modernizm

Ksiądz katolicki w tradycyjnym ornacie w cichej, modlitewnej kaplicy, rozważający krucyfiks, symbol nadziei i wiary w trudnych czasach.
Świat

Statystyki bez Boga: wojna redukowana do liczb i politycznej gry

Portal Opoka informuje o komunikacie brytyjskiego wywiadu, który – powołując się na dane Sztabu Generalnego Ukrainy – szacuje łączną liczbę strat Rosji w wojnie przeciw Ukrainie na około 1 050 000 zabitych i rannych od lutego 2022 r., z tempem ok. 1072 dziennie w lipcu 2025 r., przy jednoczesnym spadku dziennych strat od marca i postępach na Donbasie. Tekst jest zimnym raportem statystycznym, pozbawionym jakiejkolwiek nadprzyrodzonej perspektywy, bez słowa o grzechu, karze, nawróceniu, o ofierze Mszy, o sakramentach i królowaniu Chrystusa – co samo w sobie już stanowi jego potępienie.

Reverentna scena w tradycyjnej katolickiej bazylice z kapłanem, świecami i ikonami, ukazująca głęboki szacunek i wiarę w realistycznym ujęciu.
Posoborowie

Kult legendy bez łaski: „śnieg” w bazylice i ciemność modernistycznego kultu człowieka

Portal eKAI informuje o dorocznej inscenizacji „śniegu” z płatków kwiatów w rzymskiej bazylice Matki Bożej Większej 5 sierpnia, na pamiątkę legendy o śniegu wskazującym miejsce budowy świątyni za pontyfikatu Liberiusza; podkreśla obecność „hierarchów” posoborowych, w tym udział abp. Edgara Peñy Parry, oraz promuje ikonę Salus Populi Romani jako patronkę Rzymu, dodając sugestywny akcent: „obok kaplicy z ikoną znajduje się grób wielkiego czciciela Maryi, papieża Franciszka (2013–2025)”, co – jak czytamy – zwiększyło „popularność” sanktuarium wśród pielgrzymów i turystów. Zwieńczeniem materiału jest apel o wsparcie finansowe portalu. Ta narracja – estetyczna, turystyczna i marketingowa – obnaża zastąpienie nadprzyrodzonego kultu Boga widowiskiem, kultem jednostki i świecką reklamą.

Tradycyjny katolicki kapłan w liturgicznych szatach, trzymający krucyfiks w sakralnym wnętrzu kościoła, wyraz powagi i wiary, pod światłem witraży, symboliczny obraz katolickiej pobożności.
Posoborowie

Cyberoszustwo jako lustro posoborowej bezsilności: sprawa „kard.” Pizzaballi

Portal eKAI informuje o ostrzeżeniu Łacińskiego Patriarchatu Jerozolimy przed fałszywymi e-mailami, rozsyłanymi rzekomo w imieniu „kard.” Pierbattisty Pizzaballi. Patriarchat wskazuje, że adres „cardinal.pizzaballa@gmail.com” należy do hakera i przestrzega, by nie odpowiadać, nie klikać linków i nie podawać danych. Towarzyszy temu marketingowa wstawka prosząca o wsparcie finansowe portalu. Ten drobny komunikat, na pierwszy rzut oka banalny, odsłania jednak głębszą chorobę: redukcję życia Kościoła do biurowych komunikatów, procedur bezpieczeństwa i medialnego autopromowania – przy zupełnym milczeniu o stanie łaski, grzechu, sakramentach i władzy kluczy.

Rewerentny obraz pielgrzymów modlących się przed Matką Boską na Jasnej Górze, w tradycyjnych strojach, spokojna atmosfera, wyraz wiary i duchowości
Kurialiści

Pielgrzymowanie bez nawrócenia: naturalistyczna celebracja na Jasnej Górze

Biuro Prasowe JasnaGóraNews relacjonuje przybycie 43. Pieszej Pielgrzymki Archidiecezji Gnieźnieńskiej na Jasną Górę w święto Przemienienia Pańskiego. Ponad 1200 uczestników, w grupach „kolorowych”, „promienistych” oraz rowerowych, zostało powitanych przez abp. Wojciecha Polaka. Prymas akcentuje hasło „Pielgrzymi Nadziei”, wzywa do patrzenia na Jezusa i na Marję jako „przewodniczkę” oraz przedstawia Jasną Górę jako „latarnię morską”. W relacji podkreśla się „świadectwo wiary i nadziei” pielgrzymów, włączenie władz samorządowych, symbolikę cząstek krzyża i kulminację w „Eucharystii” w bazylice jasnogórskiej pod przewodnictwem bpa Radosława Orchowicza. Znamienne jest całkowite przemilczenie wymogu stanu łaski uświęcającej, spowiedzi w sensie katolickim, konieczności pokuty i odcięcia od posoborowych nadużyć liturgicznych: to pielgrzymowanie bez wezwania do nawrócenia, bez dogmatu, bez Krzyża jako ofiary przebłagalnej.

