość jest całkowicie naturalistyczna, bez odniesienia do Boga, Opatrzności, grzechu, sądu i nawrócenia, co demaskuje duchową martwicę posoborowej mentalności.

Kapłan katolicki w tradycyjnych szatach modli się przed krzyżem w prostym kościele, symbolizując nadzieję i wiarę w trudnych czasach.
Świat

Humanitarny teatr wymian jeńców: naturalizm bez Chrystusa i bez sprawiedliwości

Portal Opoka informuje o zapowiedzi prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, który na platformie X ogłosił uzgodnienie z Rosją wymiany kolejnych 1200 jeńców wojennych oraz pracach nad listami cywilów przetrzymywanych przez Rosję. Wspomniano trwające w tym roku trzy rundy rozmów w Stambule, dotychczasowy powrót około 6 tysięcy ukraińskich jeńców oraz udział negocjatorów Rustema Umierowa i Andrija Jermaka w przygotowaniach do dalszych rozmów. Cały przekaz zamyka się w rejestrze procesowym i „humanitarnym”, bez jednego słowa o prawie Bożym, moralnej ocenie wojny, sprawiedliwym pokoju, odpuście win i kar, konieczności nawrócenia stron oraz o sakramentalnym pojednaniu: milczenie o nadprzyrodzonym rdzeniu spraw jest tu totalne i oskarżające.

Ksiądz katolicki modli się w kościele przy krucyfikcie, w otoczeniu witraży przedstawiających Chrystusa, w atmosferze spokoju i duchowej refleksji
Świat

Humanitarny naturalizm zamiast porządku Chrystusa: casus Kaja Kallas i Gazy

Portal Opoka informuje o publicznej wypowiedzi Kaja Kallas, szefowej unijnej dyplomacji, która na platformie X potępiła Hamas, domagając się natychmiastowego uwolnienia zakładników i demilitaryzacji Strefy Gazy, przy jednoczesnym dopuszczeniu szerokiej pomocy humanitarnej. W tekście przywołano również deklaracje Benjamina Netanjahu o determinacji w odzyskaniu zakładników oraz oskarżenia wobec Hamasu za głód w Gazie; zacytowano doniesienia AP o śmierci co najmniej 23 Palestyńczyków podczas dystrybucji żywności. Całość osadzona jest w języku świeckiego humanitaryzmu, gdzie moralność utożsamia się z „pomocą” i „rozbrojeniem”, bez wzmianki o królowaniu Chrystusa, sprawiedliwości Bożej, grzechu i nawróceniu – a więc w horyzoncie, który już na starcie wyklucza perspektywę nadprzyrodzoną.

Grupa młodych katolików modlących się przed kościołem, duchowny błogosławi ich, ukazując głęboką wiarę i duchowe zaangażowanie
Posoborowie

Seul 2027: spektakl młodzieżowy zamiast katolickiej wiary

Biuro watykańskie anonsuje, że 41. Światowe Dni Młodzieży odbędą się w Seulu w dniach 3–8 sierpnia 2027 r., co „papież” Leon XIV ogłosił na zakończenie Jubileuszu Młodzieży w Rzymie, wobec rzekomego miliona młodych z całego świata. Pada hasło przewodnie: „Odwagi! Ja zwyciężyłem świat!” (J 16,33). Wskazuje się na „azjatyckie” logo z czerwono‑niebieskim krzyżem, „pielgrzymkę symboli ŚDM” (krzyż oraz kopia ikony Salus Populi Romani) oraz genealogie ruchu (Manila 1995, „5 mln wiernych”). Ton to celebracja globalnego „wydarzenia” i logistyki. Jednym zdaniem: jest to reklamowa zapowiedź masowej imprezy religijno‑turystycznej, która zamiast prowadzić do Chrystusa, rozprasza w antropocentrycznym widowisku, w którym krzyż Chrystusa staje się gadżetem, a młodzi – targetem.

Rewerentna scena katolicka z kapłanem trzymającym krucyfiks przed ołtarzem, symbolizująca wiarę i moralność, w naturalnym świetle witraży.
Polska

Prawo, które deprawuje: legalizacja cyfrowej seksualizacji dzieci i milczenie o grzechu

Portal Opoka informuje o wypowiedziach biegłych sądowych Amandy Krać-Batyry i Tomasza Sidora, którzy alarmują, że w Polsce materiały generowane przez AI, ukazujące realistycznie nagie dzieci lub dzieci w seksualizujących strojach, ale bez czynności seksualnych, są legalne. Proponują pilną zmianę art. 202 Kodeksu karnego i zastąpienie pojęcia „pornografia” terminologią unijną „CSAM” (child sexual abuse material), by rozszerzyć penalizację. Przedstawiono także techniczną łatwość generowania takich treści, problemy z wykrywaniem (fałszywe pozytywy/negatywy) i przeciążenie biegłych. Konkluzja jest czysto proceduralna: trzeba zmienić definicje i narzędzia. Oto sedno skandalu: w całym tekście nie pada ani jedno słowo o grzechu ciężkim, zgorszeniu, panowaniu prawa Bożego i konieczności ochrony niewinności dzieci jako świętej wartości – co demaskuje mentalność czysto naturalistyczną i odcięcie od porządku nadprzyrodzonego.

