Relatywizacja i deprecjonowanie nauk Kościoła katolickiego w kontekście wydarzeń w Medziugoriu, zwłaszcza podczas 36. Mladifest, ukazuje głębokie załamanie się autentycznego nauczania apostolskiego i …
Portal Więź.pl (07 sierpnia 2025) streszcza rozmowę w „Tygodniku Powszechnym” z Magdaleną Leszko, psychoterapeutką, która twierdzi, że osobowość człowieka pozostaje dynamiczna również po 25. roku życia, a jej zmiany determinowane są relacjami, kulturą i neuroplastycznością mózgu. Padają tezy o rzekomym micie „niezmienności osobowości” oraz o nieustannej przebudowie „budynku” ludzkiej psychiki dzięki zmianom w środowisku i praktykom terapeutycznym. Całość tonie w naturalizmie, reklamowej autopromocji „dialogu” i „wrażliwości personalistycznej” bez odniesienia do łaski, grzechu, cnoty i celu ostatecznego. To nie jest troska o człowieka, lecz jego redukcja do układów nerwowych i socjotechniki, czyli program duchowej amputacji.
Portal Opoka informuje o decyzji Andrzeja Dudy, który w trybie kontroli prewencyjnej skierował do Trybunału Konstytucyjnego ustawę rozszerzającą dostęp małoletnich (od 13. roku życia) do ambulatoryjnych świadczeń z zakresu psychiatrii bez zgody rodziców, z odroczonym i warunkowym obowiązkiem powiadomienia opiekunów. W tekście przywołano m.in. argumentację o „bezpieczeństwie dzieci”, poparcie 36 organizacji młodzieżowych i sprzeciw Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia; zaznaczono także zarzut, że regulacja „otwierała drzwi do tranzycji bez wiedzy rodziców”. Konkluzja jest jasna: jest to projekt ustrojowego wyłomu, który przenosi punkt ciężkości wychowania z rodziny ku biurokratyczno-psychologicznemu Leviathanowi – i to bez odniesienia do porządku nadprzyrodzonego, co samo w sobie jest oskarżeniem najwyższego kalibru.
Portal eKAI informuje o akcji parafii ewangelicko-augsburskiej w Szczyrku-Salmopolu, gdzie „ks.” Jan Byrt rozdaje rowerzystom bezpłatne, kieszonkowe egzemplarze Nowego Testamentu, zostawiane na stoliku przy drodze. Organizatorzy deklarują brak nacisku, spontaniczną „formę obecności Kościoła w świecie” i zachęcają inne wspólnoty do naśladowania; wcześniej rozdawano podobnie „Biblie” motocyklistom. Konkluzja jest klarowna: mamy do czynienia z propagowaniem prywatnego czytelnictwa Pisma poza porządkiem jedynego Kościoła założonego przez Chrystusa oraz z promocją protestanckiej wizji religii – gest miły, ale obiektywnie rozbijający wiarę, przeciwstawny katolickiej zasadzie, że Pismo żyje i działa wyłącznie w łonie Kościoła, pod jego nieomylną, jedyną autorytatywną interpretacją.
Portal Opoka informuje o planowanym przez Krzysztofa Ruchniewicza, dyrektora Instytutu Pileckiego, rządowym seminarium na temat zwrotu przez Polskę dóbr kultury do innych państw, w tym do Niemiec. W tle padają wzmianki o niemieckich roszczeniach do „Berlinki” w Bibliotece Jagiellońskiej i o licznych, wciąż niewróconych do Polski dziełach sztuki zrabowanych podczas II wojny światowej (np. „Portret młodzieńca” Rafaela). Tekst sygnalizuje też kontrowersje związane z pominięciem nazwiska por. Maksymiliana Schnepfa na wystawie o Obławie Augustowskiej i ogólny kryzys kierownictwa Instytutu Pileckiego. Konkluzja jest cicha i asekuracyjna: to „kontrowersje”, „potrzeba” instytutu i „blokowanie misji”. Tymczasem sednem jest akceptacja logiki rezygnacji z dobra wspólnego państwa i narodu na rzecz dialogu z bezprawiem – to znamię mentalności, która karmi się posoborowym kultem człowieka, a nie królowaniem Chrystusa.
