Kościół

Circo Massimo jako targ emocji: instrumentalizacja „spowiedzi” i odpustu

Cytowany artykuł relacjonuje masową akcję „spowiedzi” młodzieży na rzymskim Circo Massimo w ramach „Jubileuszu Młodzieży”, akcentując „radość z przebaczenia”, wielojęzyczność konfesjonałów, łatwy dostęp do „miłosierdzia” i możliwość uzyskania „jubileuszowego odpustu” poprzez standardowy zestaw aktów: „spowiedź”, Komunię, modlitwę w intencji „papieża” i nawiedzenie kościoła. Wypowiedzi wolontariuszy i „kapłanów” podają, że wydarzenie „porusza serca do nawrócenia”, buduje wspólnotę i jednoczy, a „Bóg przebacza zawsze”. Punkt ciężkości spoczywa na doświadczeniu przeżyć, łatwości dostępu i atmosferze tłumu, niemal całkowicie milcząc o obiektywnych warunkach ważności sakramentu, o konieczności integralnej spowiedzi, o zadośćuczynieniu, naprawieniu szkody i przyjęciu twardych warunków odcięcia od grzechu, a także o prawdziwym Kościele i prawdziwym kulcie. Zasadniczy problem: naturalistyczna emocjonalizacja „miłosierdzia” i symulacja sakramentów w strukturach posoborowych, bez odniesienia do nienaruszalnych kryteriów Wiary i ładu łaski.