Rekolekcja młodych katolików w tradycyjnych strojach podczas procesji na zewnątrz, ukazująca głęboką religijność i oddanie wiary
Posoborowie

Jubileuszowa maskarada: sentymentalizm, kult człowieka i świętokradcze „liturgie”

Cytowany artykuł relacjonuje entuzjastyczne wrażenia dwojga młodych z archidiecezji warszawskiej uczestniczących w tzw. Jubileuszu Młodzieży 2025: zachwyt „klimatem” Rzymu, „wspólnotą” różnych narodów, udział w procesji z „papieżem” Leonem XIV niosącym krzyż Roku Świętego, a kulminacją jest pierścionek zaręczynowy wręczony w Asyżu przy grobie św. Franciszka. Całość spina ckliwa opowieść o „emocjach, radości, wzruszeniu” i „duchowym wsparciu” świętego przy decyzji o oświadczynach. Zamiast wyznania wiary, pokuty i pragnienia życia w łasce – otrzymujemy turystykę religijną, estetyczny humanitaryzm i sakralizację prywatnego sentymentalizmu. To nie jest katolicki kult Boga, lecz widowisko posoborowej autoafirmacji.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie tradycyjnego katolickiego zgromadzenia na zewnątrz podczas zachodu słońca, z kapłanem trzymającym krucyfiks i modlącą się młodzieżą, symbolizujące głęboką wiarę i duchową jedność.
Posoborowie

Leon XIV na Tor Vergata: humanitarny sentymentalizm zamiast królowania Chrystusa

Cytowany artykuł relacjonuje wystąpienie Leona XIV podczas czuwania Jubileuszu Młodzieży na Tor Vergata w Rzymie (Vatican News, 2 sierpnia 2025). „Papież” mówi o „przyjaźni w Chrystusie”, decyzjach życiowych i „poszukiwaniu dobra”, przywołuje św. Augustyna, Jana Pawła II, bł. Pier Giorgia Frassatiego i zachęca do adoracji „Najświętszego Sakramentu”. Wskazuje na zagrożenia mediów społecznościowych, a jako lekarstwo proponuje relacje, odwagę wyboru i „drogi do pokoju” przez przyjaźń. Pojawia się typowy zestaw posoborowych haseł: „sumienie”, „dialog”, „nadzieja” i neutralne „dobro” zamiast prymatu Prawdy objawionej i panowania Chrystusa. Konkluzja jest jasna: pod pobożnym pozorem promuje się naturalizm, subiektywizm i kult człowieka.

Realistyczne zdjęcie młodych ludzi w tradycyjnych strojach podczas religijnego spotkania na tle historycznego kościoła, ukazujące powagę i wiarę katolicką.
Posoborowie

Jubileusz Młodych jako narzędzie modernistycznej rewolucji

Cytowany artykuł relacjonuje wspomnienia Marcello Bedeschiego, bliskiego współpracownika Jana Pawła II, o genezie i sensie Światowych Dni Młodzieży oraz „Jubileuszu Młodych” – od inicjatyw lat 1983–1984 po rzymskie spotkania z roku 2000, aż do dzisiejszego czuwania na Tor Vergata w związku z #JUBILEUSZ2025. Tekst buduje narrację o rzekomej „intuicji duszpasterskiej” Jana Pawła II, wedle której to młodzi stali się inspiratorami formuły globalnych zjazdów, a Kościół – wręcz dosłownie – „otworzył swoje drzwi” dla młodych. Całość kulminuje pochwałą „nadziei” i „spotkania z Jezusem” w ramach masowych eventów, w czym mają uczestniczyć kolejni posoborowi „papieże”, aż po „papieża” Leona XIV; przesłanie sprowadza się do promocji młodzieżowych zlotów jako normalnej i właściwej drogi Kościoła. To ujęcie programowo przemilcza zasadnicze prawdy o łasce, nawróceniu, grzechu, sądzie i królowaniu Chrystusa – co obnaża naturalistyczny rdzeń całego przedsięwzięcia.

Rezerwowana starsza kobieta katolicka modląca się w tradycyjnym kościele, symbolizująca wiarę i pokorę.
Polska

Posoborowy spektakl pobłażliwości: „Babcia Kasia”, wyrok i milczenie o prawie Bożym

Portal Opoka informuje o prawomocnym skazaniu Katarzyny Augustynek („Babci Kasi”) za znieważenie i naruszenie nietykalności cielesnej wolontariusza Fundacji Pro-Prawo do Życia podczas legalnego zgromadzenia na Placu Zamkowym w Warszawie (1 maja 2022). Sąd Okręgowy utrzymał winę, łagodząc karę do 4 miesięcy ograniczenia wolności i 20 godzin prac społecznych miesięcznie, pozostawiając nawiązkę oraz koszty zastępstwa procesowego. Cytowane są słowa mecenasa Bartosza Malewskiego z Instytutu Ordo Iuris, który wskazuje na znaczenie prawomocności wyroku i nadzieję na kres pobłażliwości wobec sprawczyni. Obrona próbowała podważać wyrok, zarzucając m.in. znikomą szkodliwość społeczną czynu i wadliwość składu sędziowskiego – bezskutecznie. Tekst przemilcza jednak wymiar nadprzyrodzony: brak jest wezwania do pokuty, restytucji moralnej, publicznego zadośćuczynienia Bogu za profanację dobra wspólnego i pogardę dla prawa naturalnego. Ten naturalistyczny kadr prawa pozytywnego, bez odniesienia do Prawa Bożego, demaskuje chorobę: redukcję porządku społecznego do świeckiego proceduralizmu, u którego kresu rodzi się bezkarność duchowa i relatywizacja zła.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.