Cytowany artykuł relacjonuje konflikt domowy w Sudanie od 2023 roku: dziesiątki tysięcy zabitych, miliony przesiedlonych, epidemie (cholera), głód i rozpad struktur państwowych. Wskazuje na starcie armii z RSF, ingerencje regionalne, nielegalny handel złotem, a także stanowisko Unii Afrykańskiej przeciw pararegulacjom politycznym RSF. Całość konkluduje wezwaniami do nienadawania legitymacji równoległemu rządowi oraz do rozmów pokojowych, umiejscawiając dramat Sudanu w kategoriach „praw człowieka”, „prawa międzynarodowego” i mechanizmów „dialogu”. Jednocześnie artykuł milczy o porządku nadprzyrodzonym, grzechu, sprawiedliwości Bożej, konieczności panowania Chrystusa Króla i realnych środkach łaski, co czyni go przykładem skrajnego naturalizmu i bezsilnego moralizmu biurokratycznych instytucji.
Portal Opoka informuje o wypowiedzi Barbary Nowackiej w TVN24: „Szkoła to nie jest też miejsce, w którym dziecko powinno być formowane religijnie. Do tego są kościoły i związki wyznaniowe”. Minister edukacji chwali wprowadzone redukcje nauczania religii (pojedyncza godzina na skraju planu, niewliczana do średniej) i sugeruje, że nawet „księża” i „biskupi” popierali takie rozwiązania, szczególnie po pandemii. Równolegle Opoka przypomina obywatelską inicjatywę „Religia lub etyka w szkole”, która zebrała pół miliona podpisów i trafiła do Sejmu z postulatem dwóch godzin przedmiotu obowiązkowego z oceną do średniej. Wypowiedź Nowackiej i cała narracja wokół „neutralności” szkoły to nie neutralność, ale programowa ateizacja życia publicznego i wykluczenie panowania Chrystusa z porządku społecznego.
Portal Opoka informuje o komunikacie brytyjskiego wywiadu, który – powołując się na dane Sztabu Generalnego Ukrainy – szacuje łączną liczbę strat Rosji w wojnie przeciw Ukrainie na około 1 050 000 zabitych i rannych od lutego 2022 r., z tempem ok. 1072 dziennie w lipcu 2025 r., przy jednoczesnym spadku dziennych strat od marca i postępach na Donbasie. Tekst jest zimnym raportem statystycznym, pozbawionym jakiejkolwiek nadprzyrodzonej perspektywy, bez słowa o grzechu, karze, nawróceniu, o ofierze Mszy, o sakramentach i królowaniu Chrystusa – co samo w sobie już stanowi jego potępienie.
Cytowany artykuł ks. Nikosa Skurasa na portalu Opoka (05.08.2025) to quasi-homiletyczna impresja wokół Przemienienia Pańskiego, zbudowana na opozycji „Prawa Mojżesza” i „Prawa Krzyża”. Autor zaczyna od osobistej anegdoty z Rzymu i „Mszy z Papieżem Leonem”, przechodzi do eschatologicznego „Sądu” i „otwartych ksiąg”, aby ostatecznie zrelatywizować sprawiedliwość poprzez tezę o „sprawiedliwości Krzyża”, która miałaby przewyższać wszelką winę bez realnego wymogu zadośćuczynienia, pokuty i nawrócenia. Konkluzja to wezwanie do powiedzenia „Amen” na miłość Chrystusa, bez wyraźnej mowy o sakramentalnych warunkach pojednania, o stanie łaski i o ofierze przebłagalnej. Tekst jest emocjonalnym esejem, w którym sprawiedliwość Boża zostaje praktycznie rozpuszczona w psychologizującej retoryce „miłości większej od wszystkich grzechów”, a Prawo zostaje przeciwstawione Łasce w duchu protestanckiej antynomii.
Cytowany artykuł relacjonuje pożegnalny wpis Zuzanny Rudzińskiej-Bluszcz, odchodzącej z Ministerstwa Sprawiedliwości, która wylicza swoje „sukcesy”: prace nad rozwodami pozasądowymi w USC, tablice alimentacyjne, „pieczę współdzieloną” po rozwodzie oraz działania wobec Funduszu Sprawiedliwości – w tym decyzje uderzające w Fundację Profeto i ks. Michała Olszewskiego. Artykuł przywołuje również krytykę tych koncepcji przez organizacje prorodzinne oraz kontekst polityczny zmian w resorcie i sprawy karne dotyczące fundacji.
Oto programowa destrukcja prawa naturalnego: legalizacja rozwodu jak „usługi bez kolejki”, relatywizacja nierozerwalności małżeństwa, traktowanie dziecka jak przedmiotu transferu oraz biurokratyczna ateizacja przestrzeni publicznej – wszystko w logice buntu przeciwko królowaniu Chrystusa.