Reverentny obraz katolickiego kapłana modlącego się przed Całunem Turyńskim w kościele
Posoborowie

Całun Turyński jako test wiary: naturalizm, medialna kakofonia i kurialna asekuracja

Portal Opoka informuje o wypowiedzi Roberto Repole, „arcybiskupa” Turynu, który – jako kustosz Całunu – apeluje o krytyczne podejście do tez brazylijskiego grafika Cicero Moraesa, twierdzącego, że wizerunek na Całunie powstał przez kontakt z obiektem sztucznym. Międzynarodowy Ośrodek Badań nad Całunem w Turynie stwierdza, że praca Moraesa nie wnosi nic nowego i że symulacje 3D nie zastąpią fizyko-chemicznych analiz, które nie potwierdzają pochodzenia malarskiego ani kontaktowego. Artykuł podkreśla, że „już” badania od 1902 r. (Vignon, Delage) i STuRP (1978) wykluczały hipotezy płaskorzeźby, posągu i termicznego transferu. Kończy konstatacją, że powstanie obrazu „pozostaje zagadką dla nauki”. Jednym zdaniem: zamiast wyznania wiary w Zmartwychwstałego i świadectwa o relikwii Męki, otrzymujemy biurokratyczną mgłę, redukującą misterium do problemu technologicznego i zarządzania PR-em.

Rekonstrukcja Całunu Turyńskiego w religijnym kościele, podkreślająca jego sakralny i tajemniczy charakter.
Świat

Całun Turyński a naturalistyczna taktyka rozmywania wiary: repetycja posoborowych uników

Vatican News informuje, że kard. Roberto Repole, jako „kustosz” Całunu Turyńskiego i arcybiskup Turynu, krytykuje publikację w Archaeometry sugerującą powstanie obrazu przez kontakt z płaskorzeźbą; powołuje się przy tym na dokument Międzynarodowego Centrum Badań nad Całunem (CISS), które przypomina, że liczne badania fizykochemiczne od dawna wykluczyły „pochodzenie malarskie lub wynikające z kontaktu z płaskorzeźbą”. CISS streszcza artykuł Cicero Moraesa jako powtórzenie starych tez o rzekomej „projekcji ortogonalnej” i wskazuje na błędy metodologiczne oraz ignorowanie danych o realnej krwi ludzkiej, co mocno akcentuje również Emanuela Marinelli. Równocześnie komunikat Repole’ego lawiruje między „neutralnością naukową” a dystansowaniem się „bez wchodzenia w meritum”. Konkluzja: zamiast wyznania prawdy wiary i podporządkowania nauki autorytetowi Objawienia, otrzymujemy biurokratyczny naturalizm i asekuracyjne „procedury”, które zacierają nadprzyrodzony charakter relikwii i osłaniają systemową rewolucję posoborową.

Rewerentne zdjęcie tradycyjnego wnętrza kościoła katolickiego z krzyżem i wiernymi w modlitwie, oddające duchową głębię i tradycję.
Świat

Kult kota jako substytut religii: naturalistyczna utopia „dobrostanu” zamiast królowania Chrystusa

Portal Opoka publikuje materiał marketingowy biura prasowego Mars, promujący kampanię WHISKAS „Koci Mrraj”. Tekst przedstawia badanie SW Research o więzi Polaków z kotami: 85% opiekunów uważa kota za członka rodziny, 68% – za „najlepszego przyjaciela”, 61% zwierza się kotom; opisuje zwyczaje (wspólne spanie, przyjęcia urodzinowe), podaje „behawioralne potrzeby” kotów, reklamuje „quiz osobowości” w Westfield Arkadia i zachęca do doboru produktów. Zamyka całość teza, że kontakt ze zwierzętami wspiera psychiczny i fizyczny dobrostan człowieka, a szczęście kota zależy od świadomej troski opiekuna. Ten tekst to manifest naturalistycznego humanitaryzmu, w którym zwierzę zastępuje bliźniego, dom staje się świątynią, a „dobrostan” – bóstwem.

