Kościół – Strona 92 – Ethos Catholicus

Realistyczne, pobożne zdjęcie katolickiego nabożeństwa z kapłanem, krzyżem i świecami w kościele, oddające duchową głębię i szacunek dla wiary.

Agnostycyzm jako cnota? Demontaż personalistycznej mgławicy Więź.pl

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl anonsuje podcast „Pytania na marginesach”, w którym Karol Grabias rozmawia z dr Sylwią Wilczewską (IFiS PAN) o agnostycyzmie. Padają pytania o możliwość bycia „osobą religijną” bez zdefiniowanego stanowiska co do istnienia Boga, o rzekomą użyteczność agnostycyzmu w obniżaniu „temperatury sporów” religijnych oraz o to, jak to możliwe, że tak różni światopoglądowo ludzie (Darwin, Wilde) byli agnostykami. Całość oprawiona jest personalistyczną autopromocją: „Więź – łączymy w czasach chaosu”, prośbą o darowizny oraz reklamą „personalistycznego spojrzenia na wiarę”. Konkluzja jest niewypowiedziana, ale sugerowana: agnostycyzm jako dopuszczalna, a nawet „pomocna” postawa wobec religii. To nie tylko błąd – to programowa neutralizacja dogmatu i moralnej powagi Objawienia.

Religijne, realistyczne zdjęcie tradycyjnego ołtarza z krucyfiksem, świecami i relikwiami, ukazujące głęboką wiarę i duchową powagę w katolickim kościele.

Posoborowie

Cyfrowy pitagoreizm jako nowy kult: personalizm bez łaski, świat bez Logosu

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Więź.pl streszcza esej Joanny Kavenna „Truth is deeper than mathematics” (IAI, 5 sierpnia 2025), w którym autorka krytykuje dominację danych i „cyberpitagoreizm” – złudzenie, że całą rzeczywistość da się sprowadzić do liczb. Przez pryzmat aplikacji fitness opisuje „mapę bez terytorium”, dehumanizację przez algorytmy i iluzję obiektywizmu, a także wskazuje ograniczenia dużych modeli językowych. Postuluje obronę żywego doświadczenia i elastyczności znaczeń języka wobec technokratycznego redukcjonizmu. Zwięzły morał jest czytelny: cyfrowy scjentyzm fałszuje życie – ale narracja pozostaje w horyzoncie czystego naturalizmu, bez odniesienia do Prawdy jako Osoby i Objawienia, co skazuje analizę na bezsilność wobec błędu, który sam wyrasta z odrzucenia królowania Chrystusa.

Modlitewne pielgrzymki katolickie przed ikoną Matki Bożej na Jasnej Górze, wierni w modlitwie i skupieniu, oddający cześć w duchu tradycyjnej wiary

Kurialiści

„Nadzieja” bez krzyża: gnieźnieńskie pielgrzymowanie w języku humanitarnego triumfalizmu

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Biuro eKAI relacjonuje kazanie bp. Radosława Orchowicza wygłoszone w bazylice jasnogórskiej na zakończenie Pieszej Pielgrzymki Archidiecezji Gnieźnieńskiej: pochwałę „nadziei” splecioną z jubileuszową retoryką, cytatami z hymnu pielgrzymkowego, odniesieniem do Jubileuszu Młodych w Rzymie oraz wezwaniami do bycia „świadkami sprawiedliwości i pokoju”. W tekście przewija się motyw przewodnika, wspólnotowości i wzajemnego „ubogacania”, zaś kulminacją jest obrzęd duchowej adopcji dziecka poczętego i zapowiedź przyszłorocznego hasła „Wzrastaj”. Całość spina slogan: „Ta nadzieja może zmienić wszystko”, ukazany jako „kotwica łaski” i „sól nowego smaku życia”. Teologia łaski i ofiary, prymat panowania Chrystusa oraz ostrzeżenie przed grzechem i sądem milczą – w zamian mamy humanitarny optymizm i posoborowy język emocji.

Reverentny obraz katolickiego księdza modlącego się przed krucyfiksem w kościele, symbol wiary i pobożności.

