Kościół

Reverentny katolicki kapłan przed krucyfiksem w tradycyjnej świątyni, promienie światła przez witraże, podkreślający pokorę i oddanie Chrystusowi jako Królowi, w atmosferze głębokiej pobożności.
Kurialiści

„Wdzięczność” bez nawrócenia: jak posoborowy humanitaryzm zasłania Króla

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski relacjonuje homilię abp. Antonio Guido Filipazziego, „Nuncjusza Apostolskiego w Polsce”, wygłoszoną 19 lipca 2025 r. na Jasnej Górze z okazji 25-lecia Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Mowa podkreśla „wdzięczność” i „przebłaganie” w Eucharystii, przywołuje Katechizm z 1992 r., „papieża” Franciszka, Sobór Watykański II oraz Jana Pawła II, koncentrując się na „kulturze życia” i „oddaniu siebie”, rzekomo jako filarze odnowy. Całość sprowadza Eucharystię do paliwa dla antropocentrycznej narracji o „darze życia” i „postawie wdzięczności” – milcząc o porządku łaski, konieczności wiary katolickiej integralnej, o grzechu śmiertelnym, pokucie i królowaniu Chrystusa nad narodami; to milczenie demaskuje naturalizm i posoborową apostazję.

Religijne pielgrzymki na Jasnej Górze, wierni modlą się przed ikoną, scena pełna szacunku i duchowej głębi, w naturalnym świetle, odzwierciedlająca katolicką wiarę.
Kurialiści

Jasnogórska pielgrzymka bez nawrócenia: pastoralny sentymentalizm zamiast katolickiej wiary

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje, że przewodniczący KEP abp Tadeusz Wojda zachęcił wiernych do pielgrzymowania na Jasną Górę, wskazując, iż pielgrzymi „wypraszają potrzebne łaski dla swoich rodzin, Ojczyzny, Kościoła i bliskich”, a u stóp Pani Jasnogórskiej odnajdują „pokój serca, pocieszenie w smutku, ukojenie w cierpieniu, drogę w ciemności”; wezwał, by „pośród wakacyjnych pielgrzymek nie zabrakło tej najważniejszej – tej, która prowadzi na spotkanie z Jezusem i Jego Matką”. Całość utrzymana jest w tonie miękkiego, uczuciowego mobilizowania do ruchu pątniczego, bez choćby jednego zdania o grzechu, pokucie, Sakramencie Pokuty, Mszy świętej ofiarniczej, stanie łaski i konieczności królowania Chrystusa nad życiem publicznym – czyli bez istoty religii katolickiej.

Rewerentny obraz w kościele katolickim z biskupem w tradycyjnych szatach przy ołtarzu z krzyżem i świecami, ukazujący atmosferę modlitwy i duchowości.
Kurialiści

Radom: kolejny „biskup pomocniczy” w strukturach KEP – lista nazwisk zamiast misji apostolskiej

Radom: kolejny „biskup pomocniczy” w strukturach KEP – lista nazwisk zamiast misji apostolskiej

Cytowany artykuł stanowi urzędową notkę personalną Konferencji Episkopatu Polski: informuje, że Krzysztof Dukielski, urodzony w 1978 r. w Radomiu, wyświęcony w 2003 r., „12 VII 2025 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji radomskiej ze stolicą tytularną Catula”. Podany jest adres korespondencyjny, telefon i e-mail kurii, a następnie następuje kaskada nazwisk „biskupów” i „arcybiskupów” w Polsce i na emigracji, bez jakiegokolwiek wyjaśnienia natury urzędu, kryteriów prawowitości sukcesji apostolskiej czy odniesienia do depozytu wiary. Notka jest typowo biurokratyczna i całkowicie odcina nominację od jakiegokolwiek sensu nadprzyrodzonego. Konkluzja jest nieuchronna: mamy do czynienia nie z aktem Kościoła Katolickiego, lecz z produktem posoborowej administracji, która zastąpiła misję apostolską katalogiem urzędów.

