Portal Opoka publikuje rozważanie „Możny, ale najmniejszy” pióra ks. Nikosa Skurasa, rzekomo oparte na fragmentach Pisma Świętego. Autor proponuje refleksję o władzy i pokorze, która jednak w swej ist…
Portal Opoka (20 października 2025) publikuje rozważanie ks. Nikosa Skurasa pt. „Chrześcijaństwo o własnych siłach?”. Tekst, nawiązując do wspomnienia „św. Jana Pawła II”, promuje heretycką koncepcję usprawiedliwienia przez samą wiarę, relatywizując konieczność współpracy z łaską i obowiązek pokuty.
Portal Opoka w artykule „Bóg karzący?” z 13 października 2025 r. przedstawia refleksję „ks.” Nikosa Skurasa na temat Bożego sądu i miłosierdzia. Autor powołuje się na interpretację Psalmu 62:13 („Każdemu oddasz według jego czynów”), twierdząc, że żydowscy komentatorzy i „chrześcijańscy egzegeci” przeciwstawiają chłodną sprawiedliwość miłosierdziu, które miałoby całkowicie zastąpić karzący wymiar Bożego osądu. Zdaniem „ks. Skurasa”, od Kalwarii Bóg „nie może” karać człowieka odwołującego się do ran Chrystusa, choć przestrzega przed skutkami zatwardziałości serca. Artykuł pomija całkowicie katolicką naukę o wiecznym potępieniu, konieczności łaski uświęcającej i obiektywnej sprawiedliwości Bożej, redukując zbawienie do subiektywnego aktu „zaufania Miłości”.
Portal Opoka prezentuje tekst ks. Nikosa Skurasa, w którym autor podejmuje temat przebaczenia w oparciu o historię Jonasza oraz modlitwę Ojcze nasz. Artykuł sugeruje, że przebaczenie jest koniecznym warunkiem zbawienia, jednocześnie przedstawiając wewnętrzną walkę człowieka z gniewem jako główną przeszkodę duchową.
Portal Opoka publikuje tekst zatytułowany „Winda Tereski”, w którym autor ks. Nikos Skuras, powołując się na fragmenty z Księgi Nehemiasza i Ewangelii Łukasza, promuje koncepcję duchowości opartej na „małej drodze” św. Tereski. Autor przedstawia wizję zbawienia jako „rzucenia się” w ramiona Chrystusa bez konieczności walki z grzechem, przy jednoczesnym pominięciu kluczowych aspektów doktryny katolickiej dotyczącej łaski, współpracy z nią oraz roli Kościoła i sakramentów.
Portal Opoka publikuje rozważanie ks. Nikosa Skurasa pt. „„Może” wybaczy?”, oparte na fragmentach Księgi Ezdrasza i Ewangelii. Autor interpretuje modlitwę Ezdrasza za Izraelitów, którzy „przyjęli pogańskie zwyczaje”, podkreślając że Bóg „nie opuszcza nas w niewoli grzechu”. Cytując psalmowe wezwanie „Nawróćcie się grzesznicy, kto wie, może znajdzie w was upodobanie i miłosierdzie wam okaże”, ks. Skuras tłumaczy że słowo „może” nie dotyczy wątpliwości Boga, ale „ruchomej woli” człowieka. Artykuł kończy się ogólnym wezwaniem do przyjęcia „kerygmatu” jako fundamentu wiary, który ma prowadzić do „kochania innych z ich grzechami”.
Portal Opoka (8 września 2025) publikuje rozważanie ks. Nikosa Skurasa pt. „Nawrócony raz i porządnie?”, które – pod pozorem głoszenia ewangelicznego radykalizmu – propaguje subiektywistyczną wizję życia duchowego, rozmywającą obiektywną rzeczywistość łaski uświęcającej i sakramentalnego charakteru Kościoła. Tekst, nasycony psychologizującą retoryką, pomija kluczowe elementy katolickiej doktryny o usprawiedliwieniu, redukując walkę duchową do indywidualistycznych „doświadczeń”.
Portal Opoka (27 sierpnia 2025) publikuje tekst ks. Nikosa Skurasa interpretujący biblijną przypowieść o robotnikach w winnicy oraz historię Jotama jako rzekomą „dziwną sprawiedliwość” polegającą na zrównaniu moralnej wartości życia w cnocie z nawróceniem w ostatniej godzinie. Autor twierdzi, że „sprawiedliwość Nowego Testamentu jest zadziwiająca […] jest to sprawiedliwość krzyża: tu Chrystus nie karze, lecz przebacza”, wzywając czytelników do „zgody na tę dziwną sprawiedliwość”.
Portal Opoka (18 sierpnia 2025) publikuje tekst przypisywany ks. Nikosowi Skurasowi, zatytułowany „Bóg niesprawiedliwy”, w którym autor dokonuje modernistycznej reinterpretacji pojęcia sprawiedliwości Bożej. Tekst zestawia starotestamentalne złorzeczenie Jotama z rzekomo „zadziwiającą” nowotestamentową koncepcją sprawiedliwości, redukując ją do czysto emocjonalnego aktu przebaczenia „na krzyżu”, przy całkowitym pominięciu obiektywnych warunków zbawienia. To jawny przykład teologicznego bankructwa posoborowej pseudoduchowości.