Posoborowie

Zmartwychwstanie w cieniu Hollywood: sakrum zamienione w symbolikę i estetykę

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o planach premiery dwu części filmu Mela Gibsona „Zmartwychwstanie Chrystusa” na rok 2027: pierwsza w Wielki Piątek (26 marca), druga w święto Wniebowstąpienia (6 maja). Produkcja ma koncentrować się na trzech dniach między Śmiercią i Zmartwychwstaniem oraz na czterdziestu dniach aż do Wniebowstąpienia, określając dzieło jako „teologiczne, kontemplacyjne i mistyczne”. W rolę Zbawiciela ma ponownie wcielić się Jim Caviezel, a zdjęcia ruszyć w 2026 roku. Zapowiedź akcentuje „symboliczny i duchowy” wydźwięk narracji powiązanej z datami liturgicznymi, przywołuje też sukces „Pasji” z 2004 r. Całość jest promocją religijno-estetycznego spektaklu, który – zamiast prowadzić do aktu wiary i skruchy – kanalizuje nadprzyrodzoną Tajemnicę w kategoriach emocji i sztuki masowej.

Pielgrzymka katolicka w Kalwarii Pacławskiej, modlący się pielgrzymi przy stacjach Drogi Krzyżowej, spokojne i pełne wiary otoczenie kościoła i natury

Kurialiści

Kalwaria Pacławska jako spektakl: od odpustu do widowiska bez Ofiary

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Cytowany artykuł ogłasza program „Wielkiego Odpustu Kalwaryjskiego” w Kalwarii Pacławskiej (11–15 sierpnia), zapowiadając wzmożony napływ pątników oraz gęsty kalendarz wydarzeń: liczne „Msze św.” przy różnych ołtarzach, procesje, dróżki, koncerty, oratorium, „nabożeństwo uzdrowienia”, Akatyst, nocne czuwania i „Msza prymicyjna franciszkańskich neoprezbiterów”. Wydarzeniu mają przewodniczyć i głosić kazania m.in. Edward Kawa, Adam Szal, Wacław Depo, Mariusz Kozioł oraz lokalni franciszkanie. Całość jest podszyta entuzjazmem organizacyjno-festiwalowym, w którym centralną osią staje się kalendarz atrakcji i logistyczne ułatwienia, a nie wyraźna, katolicka doktryna o Ofierze Mszy, łasce, nawróceniu i królowaniu Chrystusa nad społeczeństwami. Oto znów religia staje się widowiskiem, a nie kultem Boga w prawdzie.

Reverentna scena w kościele katolickim z kapłanem modlącym się przed krucyfiksem, symbolizująca wiarę i Bożą władzę nad światem.

Polska

Kult demokracji bez Boga: orędzie Nawrockiego jako manifest naturalizmu politycznego

Zostaw komentarz / Polska / Defensor Fidei

Portal Opoka publikuje pełny tekst orędzia prezydenta RP Karola Nawrockiego wygłoszonego przed Zgromadzeniem Narodowym, w którym padają deklaracje o „Planie 21”, zapowiedź prac nad zmianą konstytucji do 2030 r., pierwszym projektem ma być ustawa o CPK, a także pochwała demokracji, suwerenności narodu i wartości „chrześcijańskich” w rozumieniu humanitarnego sentymentalizmu. Retoryka koncentruje się na woli ludu, sprawczości państwa, infrastrukturze i polityce migracyjnej, bez choćby jednej wzmianki o Prawie Bożym, społecznym panowaniu Chrystusa Króla, grzechu, łasce, czy moralnych prerogatywach władzy podporządkowanej Objawieniu. Konkluzja jest nieunikniona: mamy do czynienia z klasycznym aktem politycznego naturalizmu – kultem suwerena ludu zamiast suwerenności Chrystusa.

Ksiądz katolicki trzymający świecę przed ołtarzem z krucyfiksem, symbolizujący duchowe przewodnictwo i wiarę w tradycyjnej świątyni

Polska

Ustawa o „psychologu dla 13-latków” jako klin zamętu: władza nad duszami poza rodziną

Zostaw komentarz / Polska / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o decyzji Andrzeja Dudy, który w trybie kontroli prewencyjnej skierował do Trybunału Konstytucyjnego ustawę rozszerzającą dostęp małoletnich (od 13. roku życia) do ambulatoryjnych świadczeń z zakresu psychiatrii bez zgody rodziców, z odroczonym i warunkowym obowiązkiem powiadomienia opiekunów. W tekście przywołano m.in. argumentację o „bezpieczeństwie dzieci”, poparcie 36 organizacji młodzieżowych i sprzeciw Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia; zaznaczono także zarzut, że regulacja „otwierała drzwi do tranzycji bez wiedzy rodziców”. Konkluzja jest jasna: jest to projekt ustrojowego wyłomu, który przenosi punkt ciężkości wychowania z rodziny ku biurokratyczno-psychologicznemu Leviathanowi – i to bez odniesienia do porządku nadprzyrodzonego, co samo w sobie jest oskarżeniem najwyższego kalibru.