Realistyczny obraz katolickiego pogrzebu biskupa z kapłanami, świecami i kwiatami w tradycyjnym kościele, oddający szacunek i pokorę w obliczu śmierci
Kurialiści

Pogrzeb biskupa jako liturgia samozadowolenia: humanitarny cukier zamiast katolickiej prawdy

Pogrzeb biskupa jako liturgia samozadowolenia: humanitarny cukier zamiast katolickiej prawdy

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski relacjonuje uroczystości pogrzebowe bp. Władysława Bobowskiego w Tropiu (12 lipca 2025), akcentując wspomnienia, emocje, „wdzięczność”, pochwałę skromności i „dobrego ojcostwa” zmarłego. Homilie bp. Leszka Leszkiewicza i wystąpienia innych mówców podkreślają ludzkie cnoty Zmarłego, jego „miłość do ludzi”, „mądrość”, „dobroduszność”, „wrażliwość”, „pamięć o ziemi i ludziach”, a całość spina retoryka pocieszenia, że „już usłyszał odpowiedzi” i „odpoczywa w pokoju aż do powtórnego przyjścia Chrystusa”. Zabrakło natomiast jednoznacznego przypomnienia o konieczności stanu łaski, zadośćuczynienia, grzechu, czyśćcu, karze i sądzie. To nie jest katolicki ton żałobny, lecz pastoralny humanitaryzm, który zasłania prawdę o śmierci, sądzie, niebie lub piekle.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie tradycyjnego katolickiego biskupa w ornatach, w historycznym wnętrzu kościoła, podkreślające wiarę i tradycję.
Kurialiści

Modernistyczna nominacja w Radomiu: fasada „biskupstwa” bez sukcesji wiary

Modernistyczna nominacja w Radomiu: fasada „biskupstwa” bez sukcesji wiary

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski publikuje komunikat Nuncjatury Apostolskiej w Polsce (12 lipca 2025), zgodnie z którym „Ojciec Święty Leon XIV mianował ks. Krzysztofa DUKIELSKIEGO […] biskupem pomocniczym diecezji radomskiej i przydzielił mu stolicę tytularną Catula”, sygnowany przez Antonio Guido Filipazziego. Informacja podaje jedynie personalia, urząd parafialny nominata oraz fikcję stolicy tytularnej. Kontekst sakramentalny, doktrynalny i moralny jest całkowicie przemilczany. Te lakoniczne zdania ujawniają jednak nie kolejny akt kościelnego życia, lecz symptom postępującej dezintegracji: substytucję Kościoła Chrystusowego przez biurokratyczny system posoborowego modernizmu.

Tradycyjny katolicki biskup w ornacie, stojący w świątyni z witrażami i krzyżem, symbol wiary i autorytetu w kontekście katolickim
Kurialiści

Radom: nominacja „biskupa pomocniczego” jako kolejny akt posoborowej fikcji sakramentalnej

Radom: nominacja „biskupa pomocniczego” jako kolejny akt posoborowej fikcji sakramentalnej

Biuro Konferencji Episkopatu Polski informuje o mianowaniu ks. Krzysztofa Dukielskiego „biskupem pomocniczym diecezji radomskiej”; decyzję ogłosiła Nuncjatura Apostolska w Polsce jako rzekomą wolę „papieża” Leona XIV (Roberta Prevosta). Artykuł podaje biogram: święcenia w 2003 roku z rąk Zygmunta Zimowskiego, studia na rzymskim Marianum i „Regina Apostolorum”, funkcje duszpasterskie oraz koordynacje ruchów posoborowych, a finalnie nominację z 12 lipca 2025 r. Całość sprowadza się do celebracji kariery w strukturach, które po 1958 roku porzuciły definitywną Tradycję katolicką. Zwieńczenie tej noty to afirmacja „biskupstwa” pozbawionego gwarancji ważności sakry i misji kanonicznej, co odsłania nie tyle sukces, ile pogłębienie instytucjonalnego bezładu i duchowej zapaści.

Realistyczne zdjęcie katolickiego biskupa w tradycyjnych szatach w kościele, z ikoną Matki Bożej, oddające duchową atmosferę i wiarę, z odpowiednim oświetleniem
Kurialiści

Grekokatolicka nominacja w Polsce: symptom oficjalnej teologii bezdogmatu

Grekokatolicka nominacja w Polsce: symptom oficjalnej teologii bezdogmatu

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o nominacji ks. Mariusza Dmyterki, dotychczas proboszcza greckokatolickiej parafii w Białym Borze, na biskupa pomocniczego eparchii wrocławsko-koszalińskiej Kościoła greckokatolickiego w Polsce (komunikat Nuncjatury, 10 lipca; publikacja 11.07.2025). Podano łącza do not i materiałów w języku polskim i włoskim, akcentując charakter instytucjonalny i proceduralny nominacji. Całość utrzymana jest w tonie urzędowego ogłoszenia, pozbawionego jakiegokolwiek odniesienia do niezmiennej doktryny, misji nadprzyrodzonej Kościoła i zasady jedyności oraz wyłączności zbawczej prawdziwej wiary.
Milczenie o dogmacie, sakramencie, łasce i panowaniu Chrystusa jest tu nie tylko wymowne — jest oskarżycielskie.