Rekolekcjonista modlący się przed krucyfiksem w tradycyjnym kościele, symbolicznie ukazujący duchową opiekę i nadzieję w trudnych czasach.
Posoborowie

Głód, propaganda i milczenie o Bogu: naturalistyczna ślepota wokół Strefy Gazy

Portal Opoka relacjonuje wpis z serwisu wp.pl: Marek Magierowski opisuje reakcje izraelskich władz na oskarżenia o wywołanie głodu w Strefie Gazy, w tym wypowiedzi Benjamina Netanjahu, który mówi: „To bezczelne łgarstwo” w odpowiedzi na zarzuty, że Izrael głodzi palestyńskie dzieci. Autor przytacza sygnały ONZ, Caritas i Pomocy Kościołowi w Potrzebie o katastrofie humanitarnej, cytuje skrajnie nieludzkie słowa rabina Ronena Szaulowa: „Każde dziecko w Strefie Gazy powinno umrzeć z głodu”, oraz wskazuje na niepokojące nastawienie części izraelskiej opinii publicznej. Całość utrzymana jest w tonie polityczno-medialnej debaty o antysemityzmie, „narracjach” i PR, przy niemal całkowitym przemilczeniu porządku nadprzyrodzonego, prawa Bożego i sądu Bożego nad zbrodniami.

Duchowe skupienie kapłana w modlitwie w górskim kościele, symbol wiary i pokory
Posoborowie

Kult jednostki i nagroda dla „Stolicy Apostolskiej”: symptom bankructwa doktrynalnego

Cytowany artykuł relacjonuje uroczystości w górskiej wiosce San Pietro della Ienca, gdzie po raz 24. przyznano Międzynarodową Nagrodę „La Stele della Ienca”, w tym roku „Stolicy Apostolskiej”, rzekomo „za wyjątkową rolę w promowaniu pokoju i duchowego wsparcia”. Wydarzenie zostało połączone z „Eucharystią” w sanktuarium św. Jana Pawła II, przewodniczoną przez kard. Stanisława Dziwisza, oraz z czcią dla lokalnych animatorów kultu pamięci Karola Wojtyły. Lista wcześniejszych laureatów obejmuje dziennikarzy, instytucje świeckie, posoborowe organizacje i watykańskie struktury.
Pod fasadą „pokoju” i „duchowości” mamy klasyczną liturgię nowego humanitaryzmu: nagradzanie instytucji, która przez dekady promuje wolność religijną, ekumenizm bez nawrócenia i kult człowieka — to apoteoza modernistycznej apostazji.

Rewersyjny obraz dzwonu kościelnego w japońskiej katedrze, symbolizujący pokój i przebaczenie, w realistycznym, pełnym szacunku stylu.
Posoborowie

Nagasaki: dzwon, który ma uciszyć prawdę o Królu, wojnie i karze

Portal Vatican News (05 sierpnia 2025) relacjonuje inicjatywę: nowy dzwon w katedrze Urakami w Nagasaki – ufundowany przez amerykańskich katolików – zabrzmi dokładnie o 11:04, godzinie wybuchu bomby atomowej 9 sierpnia 1945 r. Arcybiskup Peter Michiaki Nakamura ogłasza ten gest „znakiem przebaczenia, pojednania i nadziei”, włączając go w „rok nadziei” oraz w narrację o globalnym partnerstwie diecezji (Nagasaki–Hiroszima z Seattle–Santa Fe) na rzecz „świata wolnego od broni nuklearnej”. Arcybiskup wskazuje na konieczność edukacji antywojennej, krytykuje militaryzację, zachęca do „miłości i przebaczenia” jako strategii pokoju i chwali rolę „papieży” w promowaniu pokoju. Zakonkludował, że Kościół ma „głosić pokój” i „budować więzi”, aby wojna nie mogła się rozpocząć. To wszystko brzmi wzruszająco – ale jest to naturalistyczne przemówienie bez odniesienia do Chrystusa Króla, grzechu, łaski, sądu i królewskiego Prawa Bożego: redukcja nadprzyrodzonej religii do świeckiego pacyfizmu.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.