Rewerentny obraz katolickiego kapłana podczas homilii przy ołtarzu, z naciskiem na Eucharystię i tradycyjną architekturę kościoła, oddający atmosferę modlitwy i wiary.

Kurialiści

Tron państwowy zamiast ołtarza: homilia abp. Galbasa jako manifest naturalizmu

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o homilii Adriana Galbasa wygłoszonej 6 sierpnia 2025 r. podczas Mszy z udziałem nowo zaprzysiężonego prezydenta RP Karola Nawrockiego. Homilia osadzona jest wokół Przemienienia Pańskiego i cytuje św. Leona Wielkiego, akcentując „umocnienie wiary” uczniów przez wizję chwały Chrystusa przed Kalwarią. Galbas rozwija wątek „góry Tabor” i „góry Kalwarii” w życiu prezydenta, wzmacnia postulat „jednoczenia narodu” przez urząd prezydenta i w warstwie retorycznej kieruje celebrację liturgiczną ku afirmacji państwowego projektu wspólnoty politycznej. Końcowy przekaz brzmi: władza polityczna ma spajać naród, a religijny ceremoniał ma to usankcjonować – co jest klasycznym przykładem posoborowego naturalizmu i moralizatorskiego klerykalizmu, gdzie łaska jest milczeniem, a polityczny pragmatyzm staje się quasi-sakramentem jedności.

Reverentny katolicki kapłan w tradycyjnych szatach przy ołtarzu w historycznej świątyni, symbolizujący wierność prawdziwemu papieskiemu autorytetowi.

Posoborowie

Ekumeniczna mgła i fałszywy prymat: jak rozmienia się na drobne urząd Piotra

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Kath.net publikuje wywiad z Kurtem Kurialistą Kochem, prefektem watykańskiej Dykasterii ds. „Popierania Jedności Chrześcijan”, o rzekomych „postępach” ekumenicznych, relacji z Kościołami Wschodu, sporze wokół Fiducia supplicans, wspólnej dacie Wielkanocy, „synodalności” oraz rozumieniu prymatu Rzymu pod rządami „papieża” Leona XIV. Koch twierdzi m.in., że istnieje szeroka podstawa jedności z prawosławiem, że spór z 1054 r. nie był „schizmą Kościołów”, że „ekumenizm krwi” już czyni nas jednym, oraz że praktyczny kształt prymatu można wspólnie „uzgodnić”. Całość spina modernistyczny słownik relatywizujący dogmat i kult, zakładający pluralizm liturgiczny, instytucjonalny i normatywny.
Teza: tekst promuje naturalistyczny ekumenizm, który neguje boskie pochodzenie i zakres prymatu Piotrowego, relatywizuje dogmat o jedyności Kościoła Chrystusowego oraz zasłania grzech apostazji sentymentalizmem „krwi”.

Grupa pielgrzymów katolickich w modlitewnej pielgrzymce do sanktuarium, ukazująca duchową jedność i wiarę w spokojnym, naturalnym otoczeniu

Kurialiści

Jubileuszowa pielgrzymka bez nawrócenia: humanitarny rytuał posoborowej pustyni

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Portal eKAI informuje o 34. Pieszej Pielgrzymce diecezji bielsko-żywieckiej na Jasną Górę (1725 osób, grupy krajowe i zagraniczne), której ton i program spina hasło „z nadzieją i po nadzieję” w Roku Jubileuszowym 2025. Relacjonuje wystąpienia bp. Romana Pindla: wzmianki o Objawieniu, powołanie się na św. Piotra i św. Jakuba w kontekście sakramentów chorych, oraz szeroką laudację Johna Henry’ego Newmana – rzekomo patrona „odpowiadania na wyzwania nowoczesności”. Zapowiedziano konferencje o Najświętszym Sercu Pana Jezusa i praktykach pierwszych piątków, podkreślono „radość, modlitwę i trud” jako świadectwo „pielgrzymów nadziei”. Całość wieńczy typowy dla posoborowych komunikatów marketing duchowości i statystyki frekwencyjne. Ten przekaz, mimo pobożnej fasady, redukuje religię do sentymentalnego humanitaryzmu i promuje modernistyczną teologię adaptacji, a nie nawrócenia do panowania Chrystusa Króla.