Ksiądz w tradycyjnych szatach przed dużym krucyfiksem w historycznym kościele, wyraz skupienia i modlitwy
Kurialiści

Kult cyfrowego władcy i humanitarne frazesy zamiast panowania Chrystusa

Cyfrowy prymas dialogu: propaganda „Leona XIV” zamiast wiary katolickiej

Biuro Prasowe KEP promuje wydanie „L’Osservatore Romano”, relacjonujące pierwsze tygodnie pontyfikatu Leona XIV. Tekst eksponuje: medialny wizerunek „papieża internetu”, przemówienia o „kulturze komunikacji”, uroczyste objęcie Lateranu, masowe jubileusze rodzin i seniorów, nabożeństwo do „Matki Bożej Dobrej Rady” w Genazzano, sportowe sympatie i audiencje, watykańskie beatyfikacje, a także apel Stolicy Apostolskiej w ONZ o ochronę ludności i rozbrojenie, oraz święcenia prezbiteratu dla diakonów rzymskich; numer kończy publikacja polskich tłumaczeń dokumentów. Całość to apologetyka instytucjonalnego PR-u, przy całkowitym przemilczeniu dogmatu, łaski uświęcającej, prymatu królowania Chrystusa i obowiązku posłuszeństwa niezmiennej Tradycji.

Szanowny obraz tradycyjnego katolickiego wnętrza kościoła z kapłanem trzymającym krucyfiks podczas Mszy, podkreślający pobożność i wiarę.
Kurialiści

Kult kierowcy zamiast królowania Chrystusa: tygodniowy festyn MIVA jako symptom apostazji

Kult kierowcy zamiast królowania Chrystusa: tygodniowy festyn MIVA jako symptom apostazji

Biuro Prasowe KEP informuje o XXVI Ogólnopolskim Tygodniu św. Krzysztofa (20–27 lipca), obchodzonym pod hasłem: „Z nadzieją niesiemy Chrystusa na krańce świata”, wraz z akcją „1 grosz za 1 kilometr” na środki transportu dla misjonarzy MIVA Polska. Kulminacją mają być Msze i „błogosławieństwa” kierowców oraz poświęcenia pojazdów w Krakowie (Sanktuarium św. Jana Pawła II i Łagiewniki), z udziałem Leszka Leszkiewicza i Jana Piotrowskiego. W zapowiedziach dominują apele o bezpieczeństwo drogowe, „dobre zasady za kierownicą” i humanitarny sens akcji, ściśle związanej z jubileuszem MIVA Polska i tzw. Rokiem Nadziei. Wybrzmiewa naturalistyczna katecheza o trzeźwości, opanowaniu i kulturze jazdy, nieobciążona ani ostrzeżeniem o konieczności łaski uświęcającej, ani o grzechu śmiertelnym, ani o celu nadprzyrodzonym misyjnego posłania, które jest nawróceniem i chrztem narodów, a nie logistyką transportową. W istocie jest to festyn humanitaryzmu przykryty dewocyjnym słownictwem i zredukowanym kultem św. Krzysztofa.

Reformerowany kapłan modli się przed krucyfiksem w tradycyjnej katolickiej świątyni, symbolizując duchową głębię i oddanie wobec nauk Kościoła
Kurialiści

Ideologiczna instrumentalizacja grzechu: „antysemityzm” zamiast prawa Bożego

Ideologiczna instrumentalizacja grzechu: „antysemityzm” zamiast prawa Bożego
Portal episkopat.pl publikuje krótką deklarację Grzegorza Rysia, „kardynała” i metropolity łódzkiego, pełniącego funkcję „przewodniczącego” Komitetu KEP ds. Dialogu z Judaizmem (11 lipca 2025). Padają dwa zdania programowe: „antysemityzm w jakiejkolwiek formie jest, zgodnie z nauczaniem Kościoła, grzechem i złem moralnym” oraz „negowanie Holokaustu jest kłamstwem i staje po stronie sprawców, a nie ofiar”. Podsumowaniem jest moralistyczny apel w stylu biurokratycznej noty prasowej, pozbawiony jakiejkolwiek teologii nadprzyrodzonej, wezwania do nawrócenia do Chrystusa, lub prawdy o jedynym Zbawicielu – Panu naszym Jezusie Chrystusie. Teza: oto kliniczny przykład redukcji religii do politycznej etyki emocji i do świeckiej ideologii „dialogu”, w którym milczy Ewangelia, dogmat, łaska, nawrócenie, Królestwo Chrystusa i mandat misyjny Kościoła.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.